Ik at een week geen voeding met toegevoegde suikers en dit is wat het met me deed

Zeven dagen geen suiker

Aangezien het Diabetes Fonds halverwege juni de Nationale Suiker Challenge in het leven riep, zag ik dit als een uitgelezen kans om zeven dagen lang suiker uit mijn leven te verbannen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het is praktisch onmogelijk om suiker compleet te vermijden. Dit geliefde voedingsmiddel vind je namelijk terug in vrijwel alle producten, zoals fruit, groente, brood, rijst, melk, noten en meer. Uiteraard was het niet de bedoeling dat ik gedurende deze challenge geen vitamines en mineralen binnenkrijg, dus moest ik een keuze maken tussen welke suikers ik wel consumeerde en welke niet.

Het zal je vast niet verbazen dat ik de voorkeur gaf aan voedingswaren die van nature aanwezige suikers bevatten. Het is immers van belang om goede voedingsstoffen binnen te krijgen en energie te halen uit gezonde voeding, zoals groente en fruit. Alle producten met toegevoegde suikers moesten het gedurende deze challenge helaas ontgelden. Dat betekent dat ik met pijn in mijn hart afscheid moest nemen van producten waar bijvoorbeeld honing, glucose, rietsuiker, dextrose, sucrose, glucose-fructosestroop, sacharose in zitten. Zelfs gemberthee met citroen en honing zit er voorlopig helaas niet in. Gedurende deze week dronk ik alleen nog maar water, melk en thee (zonder suiker).

Optimistisch

Nadat duidelijk werd welke suikers ik tijdens de Nationale Suiker Challenge achterwege zou laten, begon ik vol goede moed aan deze grote uitdaging. In dit artikel vertel ik je hoe dit suikervrije avontuur per dag verliep. Aangezien ik normaal gesproken zoveel mogelijk ongezonde voeding probeer te vermijden, zei de optimist in mij dat ik deze challenge met twee vingers in mijn neus zou voltooien.

Dag 1

Ik begon maandag 13 juni met een schaaltje volle melk met ongezoete ontbijtgranen en gepofte spelt. Niet bepaald het lekkerste ontbijt, maar het vulde in elk geval wel en gaf me de nodige energie om door te zetten totdat het lunchtijd was. Tijdens de lunch at ik op de redactie twee plakken bananenbrood, twee maïswafels en een handjevol ongezouten noten. Verrassend genoeg was dat voldoende om op te overleven tot het avondeten.

Eenmaal thuis aangekomen, besloot ik vegetarische taco's te maken. Als vervanging voor het gebruikelijke (en misschien wel belangrijkste) ingrediënt kip gebruikte ik zwarte bonen. Het gemis van die heerlijke gebakken stukjes kip met Mexicaanse kruiden was groot, maar desondanks waren de vegetarische taco's zeker voor herhaling vatbaar. Vooral omdat ik sinds kleins af aan al een zwak heb voor bonen. Als toetje werkte ik ook nog wat fruit naar binnen. Al met al was het een geslaagde eerste dag en keek ik uit naar wat dag twee van de Nationale Suiker Challenge me zou brengen.

So far so good

Dinsdag begon ik de dag met een schaaltje havermoutpap waar ik een klein beetje kaneel aan toevoegde voor wat extra smaak. Tussen de middag maakte ik weer een lekker fruitschaaltje met dezelfde vruchten die ik een dag eerder at. Uiteraard kon een handjevol noten wederom niet ontbreken. Aangezien ik maandag gekookt had voor twee dagen at ik in de avond wederom vegetarische taco's. Een uur na het avondeten trok ik mijn sportkleding aan en ging ik een half uurtje hardlopen. Ook dat ging helemaal prima en ondanks dat een veelgehoorde klacht over een suikervrij dieet is dat je je gauw energieloos voelt, merkte ik er zelf helemaal niets van. Na het hardlopen at ik nog wat Griekse yoghurt en maakte ik me op voor de dag drie van deze challenge die tot op dat moment vlekkeloos verliep. So far so good.

Toch moeilijker dan verwacht?

Dag drie startte ik opnieuw met een schaal havermoutpap met een beetje kaneel en een kopje thee zonder suiker. Tussen de middag at ik wederom fruit, noten en bananenbrood. Ook dacht ik ondertussen na over wat mijn avondeten werd. Omdat ik geen zin had om lang bezig te zijn in de keuken hield ik het simpel: rijst met broccoli en witvis. Hoewel ik fysiek niets merkte van de symptomen van een suikervrij dieet, zoals hoofdpijn, vermoeidheid of prikkelbaarheid, kwam ik erachter dat de drang naar suikerhoudende voedingswaren groter was dan ik aanvankelijk verwachtte. Ik merkte dat ik op de derde dag van de challenge, net als de twee dagen daarvoor, veel meer fruit at dan normaal om alsnog te kunnen genieten van zoetigheid. Zou de optimist in mij er dan toch naast zitten en zou ik keihard falen tijdens deze challenge?

