Oeigoer Mirali vluchtte uit China: "Het zijn gewoon 21e-eeuwse concentratiekampen"

VLUCHTEN

Mirali was zes jaar oud toen hij met zijn moeder naar Nederland vluchtte. Zijn vader was een paar jaar eerder al gevlucht naar Nederland omdat hij geen toekomst meer zag op een goed leven in China. Er was heel veel ongelijkheid: "Als Chinees hoef je alleen maar te zeggen dat je in Oost-Turkestan wilt wonen en dan krijg je een mooi huis en een goedbetaalde baan met een hoge functie. Als Oeigoer moet je veel harder werken om rond te komen."

"Ik leef hier met mijn ouders, broertje en zusje en de rest leeft in principe daar." De informatie die hij krijgt, ontvangt hij via via. "Ik heb sinds 2017 helemaal geen contact meer met mijn familie. Daarvoor was het contact heel oppervlakkig, in China wordt alles in de gaten gehouden.”

ONDERDRUKKING

De afgelopen tijd is er steeds meer duidelijk geworden over de situatie van de Oeigoeren, een minderheidsgroep uit Oost-Turkestan in het Oosten van China. Al sinds ongeveer 1949 wordt deze minderheid onderdrukt, maar de laatste jaren is de situatie steeds slechter geworden. "Het zijn gewoon 21e-eeuwse concentratiekampen. Wat in de Tweede Wereldoorlog met de Joden gebeurde, gebeurt nu met de Oeigoeren", vertelt Mirali.

Volgens een Australisch instituut zijn er op dit moment ongeveer 380 zogenaamde heropvoedingskampen te vinden in Oost-Turkestan. Hier vallen ook zwaar beveiligde gevangenissen onder. Op satellietbeelden zijn vaak fabrieken te zien naast de kampen, wat volgens het instituut duidt dit op dwangarbeid. China ontkent echter dat er mensenrechten worden geschonden in de regio en blijft volhouden dat de kampen enkel dienen als middel om radicale moslims 'vrijwillig te herscholen'.

Vakantie

De laatste keer dat Mirali zijn familie in China zag, was in 2015. Toen ging hij samen met zijn moeder, broertje en zusje een maand op vakantie naar Oost-Turkestan. Maar een gezellige vakantie was het niet. Vanaf het moment dat ze het vliegtuig uitstapten, werden ze geconfronteerd met onderdrukking. "Mijn eerste dag was echt verschrikkelijk. Op het vliegveld werden we een dag vastgezet, onze telefoons, iPads en andere dingen werden ingenomen en we werden ondervraagd. Ik werd een dag met mijn broertje en zusje in een kamer geplaatst, ik vond het heel naar dat zij dit op zo'n jonge leeftijd moesten meemaken."

Ook het straatbeeld was heel confronterend: "Op bijna elke hoek van de straat staat een pantserwagen met militairen. Overal hangen camera’s. Het was heel erg intimiderend."

INGRIJPEN

Het is wereldwijd bekend dat de Oeigoeren onderdrukt worden in China, toch wordt er weinig aan de situatie gedaan. Waarom doen andere landen niks? Mirali denkt dat het om geld draait: "Wie geld heeft, heeft het voor het zeggen. China is een handelspartner voor heel veel landen en daarom is China ook belangrijk voor deze landen. Ik weet niet wat er nog moet gebeuren voordat andere landen actie gaan ondernemen, want het gaat al veel te ver wat er in China gebeurt."

ACTIEVOEREN

Samen met zijn vader is Mirali lid van organisaties die de onderdrukking van de Oeigoeren kenbaar en bespreekbaar wil maken. "Vroeger organiseerden we veel demonstraties om mensen te informeren en te attenderen op de situatie van de Oeigoeren. Dat doen we nog steeds, maar omdat de situatie steeds erger wordt in China zijn we bijvoorbeeld naar de Nederlandse regering gestapt. We willen de regering aansporen om in te grijpen omdat zij meer invloed en macht hebben om iets te veranderen."

Mirali ziet dat langzamerhand meer politici zich inzetten voor de Oeigoeren. Vooral CDA'er Martijn van Helvert en politici van DENK zetten zich in voor de minderheidsgroep. Mirali is blij dat op deze manier de situatie van de Oeigoeren in de Tweede Kamer terecht komt. "Dat geeft je toch wel hoop."

AWARENESS

Mirali ziet dat er wereldwijd meer awareness komt voor de Oeigoeren in China. Verschillende influencers en sporters hebben hun podium gebruikt om mensen te attenderen op de huidige situatie. Wat kun je zelf doen om de Oeigoeren te steunen? Je kunt van alles doen: brieven schrijven naar de regering of op social media berichten van bijvoorbeeld Freeuyghur delen. Mirali wil mensen graag oproepen om zich te verdiepen in de situatie van de Oeigoeren zodat meer en meer mensen op de hoogte zijn van de vreselijke dingen die deze mensen aan wordt gedaan.