Grote headliners, moshpits en locatie-irritaties: is Rolling Loud een goede opvolger van WOO HAH!?

Vergelijken met WOO HAH!

Veel fans leken de eerste dag op Rolling Loud nog te moeten inkomen. Zo ontkwam je er niet aan om alles met WOO HAH! te vergelijken en hoorde je links en rechts veel kritische geluiden over het asfalt waar je overheen liep. De WOO HAH!-liefhebber was natuurlijk een zachte ondergrond gewend en kon zich niet voorstellen dat iemand het een goed idee vond om een festival te organiseren op een parkeerterrein. De meesten liepen dan ook schoorvoetend over het terrein op zoek naar zoveel mogelijk dingen om af te kraken. Zoals het gebrek aan echte chillplekken bijvoorbeeld, waardoor bezoekers soms zelfs op het harde asfalt moesten plaatsnemen om hun veel te dure pizza weg te werken.

De camping-ervaring van de Beekse Bergen viel op Rolling Loud, waar dit jaar per dag 30.000 mensen op afkwamen, dan ook compleet weg. Het festival zou misschien eerder gezien kunnen worden als 'gewoon een dagje weg'. En dat heeft natuurlijk alles te maken met de locatie bij Ahoy Rotterdam, waar het festivalterrein overigens opvallend compacter ingericht was dan op de Beekse Bergen.

Compacter festivalterrein

Het kleinere gebied op Rolling Loud had zo zijn voor- en nadelen. Hoewel de bekende skatebaan van WOO HAH! naar Rolling Loud was meeverhuisd, was het gebrek aan activaties ten opzichte van voorgaande jaren duidelijk te merken. Verder zorgde het compacte festivalterrein ervoor dat je soms bij de ene stage, de muziek van andere podia nog kon horen. En mocht je op Rolling Loud te laat vertrokken zijn voor bijvoorbeeld de show van Metro Boomin, had je de pech dat de zaal te vol was en je je uiterste best moest doen om je door de menigte te wringen om tracks als Bad and Boujee en Creepin' mee te maken.

Aan de andere kant zorgde het kleinere gebied er wel voor dat je de verschillende stages relatief snel kon bereiken, waar je op WOO HAH! soms onnodig lang onderweg was om je favoriete acts te bezoeken. Ook was er bij de indoorstages minder voor nodig om een intieme vibe met de artiesten te creëren en lukte het over het algemeen vrij makkelijk om helemaal naar voren door te lopen.

Gigantische headliners

Hoewel er op voorhand veel mensen kritisch keken naar de bekendmaking van de line-up, deed deze niet onder voor wat we door WOO HAH! gewend zijn. Zo was er een goede balans tussen Nederlandse hiphop en internationale artiesten en omarmde Rolling Loud met Travis Scott en Denzel Curry ook rappers die op de Beekse Bergen gestaan hebben. Met Kendrick Lamar op de vrijdag en de Highest in the Room-rapper op de zaterdag had Rolling Loud dan ook twee gigantische headliners in petto die voor Nederlandse begrippen vrij uniek zijn. Daarnaast kreeg de nieuwe generatie Nederlandse hiphopartiesten ook een kans op het festival met acts voor bijvoorbeeld Lusho, Brunzyn, Siggy en D1ns, en Farao.

Dag 2 ging kwijt

De tweede dag leken veel mensen de schroom van zich afgegooid te hebben en dat kan in bepaalde mate ook te maken hebben met de timetable van de organisatie. Waar de eerste dag grote namen als Central Cee en Kendrick Lamar hun inhoudelijke tracks woord voor woord stonden mee te rappen, traden op dag twee slopers als Lil Uzi Vert, Ronnie Flex met ADF Family en Travis Scott vooral aan om het festival op zijn grondvesten te laten trillen.

De vibe was op dag twee van Rolling Loud dan ook veel energieker dan op de eerste dag. Zo leken bezoekers de verschillen met WOO HAH! in zekere zin geaccepteerd te hebben en vooral gekomen te zijn om te genieten van het nieuwe grootste hiphopfestival van Nederland. De hele dag werden er dan ook moshpits in gang gezet en zongen fans de tracks van hun favorieten artiesten keihard mee.

Divers publiek

Hoewel de moshpit ontelbaar keer tot uitvoering werd gebracht, werd het publiek tijdens Rolling Loud niet alleen gekenmerkt door de mannelijke rage-rap liefhebber. Zo was er in Rotterdam met artiesten als Rema ook genoeg reden voor vrouwen om hun losse heupen aan het werk te zetten. In dat opzicht laat Rolling Loud zien dat het ten opzichte van WOO HAH! toegankelijker is voor een breder publiek en er op het festival ook meer ruimte is voor een andere soort fan dan alleen de rage-rap liefhebber.

Verheugd op volgend jaar

Het moge duidelijk zijn dat Rolling Loud niet hetzelfde is als WOO HAH! Maar als we terugkijken op het afgelopen weekend, deed het festival veel minder onder voor WOO HAH! dan van tevoren gedacht werd. Natuurlijk zijn er een heleboel punten van aandacht, zoals de locatie en vibe die het met zich meebrengt. Maar misschien moeten we ook denken aan het feit dat WOO HAH! sowieso niet meer bestaan zou hebben, omdat het financieel gezien niet meer mogelijk is om zulke grote artiesten op de Beekse Bergen te laten performen. In dat opzicht heeft Rolling Loud met technisch goeddoordachte acts en gigantische headliners alles uit de kast getrokken om een plekje in onze harten te veroveren. Tegelijkertijd is er genoeg ruimte voor verbetering en dat maakt ons verheugd om Rolling Loud volgend jaar weer bij te wonen.