Amber (33): "Er mag meer aandacht zijn voor de geschiedenis van Nederlands-Indië"

"Mijn oma zei altijd: "Je bent niet als een pluisje van een paardenbloem op aarde gekomen." Oftewel: het is belangrijk om te beseffen waar je vandaan komt en dat door te geven.

Toen ik zelf opgroeide, maakte mijn oma vaak lekkere Indische snacks en gingen we naar de Pasar Malam. In die zin heb ik wel wat van mijn Indische roots meegekregen. Maar het begon me pas echt te interesseren toen ik 18 was. Vanaf dat moment ben ik mijn oma veel vragen over het verleden gaan stellen.

Mijn opa en oma zijn in Nederlands-Indië geboren, mijn moeder en tante in Indonesië. Eind jaren vijftig kwamen ze met de boot naar Nederland. Het was niet helemaal zoals mijn oma van tevoren had verwacht. In Nederlands-Indië had ze op school veel geleerd over Nederland en sprak ze de taal. Hier in Nederland waren de mensen verbaasd dat ze zo goed Nederlands kon en dat ze 'gewoon' naar school was geweest. Het leek erop alsof ze dachten dat mijn oma in Nederlands-Indië als een soort oermens leefde. Daarnaast wisten de mensen hier juist heel weinig over Nederlands-Indië en wat zich daar allemaal afspeelde en wat er was gebeurd in de Tweede Wereldoorlog.

De laatste jaren is dat in sneltreinvaart veranderd. Er is steeds meer interesse in de geschiedenis van Nederlands-Indië. Het is jammer dat het besef dat ook die geschiedenis belangrijk is, niet eerder kwam. De generatie die het daadwerkelijk heeft beleefd, is er al niet meer. Het was voor mijn oma juist heel belangrijk dat haar verhalen ook bij jongeren terecht zouden komen. Daarom wil ik haar verhalen door blijven geven in de vorm van een voorstelling, film, muziek en podcast.

Wat mij betreft mag er nog meer aandacht voor het verleden van Nederlands-Indië komen. Nog steeds als je aan mensen vraagt wanneer de bevrijding van Nederland was, antwoorden ze: '5 mei'. Maar ja, in Nederlands-Indië hebben mensen nog maandenlang onder het regime van Japanners door moeten brengen. En toen ze werden bevrijd kwam de onafhankelijkheidsstrijd. Ze mogen daar wel eens wat meer over opschrijven in de schoolboeken.

Morgen, op 15 augustus, herdenken we het einde van de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden en alle slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Dat is een belangrijke dag voor mij. Normaal stond ik altijd stil bij mijn opa en de vader van mijn oma die in een Jappenkamp hebben gezeten. Dit jaar zullen mijn gedachten uitgaan naar mijn oma, die een paar maanden geleden overleed op 99-jarige leeftijd. Het is voor het eerst dat ik herdenk zonder haar.

Mijn oma was ondanks haar verleden altijd positief. Dat heb ik altijd heel erg aan haar bewonderd. Mijn oma zei vaak: 'Oké, dat is lastig, maar het is gebeurd. Je mag verdrietig zijn, maar daarna moet je het loslaten en verder gaan met het leven."

- Amber (33)