VIDEO: 18-jarige vluchteling schrijft indrukwekkende brief aan Donald J. Trump

"Het moeilijkste aan het leven in een vluchtelingenkamp is de isolatie. Mensen bouwen muren om ons heen en landen bouwen muren om die muren. Grenzen maken dromen kapot"

leven van een vluchteling

In zijn project legt hij het moeilijke, alledaagse leven van vluchtelingen vast. Hij plaatst of Facebook foto's, video's en interviews met vluchtelingen.

brief

Beste Donald,

Mijn naam is Abdulazez Dukhan. Ik ben 18 jaar oud. Ik ben één van de vier miljoen mensen die Syrië ontvlucht zijn. We hebben onderweg onze harten achtergelaten en mensen verloren. Ik stuur u deze brief om u te feliciteren met het presidentschap. Maar ook om u eraan te herinneren hoeveel uw woorden betekenen voor het bepalen van onze toekomst. We zijn deze revolutie gestart met rozen in de hoop dat we steun zouden krijgen van de internationale gemeenschap.

De rozen veranderden in wapens, maar de hoop voor steun is er nog steeds. Maar noch de rozen noch de hoop hebben ons tot zover geholpen. Kon uw voorganger iets hebben gedaan om ons lot te veranderen? Ik weet het niet, maar we blijven hoop houden. Uw woorden betekenen veel voor ons. U zou onze toekomst kunnen veranderen.

Ik heb Syrië samen met mijn familie vier jaar geleden verlaten. Nadat de revolutie begon. Niemand wilde weg, maar wat konden we doen tegen de tanks? Wat kunnen we doen wanneer 'dood' uit de lucht komt vallen?

Zoals veel anderen, zijn we naar Turkije gegaan en vanuit daar naar Griekenland. We reisden, keken terug hoe onze steden, straten en huizen verwoest werden. We zijn zwak. We wilden de steun van de internationale gemeenschap en we weten dat dat ook gaat komen. Hoop is wat ons op de been houdt.

Nu ben ik een vluchteling. Het moeilijkste aan het leven in een vluchtelingenkamp is de isolatie. Mensen bouwen muren om ons heen en landen bouwen muren om die muren.

Beste toekomstige president, grenzen maken dromen kapot. Ik heb dromen kapot zien gaan voordat het lichaam dood ging - het verlaat de persoon zonder ziel. Voor degenen van ons die nog steeds hoop hebben, bouw alstublieft geen muren om ons heen. Misschien is vandaag mijn laatste dag als vluchteling en zal ik ergens veilig op de wereld zijn. Misschien ga ik terug naar mijn geliefde Syrië en begin ik met de wederopbouw. Misschien kan ik nog voor één dag dromen.

Beste toekomstige president, we hopen dat iemand onze woorden kan horen. We hopen dat u ons hoort.