Jacob (13) krijgt verblijfsvergunning en mag in Nederland blijven

Dolblij

"Je hebt geen idee hoe goed dit voelt", vertelt een dolblije Jacob, die in anderhalve week van alles meemaakte. Nadat de moeder van een vriend een petitie voor Jacob en zijn moeder startte, kwam er opeens heel veel aandacht voor hun situatie. "Het was verrassend dat er in zo'n korte tijd al zoveel aandacht was. Ik hoopte heel erg dat we een verblijfsvergunning zouden krijgen, maar ik had zeker niet verwacht dat we 'm zo snel of überhaupt zouden krijgen."

Dreiging uitzetting

Nadat hun situatie te onveilig werd in Syrië, wilde Jacobs moeder zo veilig mogelijk naar Nederland afreizen en niet via Griekenland vluchten op een krakkemikkig bootje. Via via kreeg ze te horen dat zij een visum konden krijgen om veilig naar Nederland te reizen, als zij een Armeens paspoort zouden bemachtigen. Tina werd in Syrië geboren en had daar haar hele leven gewoond. Maar haar verre voorouders waren Armeens, waardoor ze gemakkelijk een Armeens paspoort kon krijgen.

Tina wist een paspoort te regelen, maar wat haar verteld was, bleek niet waar te zijn. Daardoor moesten zij alsnog via een gevaarlijke route vluchten naar Nederland. Jacob en Tina wonen inmiddels sinds 2015 in Nederland. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) wilde hen uitzetten naar Armenië, omdat het ontdekte dat Tina met haar Armeense paspoort een visum wilde aanvragen. Omdat Armenië als een veilig lang van herkomst wordt beschouwd, oordeelde de IND dat Tina en Jacob 'terug' moesten naar Armenië. Dit terwijl Jacob er nooit is geweest en zijn moeder er ooit maar voor vier dagen was om een paspoort te regelen.

'Ik dacht dat het een grap was'

Die verschrikkelijke nachtmerrie is nu voorbij. Jacob was lekker bij vrienden aan het chillen toen hij ineens een belletje kreeg van zijn advocaat. "Hij zei: 'Hey Jacob, je hebt een verblijfsvergunning gekregen'. Ik dacht eerst dat het een grap was. Als mijn advocaat mij niet had gebeld, geloofde ik het waarschijnlijk nog steeds niet."

Toen Jacob door zijn advocaat werd gebeld, wist zijn moeder nog van niets. Jacob mocht dus zelf het goede nieuws aan haar brengen. Een ontroerend moment. "Ze was zo emotioneel", vertelt Jacob. "We hebben hier vijf jaar lang voor gestreden en we hebben het eindelijk gehaald. We willen iedereen bedanken die ons verhaal heeft gedeeld en de petitie heeft getekend."