Adnan (27): "Srebrenica is niet alleen Bosnische, maar ook onze gezamenlijke geschiedenis"

"Als ik over Srebrenica begin in mijn klas, ontstaan er meteen vraagtekens. Leerlingen weten niet wat er in Srebrenica is gebeurd. Ik zie hen vaak als een weerspiegeling van de samenleving. Uit gesprekken met anderen blijkt dat ook de rest van Nederland niet altijd op de hoogte is van dat deel van de Nederlandse geschiedenis. Zelf heb ik er op school vroeger ook niks over gehad. Ik heb het zelf moeten onderzoeken.

Srebrenica is een taboe-onderwerp in Nederland. Als we het erover hebben, wordt er vooral ingezoomd op de rol van de Dutchbatters. Die speelden ook zeker een rol, maar zo wordt er verbloemd wat er in Srebrenica zelf is gebeurd. Mensen nemen niet snel het woord 'genocide' in de mond. De termen die worden gebruikt wanneer het over Srebrenica gaat, vind ik persoonlijk erg kwalijk. Het doet geen recht aan de ruim 60.000 Bosniërs die in Nederland wonen. Het is heel confronterend om die verhalen zo te lezen.

Mijn ouders zijn in de jaren 90 gevlucht voor de Bosnische oorlog. Ze komen niet uit Srebrenica, maar wel uit het oorlogsgebied daar niet ver vandaan. Op jonge leeftijd kwam ik zo in aanraking met de Val van Srebrenica. Op m'n zestiende liep ik in Bosnië mee met de Mars van Vrede, een driedaagse tocht geïnspireerd op de Mars van de Dood. Jongens en mannen vluchtten destijds via die route door de bossen naar beschermd gebied. Er vonden massa-executies plaats, die tijdens onze mars herdacht werden. Zo maakte ik voor het eerst kennis met de kruisbestuiving van twee geschiedenissen. Zo is uiteindelijk mijn passie voor geschiedenis ontstaan, waardoor ik de opleiding tot leraar geschiedenis ben gaan doen.

Na de Tweede Wereldoorlog zeiden we allemaal: er mag nooit meer genocide plaatsvinden. Later vond er in de achtertuin van Europa een genocide plaats, waarom is daar dan niet meer aandacht voor? Met de campagne 'Srebrenica is Nederlandse geschiedenis' willen we dat veranderen. Ik ben een van de 25 geportretteerde jongeren die de campagne voeren. Met een petitie willen we dat de genocide meer aandacht krijgt in het Nederlandse onderwijs en dat het verhaal van Srebrenica op een inclusieve wijze wordt verteld. Ook willen we een permanent nationaal monument in Den Haag waar alle burgers die verschrikkelijke jaren kunnen herdenken. Daarnaast moet er structurele financiële steun komen voor de herdenking.

Deze week heb ik het tijdelijke monument van onze campagne ‘Srebrenica is Nederlandse geschiedenis’ in Rotterdam geopend en daarbij een toespraak gehouden. Zondag volg ik de herdenking in Den Haag online en met de groep van de campagne houden we daarna een Instagram Live-sessie op @srebrenicanl die iedereen kan bijwonen. Nu gebeurt het herdenken vooral in de Bosnische gemeenschap, maar je wilt het liefst dat de overheid en de rest van Nederland er ook bij stilstaan. Het is niet alleen Bosnische geschiedenis, het is onze gezamenlijke geschiedenis."

- Adnan (27)