Reggery maakt film over drillrappers: "Ik wil juist het positieve meer uitlichten"

"Als je door de messen, wapens en grove teksten heen kijkt, zie je dat ze creatief bezig zijn." - Reggery Gravenbeek

Geen gevaar

Reggery groeide op in de Rotterdamse wijk Zuidwijk. In zijn tienerjaren was hij met alles bezig dat verboden is. "Mijn zwakke plek was dat ik nooit ergens gevaar in zag." Reggery was nergens bang voor. "Ik dacht niet aan de gevolgen. Het leekt erop dat ik overal schijt aan had, maar ik zag gewoon de gevaren niet in", vertelt hij. "Daarom kreeg ik snel een naam en kwam ik snel in contact met grotere criminelen."

Reggery begon met dealen omdat hij snel geld nodig had. Hij had ruzie met jongens uit de buurt en uit angst voor meer confrontaties wilde hij zichzelf beschermen met een wapen. En daar had hij geld voor nodig. In 2006 viel er een arrestatieteam bij binnen in zijn huis. "Voordat ik het wist zat ik in de auto en werd ik afgevoerd."

Boos

"Ik was in het begin van mijn straf heel erg boos", zegt hij. "Ik had mezelf gek gemaakt in de zin van dat ik dacht dat ik een lagere straf zou krijgen." Reggery had verwacht dat zijn straf veel lager uit zou vallen dan de eis van 15 jaar. "Ik liet me gek maken door andere jongens met wie ik vastzat. Die vertelden over zaken van mensen die ergere dingen hadden gedaan en maar zes jaar kregen." Uiteindelijk kreeg hij alsnog 12,5 jaar en dat viel hem flink tegen.

"Toen mijn woede gezakt was, dacht ik: ik ga hier gewoon mee verder als ik vrij ben. Het is ook een soort netwerkborrel in de gevangenis", zegt Reggery. "De gevangenis bood me niks anders. In die tijd kreeg je alleen basisonderwijs."

Mr. Positive

Toch veranderde de instelling van Reggery na een tijdje. "Op een gegeven moment word je het zat. De vaste kern met wie je zat, die jongens komen vrij en jij blijft achter." Reggery zag hoe sommige jongens keer op keer weer in de gevangenis belandden. En daar had hij geen zin in. "Op een gegeven moment wil je gewoon naar huis. Dan ben je mr. Positive en denk je: ik ga iets van mijn leven maken."

Werk

Ondanks de positieve instelling van Reggery viel het leven buiten de gevangenis hem zwaar. "Vanaf eerste moment dat ik buiten kwam kreeg ik gelijk allerlei reality checks. Het leven was zo veranderd. Ik had nog nooit een smartphone gezien." Het was voor hem vanwege zijn tijd in gevangenis niet makkelijk om aan een baan te komen. "Mensen schrokken van mijn achtergrond."

Uiteindelijk ging Reggery als vrijwilligerswerk tuinen schoonmaken. Per toeval kwam hij zo terecht op de plek waar hij nog steeds werkzaam is. "Op een dag ging het keihard het hagelen en toen zei mijn begeleider dat het mooi weer was om tuinen schoon te maken. Toen zei ik: 'Ja sorry man ik ga dit niet doen.' We kregen ruzie en hij gooide een krant naar mij. Hij was me aan het provoceren. Om hem te pesten ging ik expres de krant openslaan om te lezen en toen zag ik mijn maat in de krant staan met Team Enkelband. Toen dacht ik: Shit man, dit is serieus! Hij maakt iets van zijn leven, ik ga hem connecten."

Team Enkelband

Team Enkelband is een bemiddelingsbureau dat opereert tussen vroegtijdige schoolverlaters, ex-gedetineerden en scholen en instanties. "Ik probeer mijn achtergrond in te zetten om te voorkomen dat jongens ook in de gevangenis komen. Ik wil ze stimuleren om hun talenten goed te gebruiken." Volgens Reggery werken zij anders dan andere instanties: "Wij gaan het gesprek niet in op een uitleggende manier van: 'jij moet dit of dat'. Wij gaan het gesprek blanco in. Op basis daarvan gaan we kijken waar diegene tegenaan loopt."

"Die dingen die je nodig hebt om je op straat staande te houden, kun je ook in de echte wereld gebruiken."

Film

Reggery vindt niet dat de periode in de gevangenis een compleet ander mens van hem heeft gemaakt. "Mijn verleden heeft me gemaakt tot wie ik nu ben", zegt hij. "Mijn grote kracht was dingen voor elkaar krijgen [...] en nu ben ik hetzelfde aan het doen maar op een andere manier". Daarmee doelt hij op het feit dat hij nu ook werkzaam is in de filmindustrie.

Zijn interesse voor film werd gewekt toen hij op een dag onverwachts als figurant op een filmset belandde. Hij vond het zo interessant dat hij zich daarna bleef inschrijven voor figurantenrollen. Niet omdat hij acteren leuk vond, maar omdat hij op de set wilde zien hoe het er achter de schermen aan toeging."Film is een krachtige manier om bewustzijn te vergroten en om mensen te triggeren hun mindset te veranderen."

Na een lang traject vond Reggery een regisseur die graag met hem een film wilde maken. Die film werd De Druk. Een film over hoe makkelijk je de criminaliteit in rolt als je een verkeerde keuze maakt.

Drill

Op dit moment is Reggery bezig met een nieuwe film, eentje waarin drillrappers uit Rotterdam-Zuid centraal staan. Drillrappers zijn nu nogal negatief in het nieuws en dat vindt Reggery jammer. "Ik zie juist het positieve en ik wil dat meer uitlichten", zegt hij. "Ze zijn supertalentvol. Als je door de messen, wapens en grove teksten heen kijkt, zie je dat ze creatief bezig zijn. Ze filmen, monteren en regisseren hun eigen clips. Ook doen ze distributie zelf. Dat kon ik niet op die leeftijd."

Reggery denkt niet dat de jongeren van nu gewelddadiger zijn of vaker een wapen bezitten. Volgens hem is het tegenwoordig alleen meer zichtbaar door (sociale) media. "In mijn tijd waren er ook wapens en rivaliserende groepen, maar nu wordt er een hype omheen gecreëerd, waardoor mensen denken dat ze domme dingen moeten doen." Reggery stoort zich eraan dat er in media alleen maar negatief wordt gesproken over de drillmuziek, maar niet over de problemen waarmee de jongeren kampen. "De jongens zeggen in interviews soms letterlijk wat ze nodig hebben en daar wordt niet over gepraat."