Fietsende wereldreiziger Hoessein: "Reizen zou verplicht moeten zijn, je leert elkaar respecteren"

"Ik ben totaal geen fanatieke fietser. Ik fietste echt maar één kilometer per dag naar mijn werk. Ik wilde eigenlijk backpacken, maar dacht uiteindelijk: nee, ik wil een andere dimensie van reizen ervaren."

respect voor elkaar

Hoessein is - vanuit zijn Marokkaanse achtergrond - gewend om jaarlijks met de familie richting Marokko te gaan. En daar heeft hij hele mooie en bijzondere herinneringen aan. Maar het echte gevoel van vrijheid ervaart hij nu terwijl hij solo over deze aardbol fietst. Hoessein is begonnen in Suriname en heeft een duidelijk einddoel: Mekka. Het geloof speelt een grote rol in zijn reizen. Overal waar hij tot nu toe is geweest - Suriname, Frans-Guyana, Brazilie, Uruguay, Argentinië, Chili en zelfs Rusland - bezoekt Hoessein zijn islamitische broeders- en zusters bij verschillende moskeeën.

"Het is toch mooi om moskeeën langs te gaan en broeders- en zusters wereldwijd te bezoeken! Als je reist merk je dat Nederland niet de wereld is. Je gaat meer openstaan voor elkaar, wordt zachtaardiger, liefdevoller en krijgt meer empathie voor een ander. Ook al ben je het niet altijd met elkaar eens, maar respect, dat is het belangrijkste."

gebed bij random busstation

De islam is belangrijk voor Hoessein, maar hij bezoekt juist ook mensen met een andere religie. "Het is goed om ook op die manier uit je comfort zone te komen. Zo kreeg ik in Suriname een rondleiding in een synagoge. En ik ontmoet ook echt hele inspirerende mensen. Zo kwam ik laatst op een laat tijdstip ergens bij een busstation aan en moest ik mijn gebed nog verrichten. Ik deed het daar, op dat moment. Er was een man die me aanstaarde, maar niet op een angstige manier. Na het gebed kwam hij naast me zitten en toen raakten we in gesprek, want hij was geïnteresseerd in wat ik aan het doen was. Er was echt een groot verschil met hoe ik in Nederland benaderd zou worden."

oog in oog met een jaguar

Wat Hoessein meemaakt tijdens zijn reizen probeert hij vast te leggen voor zijn familie en vrienden en deelt hij op social media onder de naam Onemanoneyearonebike. Maar hij doet het op zijn manier. Geen influencerachtige taferelen, maar the real deal. "Als ik geen zin heb om iets te posten, dan doe ik het niet. Ik heb gekozen voor die vrijheid en nergens aan vast te zitten tijdens mijn reizen."

De mooiste of meest memorabele herinneringen, daar heeft Hoessein het ook niet over op zijn sociale media. Bijvoorbeeld die keer dat hij oog in oog stond met een jaguar in Suriname en super gespannen was of toen hij in Venezuela ineens werd achtervolgd door wilde honden, terwijl hij op de fiets zat.

voelt als thuiskomen

Hoessein is een natuurfreak en geniet vooral van het langzame leven, ver weg van de stad. In Suriname - zijn startpunt - kon hij zijn hart ophalen. Hij groeide op met onder andere Surinamers en is een grote fan van de Surinaamse keuken, dus was het tijd om het leven daar te ervaren. "Ik ben erachter gekomen dat Suriname meer dan Paramaribo alleen is. Het voelde als thuiskomen. Ja, Suriname heeft ook issues, dat heeft elk land, maar die sfeer en energie zijn fantastisch. Ik ben via via zelfs op bezoek geweest bij een Marokkaanse man die al jaren in Suriname woont en wiens kinderen daar ook geboren en getogen zijn."

verplichting

De Rotterdammer is zo enthousiast over zijn reizen en de dingen die hij meemaakt, dat hij vindt dat reizen bijna een verplichting moet zijn. "Op school krijgen we allemaal kaders, we groeien op, we moeten op zoek naar een baan en ga zo maar door. En in Nederland zijn we zo druk bezig met anderen, terwijl de wereld zo mooi is. Men moet zichzelf leren kennen, zodat je dingen in perspectief kan zien en anders naar de wereld en jezelf gaat kijken. Als je heel lang reist, besef je dat we elkaar allemaal nodig hebben."