Kelly-Qian kritisch op adoptieproces in 'De Afhaalchinees': "Ouders konden adopteren ondanks alcoholprobleem"

Kelly-Qian van Binsbergen

Kelly-Qian heeft in de eerste aflevering van haar vierdelige documentaire een openhartig gesprek met haar vader over haar adoptie. Het is voor het eerst in dertig jaar dat ze vragen over haar adoptie stelt. Haar adoptievader vertelt over de kinderwens van hem en zijn vrouw, die inmiddels 12 jaar gelden overleden is. "We hebben zeven jaar IVF geprobeerd. Je moeder was er kapot van. Ze was dol op kinderen en kon er zelf geen een krijgen", zegt hij. Later werd het koppel gewezen op de optie om te adopteren en zo is het balletje van Kelly-Qians adoptieproces gaan rollen.

Adoptiesysteem

De tv-maakster komt er ook achter dat er decennialang weinig voorlichting of begeleiding was voor adoptieouders. In 1989 hadden experts al vraagtekens gezet bij het adoptiesysteem, maar daar werd geen gehoor aan gegeven. "In 1991 kwam er pas een verplichte voorlichting voor aspirant adoptieouders", stelt Kelly-Qian in haar documentaire. Er werden veel adoptiekinderen uit huis geplaatst, omdat het romantiserende beeld van de adoptieouders niet overeen kwam met de werkelijkheid.

Uithuisplaatsing

Myranda is een van de eerste geadopteerden vanuit Korea en vertelt in de documentaire dat haar ouders erg hoge verwachten hadden van haar en haar adoptiebroertje en -zusje. "We waren al iets ouder toen we geadopteerd werden. Ik was vijf en mijn broertje was toen drie. Mijn adoptieouders wisten totaal niet hoe ze met ons om moesten gaan. Daarnaast had ik heel erg het gevoel dat ik moest voldoen aan het perfecte plaatje", zegt ze. Miranda vertelt dat ze destijds erg ondervoed was en dat haar moeder het als haar taak zag om hen goed te eten te geven, wat ook weleens resulteerde in dwang. "Dat was haar manier om te laten zien dat ze een goede moeder was", aldus Miranda. Haar broertje had het ook moeilijk binnen het adoptiegezin en vertoonde in de puberteit agressief gedrag. "Hij is meerdere keren opgehaald en heeft een paar keer in een jeugdinstelling gezeten. Uiteindelijk is hij uit huis geplaatst", vertelt ze. Het broertje van Miranda is niet het enige adoptiekind dat uit huis is geplaatst.

Uit de meest recente cijfers van 2005 blijkt dat er destijds - en nu nog steeds - veel geadopteerden uit huis worden geplaatst. Dit kan verschillende redenen hebben, stelt de documentairemaakster. "Het kan zijn dat een kind pas op een latere leeftijd wordt geadopteerd, zich niet goed kan hechten of dat er frictie ontstaat binnen het adoptiegezin. Geadopteerden en hun adoptieouders kunnen dan zodanig met elkaar botsen, dat het thuis voor onveilige situaties zorgt. Uithuisplaatsing is dan het laatste redmiddel bij een onhoudbare thuissituatie."

Geadopteerde kinderen worden in totaal acht keer zo vaak uit huis geplaatst dan biologische kinderen. Ook nadat adoptieouders verplicht een cursus moesten volgen voor het kind naar Nederland kwam, bleef het fout gaan, aldus Kelly-Qian. Zo laat ze verschillende geadopteerden aan het woord en vraagt ze naar hen ervaringen tijdens de uithuisplaatsing.

'De Afhaalchinees'

In toekomstige drie afleveringen van De Afhaalchinees snijdt Kelly-Qian verschillende thema’s aan. Ze wil onder meer graag weten hoe haar ouders ooit door de screening zijn gekomen, ondanks het alcoholisme van haar moeder en het feit dat ze boven een seksshop woonden. Ze komt erachter met welke psychologische problemen geadopteerden kunnen worstelen en ziet ze van dichtbij wat een adoptiedocument voor iemands identiteit kan betekenen.

In de documentaire gaat ze ook in gesprek met de persoon die haar ouders destijds positief beoordeelde om in aanmerking te komen voor de adoptie. Daarnaast onderzoekt ze waarom de stop op interlandelijke adoptie nu weer wordt opgeheven. Als interlandelijke adoptie zo vaak misgaat, waarom wordt het systeem nu dan toch weer opgestart? Kelly-Qian gaat ten slotte naar Den Haag voor antwoorden en spreekt minister Weerwind en Tweede Kamerleden over hun besluit.