Chrissy Teigen over kritiek op foto's: "Het kan me zo weinig schelen"

Eigen keuze

Chrissy laat weten zich weinig aan te trekken van de kritiek. "Ik kan niet genoeg benadrukken hoe weinig het me kan schelen als je de foto's haat", schrijft ze. "Het kan me weinig schelen dat jij dat nooit gedaan zou hebben. Ik heb het meegemaakt en ervoor gekozen het te delen. De foto's zijn vooral voor iedereen die dit ook heeft meegemaakt en nieuwsgierig is naar hoe dit is. Deze foto's zijn alleen voor de mensen die ze nodig hebben. Andere meningen kunnen me niet schelen."

Ze legt ook uit waarom het voor haar juist zo belangrijk was om dit intens verdrietige moment op beeld vast te leggen. "Ik legde zonder twijfel aan John uit dat ik ze nodig had en dat hij het gewoon moest doen. Ik kon merken dat hij het vreselijk vond. Hij vond het nergens op slaan. Maar ik wist dat ik dit moment niet wilde vergeten, net zoals ik onze kus op het altaar en de geboorte van Luna en Miles nooit wil vergeten."

Wild

Chrissy en John maakten in augustus met de videoclip van Johns nummer Wild de zwangerschap van hun derde kindje bekend. Terugkijkend baalt Chrissy ervan dat ze het nieuws op zo'n uitbundige manier had gedeeld. "Ik voel me slecht over het feit dat ik onze rouw zo publiekelijk heb moeten delen, omdat ik het geluk ook zo uitbundig had gedeeld", schrijft ze. "Ik dacht echt dat alles wel goed zou gaan. Het spijt me dat ik jullie een slecht gevoel heb moeten geven."

Zwangerschap

In haar blog deelt Chrissy ook meer over haar zwangerschap en het moment dat ze haar zoontje kwijtraakte. "Ik moest al een maand bedrust houden, zodat we onze kleine kerel naar de 28 weken konden brengen, een veiligere zone voor de foetus." Chrissy kampte met een gedeeltelijk loslatende placenta, een ernstige, levensbedreigende zwangerschapscomplicatie. Ze bleef daardoor continu bloeden.

"We hielden het goed in de gaten en hoopten dat het beter zou gaan." Maar dat gebeurde niet. "Hij zou het niet overleven en als het nog langer duurde ik zelf misschien ook niet. We hadden al zakken en zakken met bloedtransfusies geprobeerd, maar het deed helemaal niks."

Toen Chrissy 20 weken zwanger was, bracht de arts haar het slechte nieuws dat zij en John afscheid moesten gaan nemen van hun zoon. "Ik huilde eerst zachtjes, maar dat ging over in stuiptrekkingen van snot en tranen. Mijn adem kon mijn eigen intens verdriet niet bijhouden. Terwijl ik dit nu schrijf, voel ik die pijn weer. Ik kreeg een zuurstofmasker over mijn neus en mond en dat was de eerste foto die je zag. Intens verdriet."

Na de bevalling konden Chrissy en John nog afscheid nemen van Jack. "Nu zit zijn as in een klein doosje, wachtend tot het in de aarde van een boom wordt gestopt. In het huis dat we kochten met een kamer voor hem in gedachte."

Dankbaar

Chrissy is enorm dankbaar voor alle bloemen, kaarten en reacties die ze heeft gekregen. "Ik vulde mijn dagen met de berichten op social media van onbekenden. De meeste startten met: 'Je zal dit wel niet lezen, maar...'. Ik kan je verzekeren dat ik ze wel gelezen heb."