Lewis Hamilton gepest op basisschool: "Ze scholden me uit en gooiden met bananen"

Traumatisch en moeilijk

Hamilton beschrijft zijn gehele schooltijd als "waarschijnlijk het meest traumatische en moeilijkste deel van zijn leven". De ellende begon toen hij slechts zes jaar oud was. De coureur ging destijds naar een basisschool in Engeland. "Ik was een van de drie enige gekleurde leerlingen en grotere, gemene pestkoppen hadden het duidelijk op mij gemunt", legt Hamilton uit. "Dingen als bananen die naar je worden gegooid, of mensen die om de haverklap het n-woord gebruikten."

Middelbareschooltijd

Helaas stopte de pesterijen niet toen Hamilton naar de middelbare school ging. Ook hier was hij een van de weinige gekleurde leerlingen. Niet alleen de pestkoppen leken het hier op de coureur gemunt te hebben, ook de directie van de school was duidelijk racistisch. "Met drie zwarte leerlingen moesten we ons voortdurend bij het schoolhoofd melden. Hij had het op ons voorzien, vooral op mij."

Naast de pesterijen had Hamilton het er ook moeilijk mee dat hij zichzelf nergens in kon herkennen. "Tijdens de geschiedenislessen zag ik nergens zwarte mensen. Ze leerden ons de geschiedenis van de zwarte mensen ook niet. Ik vroeg me af waar de mensen waren die op mij leken." Dit gaf de jonge coureur nog meer het gevoel nergens bij te horen. En toen kwam hij er op zijn 16e ook nog eens achter dat hij dyslexie had.

Tegen de stroom in

Omdat de jonge Hamilton in het weekend vaak weg was in verband met het racen, werd hij door de school ingedeeld bij de vakken op het laagste niveau. "Er werd mij verteld dat als ik mijn best deed ik naar een hoger niveau mocht", maar dat gebeurde nooit. "Ik kreeg dan ook het gevoel dat het systeem tegen mij was. Ik moest tegen de stroom inzwemmen"

Uitlaatklep

De coureur geeft aan dat hij niet veel over zijn gevoelens heeft gepraat, omdat hij het moeilijk vond deze problemen bij zijn ouders aan te kaarten. "Ik wilde niet dat mijn vader zou denken dat ik niet sterk genoeg was", vertelt hij. Zijn vader leerde hem juist altijd gevoelens te onderdrukken. "Hij liet me als kind nooit huilen. Hij zei dat het een teken van zwakte was. Het moeilijkste is om door te gaan, maar je moest wel."

De jonge coureur kon zijn emoties in deze tijd wel kwijt tijdens het racen. "Superman was mijn favoriete held", begint hij zijn uitleg over zijn uitlaatklep. "Hoewel er geen enkele zwarte superheld bestaat, probeerde ik mij nog steeds in hem te verplaatsen. Als ik in het weekend dan mijn helm opdeed, kreeg ik het gevoel dat ik mijn superheldencape om had." Het voelde voor de jonge coureur als zijn superkracht. "Want ik kon goed racen en de andere kinderen op school konden dit lang niet zo goed als ik."

"Geef niet op"

Hamilton is ondanks alles ook erg dankbaar voor zijn schooltijd. "De gebeurtenissen hebben mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben." En zijn belangrijkste boodschap? "Veel mensen worstelen met het vinden van dat doel. Maar het is oké. Je zult het vinden. Geef niet op."

Zeven wereldtitels

Inmiddels kunnen we wel zeggen dat Hamilton het heeft gemaakt. Met wel zeven wereldtitels op zak begint hij dit seizoen aan zijn strijd voor zijn achtste wereldkampioenschap in de Formule 1. Het Formule 1-seizoen start op 5 maart in Bahrein. De W14, de wagen waarin Hamilton gaat rijden in 2023, wordt op 15 februari gepresenteerd.

Mission 44

De coureur behaalt niet alleen successen in de Formule 1, ook buiten de racesport probeert hij impact te maken. Zo heeft hij, mede door het racisme dat hij vroeger zelf meemaakte, een stichting opgericht, genaamd Mission 44. Deze stichting heeft als doel om het leven van mensen uit ondervertegenwoordigde groepen te verbeteren. "Elke jongere moet de kans krijgen om te slagen in onderwijs, werk en het leven", zo luidt het doel van de stichting.