Drang naar fruit

Donderdag startte ik voor de verandering niet met ontbijtgranen of havermoutpap, maar met twee pistoletjes en een roerei. Afgezien van het ontbijt was dag vier weer een herhalingsoefening van dag drie. Letterlijk alles wat ik woensdag had gegeten, at ik donderdag weer en die eindeloze drang naar fruit (lees: zoetigheid) was nog altijd aanwezig. Daarbij opgeteld vond ik het maar lastig om variatie aan te brengen in mijn eetpatroon. Ook hielp het niet mee dat zoveel producten in de supermarkt op de een of andere manier toch suiker bevatten en als dat niet zo was, dan waren het vaak ongezonde voedingswaren of dingen die ik sowieso niet lekker vind.

Minder eetplezier

Vrijdag greep ik wederom naar pistoletjes en twee eieren om mijn dag mee te starten. ’s Middags at ik een banaan, een appel, wat noten en voor de eerste keer in de week geen bananenbrood. Het avondeten, de maaltijd waar ik dagelijks het meest naar uitkeek, was niet heel spannend: rijst met kip uit de oven en bruine bonen. Hoewel ik het ontzettend belangrijk vind om gezond te blijven eten, besefte ik dat een week zonder suiker ook wat deed met mijn eetplezier. Aangezien mijn keuzes qua voeding beperkt waren en ik na het werk niet te lang in de keuken wilde staan, maakte ik het zo makkelijk mogelijk voor mezelf en bereidde ik vooral gerechten die in een handomdraai klaar waren.

Terug naar 'normaal'

Inmiddels waren we aangekomen bij de een-na-laatste dag en kwam het welbekende schaaltje met havermoutpap (nog altijd met wat kaneel) weer tevoorschijn. 's Middags at ik wat maïswafels en Griekse yoghurt met aardbeien, blauwe bessen en chiazaad. 's Avonds hield ik het weer simpel met rijst, gegrilde kip en broccoli. Ook de drang naar fruit was wederom groot en ik kon niet wachten tot deze uitdaging achter de rug was. Niet zozeer omdat ik verlangde naar gemberthee met citroen en honing, maar vooral omdat ik weer 'normaal' wilde eten en drinken zonder telkens de ingrediëntenlijst van elk product te hoeven raadplegen.

Gefaald

Eindelijk kwam ik aan bij de laatste dag van de Nationale Suiker Challenge. Mijn ontbijt was hetzelfde als op zaterdag en dit is ook meteen de allerlaatste keer dat je het woordje havermoutpap tegenkomt in dit artikel. Eerlijk gezegd had ik het helemaal gehad met alles wat er bij deze uitdaging komt kijken en verlangde ik naar een heerlijk gerecht waar ik al een tijdje erg veel zin in had. Nadat ik in de middag wat fruit, gedroogde mango en maïswafels naar binnen had gewerkt, besloot ik de handdoek in de ring te gooien. 's Avonds bereidde ik overheerlijke spaghetti met spinazie, garnalen en cherrytomaten in een pesto-roomsaus. Helaas zat er glucosestroop in de groene pesto, waardoor mijn meesterplan om de Nationale Suiker Challenge te voltooien compleet in duigen viel.

Waarom gaf ik het op?

Nu vraag je jezelf wellicht af: waarom gaf je het uitgerekend op de laatste dag van de challenge op? Die vraag heb ik mezelf ook gesteld en uiteindelijk kwam ik tot de simpele conclusie dat ik het blijkbaar belangrijker vind om te genieten van wat ik eet.

Zoals ik eerder al zei, heb ik geen fysieke klachten overgehouden aan mijn verminderde inname van toegevoegde suikers. Wellicht heeft dat ermee te maken dat ik onbewust al vrij weinig voeding met toegevoegde suikers consumeer, maar nu ik er bewust mee bezig ben geweest, realiseer ik me pas hoe verslavend suiker werkelijk kan zijn.

Conclusie

Hoewel ik ervan overtuigd was dat ik een week zonder toegevoegde suikers kon, werd het me pijnlijk duidelijk dat het toch moeilijker is dan ik had verwacht. Ik ben me bewust van de gevolgen van de consumptie van te veel suiker, maar tegelijkertijd hecht ik toch wat meer waarde aan eetplezier. Dat wil echter niet zeggen dat ik na deze uitdaging weer helemaal losga met allerlei snacks waar toegevoegde suikers in zitten. Als er één ding is wat ik heb geleerd tijdens deze suikervrije week, is het wel dat bewust omgaan met je voeding erg belangrijk is. Suiker komt namelijk in erg veel producten in verschillende vormen voor en voor je het weet heb je in een dag veel meer dan het dagelijks aanbevolen gemiddelde naar binnen gewerkt. Ik zal in het vervolg dan ook een gezonder eetpatroon aanhouden, waarbij ik bewuster omga met producten die toegevoegde suikers bevatten. Mijn 'week' zonder toegevoegde suikers is dus niet helemaal voor niets geweest.

- In FunXperiment nemen de online redacteuren jou als lezer mee in verschillende challenges en experimenten die ze uitvoeren. -