Djilanie (15): "Door me te focussen op kickboksen blijf ik van de straat"

"Nu ik aan het vasten ben, train ik wat minder, omdat het moment van het vasten verbreken soms tijdens de training valt. Maar normaal gesproken train ik vijf keer per week. Ik hang eigenlijk bijna nooit meer met m'n vrienden. Heel af en toe nog, maar er komen altijd problemen van. Met het kickboksen blijf ik van de straat.

Toen ik acht was, zette m'n vader me op kickboksen om sterker te worden. Op een gegeven moment vond ik dat niet meer leuk, maar na een kleine stop ging ik toch weer verder. Na een paar maanden vroeg ik toen aan m'n trainer of ik wedstrijden kon doen, want ik had erg zin om te vechten. Ik keek altijd naar de bekende vechters en ik wilde hetzelfde doen. Maar m'n trainer vertelde me dat ik eerst meer moest trainen.

In 2019 vocht ik uiteindelijk op elfjarige leeftijd m'n eerste wedstrijd. Daarna won ik alles achter elkaar. Toen dacht ik: nu ben ik echt goed bezig. Het was goed voor m'n zelfvertrouwen. Als ik in de ring sta, voel ik me een soort gladiator. Ik hou van dat gevoel, die adrenaline. Ik creëerde al snel een naam voor mezelf en op mijn twaalfde had ik m'n eerste titelgevecht.

In de coronatijd kreeg ik minder zin om te trainen. M'n arm was toen ook uit de kom. Ik begon een beetje te kloten op straat met vrienden en wilde eigenlijk stoppen met kickboksen. Ik hing liever buiten, maar op een gegeven moment dacht ik: dit gaat me niet verder brengen en ik word er ook niet rijk van. Je krijgt er alleen maar gezeik van. Toen ben ik weer begonnen met vechten en het winnen van wedstrijden. Inmiddels heb ik vier landelijke titels gepakt in mijn gewichtsklasse.

Deze zomer staan er weer gevechten op de planning, misschien wel voor een Europese titel, maar daar moeten ze nog een buitenlandse tegenstander voor vinden. Dat is lastig, want niet iedereen wil tegen me vechten. Doordat ik zoveel ervaring heb, zijn ze bang. Ik heb al tegen veel jongens gevochten en al zo'n 30 tot 40 wedstrijden gedaan. Als ik dan tegenover iemand sta die er tien heeft gehad, is het verschil te groot.

Uiteindelijk wil ik bij UFC vechten. Als ik door blijf trainen zoals ik dat nu doe, is dat wel realistisch. Ik denk dat je motivatie niet van anderen kan krijgen, maar dat het uit jezelf moet komen. Dat is bij mij wel zo. Mensen kunnen je wel dingen vertellen, maar je moet het zelf willen om dingen te kunnen bereiken."

- Djilanie (15)