Tim's column: Paristanbul

Tim's column: Paristanbul

Ja maar, het is als niet Turkse Nederlander nogal lastig om momenteel een neutrale mening te vormen over Turkije. Er wordt een smerig spelletje gespeeld over de rug van vluchtelingen. Zodra de politiek overdreven ingewikkelde oplossingen gaat bedenken voor iets dat simpel kan worden gedaan, dan weet je dat er smerige spelletje worden gespeeld. En de burger, die is zoals gewoonlijk weer de lul.

De Turken vechten tegen de Koerden. Nee dat zijn geen Koerden, maar dat is de PKK. De Russen zijn boos op de Turken, nee het was de schuld van Erdogan. Erdogan perst Europa af om zijn miljarden te krijgen in ruil voor een dichte grens. Die miljarden gaan naar wapens om weer een oorlog te steunen. Turkije heeft het recht zich te verdedigen.

Vluchtelingen hebben recht op een goede ontvangst. Turkse vissers halen geen vis meer op maar spelen bezorgdienst richting Griekenland. De kustwacht kan van alles, maar doet niks. Oh, nu is er een deal. Nou dan doen we wel wat, maar alleen richting Griekenland. Als ze straks allemaal over de zwarte zee vluchten, gaan de tarieven omhoog en grijpt er niemand in, aldus Amnesty.

Kort samengevat, ellende. Veel pro en anti propaganda, en je weet het gewoon niet. Wat je wel weet, is dat er in het midden van dit schouwspel, keiharde aanslagen worden gepleegd en dat is voor niemand leuk. Scroll door je Facebook en vergeet je autoplay uit te zetten en je ziet een man rustig staan en om zich heen kijken en weg istie. Er blijft alleen een berg mensenvlees over bestaande uit omstanders.

Verschrikkelijk frustrerend, maar voor de meeste Hollanders een ver van mijn bed show. Parijs kennen we allemaal. Kenny B ging naar de Champs Elysee, niet naar de Istiklal. Tussen alle andere staat-propaganda rond Turkije, kan ik me dus voorstellen dat er niet zoveel mensen een Turkse vlag als icoontje nemen, hoe vervelend dat ook overkomt. Dat betekent natuurlijk niet, dat al die mensen het prima vinden, dat ze het de Turken gunnen. Zo is de wereld eenmaal.

Gelukkig zijn er wel heel veel mensen die er wel bij stil staan, dat is ook nodig. Dit soort beelden en schokkende gebeurtenissen wegen zwaar op ons gevoel. Zeker als je Turks bent, Turkse vrienden of familie hebt of gewoon empatisch vermogen bezit.

De frustratie en onmacht zorgen er helaas voor dat we ons op elkaar storten. Waarom wel een Parijs icoontje, maar geen Istanbul. Waarom zijn die mensen zo hypocriet, waar is de steun voor Istanbul.

Ik snap het, maar laat je terechte frustratie niet omslaan in onterechte haat. Je bent ook niet boos op de Nierstichting collectant omdat hij niet voor de Kankerstichting collecteert. Laat de haat van de terroristen en de media niet door jezelf heen stromen richting anderen. Daar heeft niemand wat aan.

Zoek mensen op die het ook erg vinden en zorg samen dat je elkaar steunt. Steun de slachtoffers, laat zien dat je achter de slachtoffers staat. Toon de liefde die nodig is om dit soort dingen te verwerken. Meer haat en vingerwijzen, is nooit de oplossing......ook al heb je stiekem gelijk.