Mario Cash over zijn criminele verleden: "Vroeger deed ik alles om op te vallen"

Praten

Het is bijzonder dat Mario aanschuift bij Fernando, want hij houdt naar eigen zeggen totaal niet van praten. "Daarom weten mensen niet veel over mij." De mensen die hem kennen, zien hem als iemand die altijd leuk en grappig doet, maar het niet over zichzelf wil hebben. Mario legt uit waarom hij dat nu wel doet: "Nu ken ik mezelf wat meer en ik vind ook dat de fans daar recht op hebben. Ze hebben altijd een verkeerd beeld over mij gehad."

Jeugd

Om te begrijpen waarom Mario de dingen heeft gedaan die hij heeft gedaan, is het belangrijk om wat meer over zijn jeugd te weten te komen. Die was namelijk niet bepaald makkelijk. Toen hij acht jaar was, kwam zijn moeder vast te zitten in Suriname voor cocaïnetransport. Zijn vader was wel in beeld, maar bemoeide zich niet heel erg met de opvoeding. Op een paar ruzies na zijn ze volgens Mario altijd cool met elkaar geweest. "Mijn pa gaf nooit een kik. Ook al belde ik hem op om te zeggen dat ik iets had gewonnen, hij liet nooit een emotie zien." Mario groeide op bij vier verschillende tantes. "Ze konden mij nooit aan, ik was te verschrikkelijk."

Vast in jeugdgevangenis

Toen zijn moeder weer vrijkwam, zat Mario zelf vast in de jeugdgevangenis. Hij was toen nog maar elf jaar oud. "Ik zat op een school waar iedereen verpest was. Iedereen ging stelen in winkels en wilde elkaar kopiëren." Mario deed mee met de rest en wilde hen zelfs overtreffen door nog gekkere dingen te doen. "Ik wilde altijd opvallen." Ook stak hij midden in de klas zijn meester neer. "Hij gaf mij op een lacherige manier schouderklopjes en de klas ging mij uitlachen." Hij voelde zich ten schande gemaakt en weet daarom tot op de dag van vandaag nog steeds niet of hij echt spijt van deze actie heeft.

opnieuw vast

Op zijn zeventiende belandde Mario opnieuw in de gevangenis. Dit keer werd hij als volwassene berecht en kwam dus in de 'grote-mannen-gevangenis'. Hoewel het anders was dan de jeugdgevangenis, begreep hij meteen hoe het eraan toeging. "Ik wou die man zijn, dus ik ging iedereen wijzen van: ik ben die man g!" Die strategie bracht hem echter alleen maar verder in de afgrond. De bewaarders schreven slechte dingen in zijn dossier, zoals dat hij mensen aan het afpersen en intimideren was. Terecht volgens Mario, maar ook een beetje overdreven: "Er werd altijd wat meer jus bij gepresenteerd." Volgens hem was zo'n houding juist nodig.

"Je staat in de gevangenis altijd op scherp. Sommigen zitten hier voor moord. Je weet niet wat iemand op zijn kerfstok heeft. Je moet meteen adequaat reageren, anders gaat dat bij jou gebeuren. Iedereen weet dat als je niet voor damage zorgt, dan krijg je de volgende dag weer ervan langs."

Tegelijkertijd geeft Mario Cash het eerlijk toe dat hij ervan genoot om 'de man' te zijn in de gevangenis. "Het is negatieve energie, maar het voelde focking lekker. Want je weet dan wie je pionnetjes zijn. Die kun je gebruiken voor de afwas en die maakt je cel schoon." Af en toe komen die gevoelens nog steeds terug. "Het is superverslavend."

Paranoïde

In de tijd dat hij vastzat, kampte Mario Cash met veel problemen. "Ik wilde niet teveel denken aan de realiteit, dus dan ga je je hersenen op nul zetten en dan denk je niet echt helder na." Hij was paranoïde, dacht dat iedereen hem wat wilde aandoen en was veel te agressief. "Ik was ergens in warland."

Aandacht

Inmiddels beseft Mario dat die agressiviteit die in hem schuilt, komt van het vele vechten op straat, het missen van zijn moeder er vooral de vraag om aandacht. "Je wil gewoon dat mensen zien dat jij er bent. Dat was voor mij vroeger belangrijk, dan had ik mijn lekkere gevoel." Inmiddels heeft hij die aandacht ergens anders gevonden. Hij raakte vijf jaar geleden in aanraking met religie. Tegenwoordig is hij gelovig, bidt hij en gaat hij af en toe naar de kerk. Daar zegt hij altijd te worden aangestaard, maar dat vindt hij heerlijk.

"Vroeger deed ik alles om op te vallen en nu loop ik een kerk binnen en ik krijg alle aandacht."

De switch

Er is sinds de laatste 3,5 jaar een nieuwe Mario Cash. Vrienden konden hem niet meer serieus nemen, ze waren klaar met de praktijken van Mario. "Mijn vrienden zeiden: 'nee man, nu moet het kappen, je bent nooit langer dan twee maanden buiten. Faka?'" Dat was voor hem het moment van 'de switch': "Ze hadden gelijk. Ik heb mijn verjaardag, nieuwjaar en kerst moeten vieren in de gevangenis."

Mario zit nu in een positieve flow, mede dankzij zijn focus op muziek. Hij heeft zijn leven veranderd: "Geld is belangrijk, maar ik vind het niet echt meer zo belangrijk dat ik er straf voor moet gaan pakken." Hij hoopt dat hij binnenkort vader mag worden, want dat heeft hij heel bewust uitgesteld, omdat hij zijn kind niet op wilde zien groeien terwijl hij in detentie zat. Hij wil het allemaal op zijn eigen manier aanpakken en er voor honderd procent zijn voor zijn kind.

"Ik word een goede vader. Wel een klootzak, een strenge vader. Mijn kind gaat superhollands worden opgevoed. Hij moet zijn school afmaken. Mijn zoon gaat hbo doen."

Advies

Aan jongeren die in dezelfde situatie zitten als Mario Cash toen hij jong was, geeft hij het advies om geduldig te zijn. "Geduld is een schone zaak. ik wou nooit geduldig zijn, ik wilde alles direct. Als je geen geduld hebt kom je in de problemen." Hij heeft zijn leven nu omgegooid, maar hij wil wel duidelijk maken dat hij nog steeds niet over zich heen laat lopen.

"Cash is heel coulant, maar trap niet op mijn teen."

Foto: NandoLeaks