Metro: De grootste mond van de Randstad

Iedereen kent haar stem, maar niemand haar gezicht: Sandra (23) van FunX Radio. Elke werkdag presenteert de populaire dj samen met haar sidekick Laila (27) live vanuit het Lloydkwartier de morningshow voor stadsjongeren. Vanaf zeven uur is ze via de kabel en ether de knetterende wekker en snoozende voice van tienduizenden slaapdronken fans uit onder andere Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en Den Haag. “Bah, wat smerig. De zon is gaan schijnen. Welkom bij jezelf!”

7.15 uur: Heupwiegend stapt ze de studio uit. Ze heeft net een ‘vette track’ aangekondigd: Nami-Loke-Bo-Tin van Basic-One. Een korte break tussendoor. Even tijd voor een een slok koffie. De FunX-presentatrice draagt zwarte laarzen tot aan haar knieen. Op haar borst wiegt een metalen kruis. Ze is slank en beweeglijk. Maar haar ogen staan stil. Kijken roerloos de ochtend in. “Ik denk aan niets. Leeg. Dat is mijn blik.” En toch ziet ze alles. Zoals ze daar loopt, heeft ze veel weg van een dodelijke samuraivechtster uit Kill Bill. “Ja, dat vind ik wel een mooie vergelijking. Ik heb een macho-karakter. Laat me niet wegdouwen. Maar een bitch? Nee, dat ben ik niet. En ik loop ook niet in driehonderd sloten tegelijk, of hou er freelance-lovers op na. Heeft m’n baas jou dat allemaal verteld? Pfff, dat is echt dope. Wat een ouwe lul.”

Sexy vlindertje
Haar baas, FunX radiodirecteur Willem Stegeman (39), had dat een paar dagen eerder inderdaad ongeveer in die bewoordingen gezegd. Een nadere nuancering lijkt op z’n plaats. Stegeman doet een nieuwe poging tot verklaring van het fenomeen Sandra, dat volgens hem onder de jonge FunX-populatie om en nabij de diva-status geniet: “Sandra is onnavolgbaar. Het ene moment is ze een sexy vlindertje, nog geen tel later een chagrijnig monster. En ze is als haar fans d’r bellen enorm adrem, soms op het bijtende af. Het publiek pikt dat van haar. Dat is omdat ze eerlijk is. Straight to the point.” Welkom nogmaals, zullen we maar zeggen, bij Sandra: de Grootste Mond van de Randstad.

Twee uur eerder sloeg ze haar dekbed van zich af. “Elke ochtend vind ik ‘t weer een crime om op te staan. Ik moet mezelf echt vooruit schoppen. Om half zeven spurt ik in mijn Alfa Den Haag uit naar Rotterdam. Naar de FunX-studio in het Lloydkwartier. Gelukkig zorgt Laila er altijd voor dat er sterke koffie klaar staat. Vlak voordat we de lucht ingaan, voel ik me nog gammel. Laila soms ook. Niemand weet wat voor smerige geluiden we dan produceren. Boeren is er heilig bij. Maar zodra ik in de studio sta, mijn monitor heb aangeklikt en de mic opengaat, brand ik los.” Laila: “Tot tien uur geeft ze alles wat ze heeft. Daarna kun je haar meestal opdweilen.”

Airplay
7.40 uur: “Zo dan. Gefeliciteerd. Wat ga je vandaag allemaal doen. Lekker taart eten?” Sandra heeft Zimmy, een jarig meisje uit Barendrecht, aan de lijn. Ze is zestien geworden en de presentatrice leeft enthousiast met haar mee. “En heb je nog een startkreet voor vandaag? ‘Weer een jaartje erbij. Wat ben ik blij.’ Okay Zimmy, hartstikke bedankt man. Dan geef ik je nu door aan Laila. Dan krijg je van haar een cadeautje.” Haar ochtendshow heet FunX Start. Van heinde en verre kunnen luisteraars Sandra & Laila bellen. Er worden tussen de jingles, files en het weer door raadspelletjes gespeeld _ van wie is deze classic? _ leuke gadgets uitgeloofd en mooie tracks gedraaid: van Lange Frans tot K-Liber. Deze twee kanonnen zijn opgegroeid in de FunX-stal. Want de stadsradio is een kweekvijver, tevens productiehuis voor muzikaal talent. Sandra: “Voordat je doordringt tot The Box, heeft FunX je al lang gedraaid. Airplay is gigantisch belangrijk voor artiesten uit de urban scene.”

Kroeg
8.07 uur: Elke werkdag interviewt Sandra een of meer gasten. Dit maal zijn Issam (19) en Ismael (27) uitgenodigd. De beide studenten doen vrijwilligerswerk bij het Jeugd Service Team. De probleemjongeren die zij in Rotterdam op een relaxte manier onder de duim proberen te houden, behoren merendeels tot de harde kern van de FunX-supporters. Sandra: “Dat is een heel belangrijke doelgroep. Onze zender is erg populair in shoarmatentjes en kledingzaken: de plekken waar de kids juist graag komen.” Ismael: “Je moet ze in hun eigen taal toespreken. Ze niet meteen bij hun kraag pakken en afzeiken. Dan tonen ze respect.” Laila: “De straatjongeren vormen onze hoofdredactie. Zij bepalen het gezicht en geluid van FunX.” Issam: “Sport en rappen, dat zijn basic dingen voor jongeren in de stad. Daar moet je als stadsbestuur op inspelen. Maar dat gebeurt veel te weinig.” Het gesprek kabbelt, maar zakt nergens in. Sandra: “Je moet het gevoel hebben dat je met z’n allen in de kroeg zit.” De startkreet van Issam en Ismael deze ochtend: “Haal ’t einde van de dag.”

10.05 uur. “O mijn God, Sandra is te fuckin’ hot”, lacht Laila. Voor de meiden zit de dag er al op. Sandra: “Nu nog even een uurtje het programma voor morgen voorbereiden en dan naar huis.” Haar collega’s zitten haar op te wachten op de redactie. Idriss, John, Murat, Mazen, Laila, Tanja en baas Willem. De laatste: “En Sandra, hoe is het met je freelance-lover?” Zij: “Ik heb geen freelance-lover. Als ik voor iemand ga, dan ga ik er totaal voor. Met huid en haar. Maar ja, de jongen die ik wil, wil mij niet. Het is zo’n gefrustreerd mannetje. Ik kan lullen wat ik wil, maar hij reageert niet. Ik ben geen kreng. Ik ben geen diva. Ik ben lief. Ik kan lekker koken. Ik wil gewoon verkering. IK WIL EEN FAMILY!!!”

Bron: Metro
Tekst: Peter Viering