Samyra (24): "Autisme is niet altijd zichtbaar, het kan ook verweven zijn met je persoonlijkheid"

"Bij autisme denk je al snel aan jongens die alleen maar met treinen spelen, niet kunnen communiceren en non-stop meltdowns hebben. Je verwacht dat autisme op een bepaalde manier zichtbaar is, terwijl dat niet altijd zo hoeft te zijn.

Zelf kreeg ik twee jaar geleden de diagnose autismespectrumstoornis (ASS). Dat vond ik in eerste instantie raar, omdat ik een stereotype beeld van autisme in mijn hoofd had. Toen ik me er meer in ging verdiepen en voorbij het stereotype keek, herkende ik steeds meer kenmerken. Dat vond ik fijn, omdat ik eindelijk wat dingen over mezelf begreep. Het voelt nu alsof bepaalde dingen minder mijn schuld zijn, omdat er een reden voor is. Daardoor kan ik wat milder naar mezelf zijn.

Mijn grootste kenmerk van autisme is overprikkeling. Ik zie heel veel details en alle prikkels komen heel hard binnen. Als ik word geconfronteerd met veel geluid, licht of mensen, kan ik daar wel een paar dagen van in mijn bed liggen. Sociale dingen vind ik ook lastig. Ik doe veel dingen met mijn verstand, in plaats van dat ze automatisch gaan. Dat kost veel energie en daardoor ben ik vaak moe.

Ik merk dat ik het tempo van de maatschappij niet echt bij kan houden. Ik ben niet dom en ik kan veel, maar soms gaat het allemaal te snel. Ik heb daardoor veel studievertraging opgelopen en baantjes lukken me niet. Ik ben niet zó beperkt dat ik niet mee kan doen aan de maatschappij, maar ik ben wel beperkt genoeg dat ik niet helemaal kan meedraaien zoals ik dat wil. Dat is lastig. Ik zou wel willen dat er een speciaal vangnet was voor dit soort situaties.

Op social media deel ik veel over mijn mentale gezondheid. Vroeger was ik heel erg gesloten over alles, maar dankzij groepstherapie heb ik ervaren hoe fijn het is om begrepen te worden. Het is goed om van elkaar te leren. Daarom vind ik het belangrijk om over dit soort dingen te blijven praten."

- Samyra (24)