De 12-jarige Jonathan Bryan kan niet schrijven en praten, maar schreef toch een boek

Hersenverlamming

Jonathan werd geboren met een ernstige hersenverlamming en beperkte bewegingen in zijn ledematen. Het grootste deel van zijn leven gebruikten zijn ouders non-verbale aanwijzingen zoals een glimlach of een frons om met hem te communiceren. Hij had volgens leraren te veel leermoeilijkheden om te leren lezen of schrijven. Dat veranderde allemaal toen Jonathans moeder, Chantal Bryan, hem een ​​paar uur per dag van school haalde. Tegen de tijd dat Jonathan 9 was, kon hij alles spellen wat hij wilde zeggen. Hoe de 12-jarige dat voor elkaar kreeg? Zo:

E-Tran-frame

Jonathan beschrijft elk woord door gebruik te maken van het zogenaamde E-Tran-frame, een doorzichtig plastic bord met letters en een kleurcoderingssysteem. De persoon met wie hij communiceert, houdt het bord tussen hen vast en volgt de bewegingen van zijn ogen. Zo schreef hij ook zijn boek, waar hij een jaar over deed. ''Het was de geïnvesteerde tijd zeker waard'', vertelt hij aan CNN via zijn E-Tran-frame.

Eye Can Write

Jonathans boek Eye Can Write kwam uit op 12 juli en geeft een beeld over hoe hij naar het leven kijkt. Het verhaal begint vanuit het perspectief van zijn moeder met details over zijn vroegere leven en hoe hij heeft leren spellen en schrijven. Vervolgens schakelt hij over naar het perspectief van hemzelf en vertelt hij hoe het is om te leven met een hersenverlamming. Hij schrijft ook over zijn geloof in het christendom, dat een groot deel van zijn leven is. De moeder van Jonathan Bryan, Chantal Bryan, schreef de inleiding in het boek.

Trotse moeder

Hoewel het boek gaat over Jonathans leven zegt zijn moeder dat veel van zijn verhalen universeel zijn. Ze is erg trots op wat haar zoon kan doen voor anderen die met soortgelijke beperkingen te maken hebben. ''Wat je ziet wanneer je naar iemand kijkt, wil niet zeggen dat je alles over die persoon weet.'' Jonathans lichaam doet misschien niet veel, maar dat betekent niet dat zijn geest ook inactief is. Schrijven is zijn grote passie. "Het is een beetje gek om een ​​12-jarige te hebben die een boek heeft geschreven. Wij zijn erg trots op hem."

Inspiratie

De 12-jarige jongen zegt dat hij geïnspireerd was om het boek te schrijven voor anderen die niet de mogelijkheid hebben om te leren lezen en schrijven. "Ik ben een stem voor de stemloze." Een deel van de opbrengst zal worden gedoneerd aan Teach Us Too: een liefdadigheidsinstelling die een onderwijssysteem wil bevorderen waarin alle kinderen leren lezen en schrijven, ongeacht hun handicap.