Lauryn (23): "Op school dachten ze dat m'n heftige menstruatiepijn een smoesje was"

"Ik werd op m'n elfde ongesteld en vanaf m'n twaalfde kreeg ik daarbij veel last van klachten, zoals buikpijn. Op de middelbare school werd dat steeds erger en moest ik steeds kotsen van de pijn. Ook viel ik soms flauw. Op een dag kon ik niet eens meer rechtop staan. Toen kwam m'n vader me ophalen en gingen we meteen naar de dokter. Die had zoiets van: dit gaat niet goed, maar zei wel dat het gewoon menstruatiepijn was en dat ik pijnstillers kon nemen.

Ik besprak de pijn met vriendinnen, maar zoiets is toch relatief. Zij hadden ook pijn en je weet dan niet hoe erg dat is. Misschien vonden ze ook wel dat ik overdreef als ik zei dat ik de hele tijd moest kotsen. Ik dacht dan ook lange tijd dat mijn klachten er 'gewoon bij hoorde'.

Mijn moeder heeft de aandoening endometriose en daarom had haar gynaecoloog gevraagd of haar dochters ook last hadden van klachten. Omdat dat bij mij het geval was, werd ik op m'n zestiende uitgenodigd bij de gynaecoloog. Ik kreeg allemaal inwendige echo's, wat ik echt een hel vond, want het deed veel pijn. Ze vermoedden toen dat ik ook endometriose had, maar ze konden niets zien en dus geen diagnose stellen.

Ik liet vervolgens regelmatig check-ups uitvoeren. Ik zat telkens huilend bij de gynaecoloog met de vraag of we niet iets aan m'n situatie konden doen. Zo vroeg ik bijvoorbeeld om een kijkoperatie, maar dat doen ze niet zo snel. Ik voelde me zo moedeloos. Ondertussen ging ik aan de anticonceptie en dat hielp enorm. M'n klachten zijn toen best wel geminderd, maar op een MRI-scan werd vervolgens toch iets gezien. Toen was ik inmiddels al twintig. Ik kreeg de diagnose adenomyose, een vorm van endometriose. Dat zit bij mij op m'n buikwand en op m'n baarmoeder.

Het was een hele verademing. Ik wilde zó graag die diagnose, want op de middelbare school was ik elke maand een week ziek, terwijl ze 'gewoon' ongesteld zijn daar geen geldige reden vonden om er niet te zijn. Ze geloofden niet dat ik zo'n erge pijn had. Ik miste superveel lessen en soms ook een hele toetsweek. Daar werd altijd moeilijk over gedaan en dan moest ik al m'n herkansingen gebruiken. Ze dachten dat ik m'n menstruatie als smoesje gebruikte.

Nu ben ik samen met mijn gynaecoloog nog steeds op zoek naar een anticonceptiemiddel dat mij het beste helpt en waardoor ik niet meer ongesteld word, want dan groeien de endometrioseplekken ook niet. Je kan het namelijk niet genezen, alleen onderdrukken. Gelukkig heb ik niet meer zo'n erge pijn, daar ben ik heel dankbaar voor. Soms ben ik nog wel eens ziek als ik ongesteld ben en ik heb wat last van vermoeidheid, maar het is het wel te doen.

Ik heb het veel over endometriose, maar veel mensen weten niet wat het is. Ik heb ook vriendinnen van wie ik bijna zeker weet dat ze het hebben, maar als ze naar de dokter gaan, krijgen ze te horen dat het 'gewoon' menstruatiepijn is. Ik denk echt dat er meer voorlichting nodig is, bijvoorbeeld in de media en op middelbare scholen. En huisartsen moeten je gewoon serieus nemen als je zegt dat je pijn hebt."

- Lauryn (23)