Waarom heeft er in 2023 nog geen hiphop-album op nummer 1 in de Billboard-charts gestaan?

1. Veel grote artiesten brachten afgelopen jaar hun album uit

De hitlijsten werden afgelopen jaar overspoeld met hiphopalbums. Zo brachten zwaargewichten als Future, Kendrick Lamar, Drake en Tyler, the Creator tot niemands verbazing een nummer 1-album uit. De releases van dit jaar kwamen tot op heden van artiesten met minder consistente trackrecords. Hoewel Lil Durk, Moneybagg Yo en YoungBoy Never Broke Again eerder een nummer 1-album gescoord hebben, blijkt dat ze nog niet de zwaartekracht hebben om dit structureel voor elkaar te krijgen. Voor veel mensen is het dan ook wachten op Utopia van Travis Scott, die naar alle verwachting de eer van hiphop dit jaar hoog moet houden.

Volgens Billboard hebben de 'wisselvallige' cijfers van relatief nieuwe artiesten ook te maken met de opkomst van social media. Fans kunnen tegenwoordig op verschillende manieren hun liefde voor artiesten uiten, terwijl dit voorheen vooral gebeurde door hun muziek te supporten. Daardoor is het tegenwoordig ook mogelijk om een 'intieme' band met je favoriete rappers op te bouwen zonder dat het de artiesten per se streams oplevert. Daarnaast heeft de nieuwe generatie heeft er 'last' van dat hun fans minder lang de tijd nemen om een album te beseffen, terwijl de traditionele supersterren over het algemeen een bredere fanbase hebben qua leeftijd, die langer de tijd nemen om volledige platen te luisteren.

2. Opkomst van latin en afro

Hoewel er het hele jaar nog geen hiphop-album de charts gedomineerd heeft, blijft het het grootste muziekgenre van de Verenigde Staten. Het marktaandeel is dit jaar echter wel gedaald. Zo ging 26 procent van alle streams naar hiphop en R&B, terwijl dit afgelopen jaar nog 27,8 procent was. Uit de cijfers blijkt dat de afname van het marktaandeel vooral te maken heeft met de exploderende populariteit van afro- en latin-muziek. Verder valt het op dat de wederopstanding van country muziek en de groei van K-pop ook een belangrijke rol spelen.

Volgens Billboard heeft het publiek meer opties dan ooit tevoren. Door het diverse aanbod verkennen luisteraars nieuwe genres waar ze voorheen minder aandacht aan besteedden.

3. Dood en gevangen

Een andere reden waarom hiphop veel moeite heeft met het vinden en behouden van een nieuwe generatie supersterren, is dat een aantal van de meest veelbelovende talenten slachtoffer geworden zijn van wapengeweld of drugsmisbruik, met de dood of gevangenisstraffen als gevolg. Zo kwam de getalenteerde XXXTentacion in 2018 om het leven en verloor hiphop Juice WRLD een jaar later. Nog geen paar maanden na het overlijden van de Lucid Dreams-rapper stond de scene op z'n kop vanwege de dood van Pop Smoke, de opkomende rapper uit Brooklyn die met zijn rauwe raps klaar was om de mainstream te domineren. Daarnaast kreeg de community in korte tijd te maken met het verlies van artiesten zoals Drakeo the Ruler, King Von, PnB Rock, Nipsey Hussle, Young Dolph en natuurlijk Takeoff van Migos.

Zelfs bij incidenten zonder dodelijke afloop worden hiphopartiesten gedwongen om (tijdelijk) te stoppen met muziek maken. Zo kondigde Megan Thee Stallion onlangs aan dat ze een break neemt om zich te concentreren op haar mentale gezondheid, na het schietincident met Tory Lanez, die zelf een jarenlange gevangenis moet uitzitten. Daarnaast liep Lil Tjay afgelopen zomer zeven schotwonden op bij een schietpartij en heeft hij tot heden geen nieuw muziekproject uitgebracht. Ook lopen er rechtszaken tegen YNW Melly en het label YSL, waarbij onder meer Young Thug vecht tegen een lange reeks aanklachten in de RICO-zaak. De frontman van het label dropte gisteren vanuit de gevangenis zijn album Business is Business, een week nadat zijn YSL-partner Gunna, die ruim een halfjaar geleden vrijkwam en ervan verdacht wordt Thugger gesnitcht te hebben, zijn album A Gift & A Curse dropte.

Geen enkel ander muziekgenre heeft te maken met zoveel dodelijk geweld, wapengebruik, drugsmisbruik en politievervolging.

4. Stagnatie in de charts

Dat hiphop de Billboard-hitlijsten dit jaar nog niet gedomineerd heeft, heeft ook te maken met de stagnatie in de charts. Zo hebben er dit jaar maar vijf nieuwe albums de toppositie van de Global 200-charts bereikt en kwamen er ook slechts vijf nieuwe tracks op nummer 1 in de Hot 100. De Billboard-charts worden dit jaar dus met name gekenmerkt door hits die wekenlang op nummer 1 staan, zoals Miley Cyrus met Flowers (acht weken) en Morgan Wallen met Last Night (negen weken), waardoor er ook voor hiphop weinig ruimte is om toe te slaan.

Hoewel een rapnummer dit jaar nog geen nummer 1-spot heeft weten te bereiken, is het genre wel consistent terug te vinden in de top 10. Zo scoorden Toosii (met Favorite Song), Drake (met Search & Rescue), Lil Durk & J. Cole (met All My Life) en Ice Spice en Nicki Minaj (met Princess Diana) allemaal zelfs een top 5-hit.

5. Terugkeer van de clubscene

Als er een genre is dat goed is in het meegaan met veranderingen, dan is het hiphop. Zo lijkt het erop dat na de pandemie het collectieve verlangen om te dansen gegroeid is, waardoor artiesten als Drake met Honestly, Nevermind en Beyoncé met Renaissance die behoefte dit decennium op nieuwe manieren hebben proberen te bevredigen. De meeste hiphopplaten gaven dit jaar echter weinig om de mensen op de dansvloer, terwijl twee van de grootste hiphoptracks van het jaar, Just Wanna Rock van Lil Uzi Vert en Players van Coi Leray, juist sterk geïnspireerd waren door de clubscene.

Een van de sleutels voor hiphop om weer te domineren in de Billboard-hitlijsten, is om te blijven innoveren in muziek waar mensen op kunnen dansen. Of het nu samples van oude succesvolle tracks zijn die mensen laten bewegen of een opzwepende amapiano-beat: zoals wel vaker in de geschiedenis kan het omarmen van de clubscene hiphop weer op het juiste pad zetten naar dominantie.