Voetballer El Khayati bleef altijd in zichzelf geloven: "Mijn spiegelbeeld zei dat ik het wel kon"
- News
- Voetballer El Khayati bleef altijd in zichzelf geloven: "Mijn spiegelbeeld zei dat ik het wel kon"
De 30-jarige Abdenasser 'Nasser' El Khayati is momenteel een van de belangrijkste spelers van Ado Den Haag. Hij maakte dit al dertig doelpunten voor de club. Maar de weg naar het succes was geen makkelijke. De middenvelder ging van club naar club. Ondanks alle tegenslagen bleef El Khayati in zichzelf geloven en kwam hij uiteindelijk op de juiste plek terecht. Hij vertelt erover in een nieuwe aflevering van Het Pleintje Van.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Voetballen
El Khayati groeide op in Rotterdam Noord en was altijd aan het voetballen. "Ik heb thuis verschillende dingen kapotgemaakt", vertelt de voetballer aan FunX. Zijn vader nam de voetballen regelmatig in beslag, maar dat hield hem echter niet tegen. Dan ging hij namelijk gewoon verder met een kussen. Hoewel hij dus gek was op voetbal, speelde hij als kind niet bij een club: "Van maandag tot en met vrijdag zat ik op het school en normaal gesproken kan je in het weekend een wedstrijd spelen, maar dan moest ik naar de moskee. Maar achteraf ben ik er superblij mee en ik zou het niet willen terugdraaien."
Geloof
Het geloof speelt nog steeds een hele belangrijke rol in het leven van de voetballer. Het sleepte hem door de moeilijke tijden heen. Zo verloor hij onder andere zijn broer op jonge leeftijd. "Het was natuurlijk heel zwaar. [...] Maar de mensen om me heen legden mij goed uit dat dit ook ergens goed voor is geweest. Ik begon dat te geloven en had er zo sneller vrede mee."
Droom
Daarnaast heeft zijn geloof er ook altijd voor gezorgd dat hij vertrouwen in zichzelf bleef houden. En Khayati heeft namelijk nogal een bewogen carrière achter zich. Zelfs zijn vrienden geloofden op een gegeven moment niet meer dat hij een succesvolle voetballer zou worden. Ze waren eerlijk tegen hem en zeiden hem dat het misschien gewoon niet voor hem was weggelegd. Maar El Khayati gaf niet op.
"Ik had een droom, een doel die ik wilde halen. Voor velen, zelfs mijn vrienden, was dit niet realistisch, dus het had geen nut meer om erover te praten. Ik praatte daarom thuis met mijn spiegelbeeld en die zei dan tegen mij: 'je kan het wel'. En natuurlijk was het allerbelangrijkste: mijn gebedskleed."
