Jamie (24): "Ik had lange tijd niet door dat ik in een toxic relatie zat"

Trigger warning: dit artikel gaat over huiselijk geweld.

"Ik heb ongeveer 3,5 jaar in een toxic relatie gezeten. Mijn beste vriendinnen zagen al langer in dat mijn ex-vriend niet goed voor me was en zeiden vaak: 'hij is nooit bij je en hij komt alleen wanneer het hem uitkomt.' Ik bedacht altijd wel een excuus om zijn gedrag goed te praten. Ik was natuurlijk verliefd en wilde daarom niet luisteren.

Dat ik niet wilde luisteren, zorgde ervoor dat mensen om mij heen steeds meer afstand van mij namen. Ik kan soms ook best eigenwijs zijn, maar ik werd op er op de een of andere manier zo in gezogen dat ik lange tijd niet doorhad dat ik in een toxic relatie zat. Hij was een narcist en iedere keer als we ruzie hadden, wist hij het zo te verdraaien, waardoor het leek alsof het allemaal mijn schuld was. Uiteindelijk bood ik altijd mijn excuses aan. Ik was gewoon een mak lammetje geworden die alles deed wat hij zei en verloor beetje bij beetje het contact met de buitenwereld.

Pas nadat ik me had verdiept in het boek Master Your Mindset dacht ik bij mezelf: wat ben ik in godsnaam met mijn leven aan het doen? Ik ben mijn leven echt aan het vergooien door deze relatie en daarnaast deed ik niet veel met mijn leven. Ik voelde me gewoon niet oké. Ik kwam tot de conclusie dat mijn relatie het eerste was waar ik een punt achter moest zetten. Daar ben ik toen langzaam naartoe gaan werken.

Ik besloot na een tijdje afstand van hem te nemen. Ik huurde een huis dat van mijn vader was en hij had daar ook de sleutels van. Na een tijd was het zover dat ik dacht: ik wil helemaal stoppen met deze relatie en ik wil mijn sleutels terug. We hadden eigenlijk alleen maar ruzie gehad tegen het eind van onze relatie, dus het was voor mij gewoon helemaal klaar. Dat was het moment waarop de situatie van kwaad tot erger ging.

Hij bracht de sleutels en ging meteen boos weg. Een paar minuten later ging de deurbel weer. Nadat ik de deur opende, smeet hij me tegen de muur en stormde hij naar binnen. Hij koppelde de televisie los en liep met mijn laptop in zijn hand naar de voordeur toe. Echter bleef ik voor de deur staan, omdat ik wilde dat hij de spullen teruglegde. Hij sloeg me weg en bleef me maar duwen en slaan. Op een gegeven moment viel ik ergens op en trok ik hem mee, waardoor hij nog bozer werd. Toen heeft hij me bij mijn nek gepakt en als een hond naar de keukentafel gesleept. In een soort wurggreep hield hij mijn hoofd boven de tafel. Ik dacht dat ik mijn nek zou breken en dat het klaar zou zijn met me.

Toen hij uiteindelijk losliet, wilde hij weer weggaan met mijn huissleutels. Dat wilde ik uiteraard niet, dus probeerde ik de sleutels uit zijn hand te trekken. Vervolgens werd ik weer bij mijn nek gegrepen en naar de tafel toe gesleept. Hij trok zo hard aan mijn armen dat ik een schouderbreuk opliep. Het was een gekke situatie, maar gelukkig ging hij kort daarna weg. Ik verkeerde in een shock en was helemaal verstijfd. Ik kon niet eens om hulp schreeuwen. Gelukkig heb ik het wel overleefd, maar ik heb doodsangsten uitgestaan en dacht echt dat ik doodging.

Ik denk dat het zo lang duurde om een punt achter de relatie te zetten, omdat ik niet genoeg zelfliefde had. Ik had geen zin in het drama dat ik zou veroorzaken en was niet zelfverzekerd genoeg. Mentaal ging ik door een hel, want het was natuurlijk een heftige periode. Bovendien had hij niet alleen mij, maar ook mijn ouders bedreigd. Daar ga je niet lekker van slapen en soms kreeg ik er zelfs vreselijke nachtmerries van. Kort daarna begon ik met mediteren, wat me enorm heeft geholpen om over deze periode heen te komen. Ik had mezelf ook thuis kunnen opsluiten, maar dat wilde ik niet. Vooral ook omdat ik nog honden en paarden heb die ik moet verzorgen. Dat heeft ook zeker geholpen, maar makkelijk was het niet. Uiteindelijk ben ik er alsnog sterker uit gekomen.

Ik denk dat iedereen dat wel kan en dat wil ik andere vrouwen dan ook meegeven. Laat niemand je leven voor je bepalen. Leer van jezelf houden en probeer hetgeen te vinden waar je kracht uit haalt. Je hebt vast een heleboel lichtpunten in je leven. Zolang je leeft voor de dingen waar je kracht uit haalt en jezelf dankbaar opstelt, trek je mooie dingen naar je toe. Hoe diep je ook zinkt er zijn altijd wel mensen die er voor je zullen zijn. Je bent nooit alleen.

Nu gaat het gelukkig goed met me. Ik heb altijd in het achterhoofd gehouden dat ik andere vrouwen wil helpen die hetzelfde meemaken. Ik vond daarom ook dat dit het moment is om die periode in mijn leven volledig af te sluiten en mijn verhaal naar buiten te brengen in de hoop dat ik daarmee anderen kan helpen. Als iemand haar verhaal met mij wil delen, sta ik daar dan ook zeker voor open."

- Jamie (24)