Gabriel (29): "Mijn psychose was een uitbarsting van jarenlange opgekropte emoties"

"Toen ik op mezelf ging wonen ging het mis. Ik gebruikte drugs en dat triggerde bepaalde gedachten waar ik niet meer uitkwam. Ik zat veel thuis en ik stootte de mensen om me heen van me af. Het ging gewoon de verkeerde kant op, en toen kreeg ik een psychose. Een psychose is wanneer je te veel gedachten hebt. Er is te veel informatie die je hersenen niet kunnen verwerken. Je hersenen gaan dan zomaar dingen creëren en dan hoor je dingen die er niet zijn. Ik hoorde stemmen in mijn hoofd.

De meeste mensen die in een psychose zitten hebben het niet door. De mensen om mij heen zeiden wel dat ik raar deed, maar ik had het zelf niet in de gaten. Voor mijn gevoel was er niets aan de hand. Ik wist wel dat ik in een rare periode van mijn leven zat, maar dat was het ook wel. Ik dacht: ze snappen me gewoon niet. Op een gegeven moment had ik zelf ook door dat ik te ver ging, maar op de een of andere manier kon ik het niet stoppen.

Ik werkte destijds bij een callcenter, daar bel je de hele dag met mensen. Soms krijg je met boze mensen te maken, dat was niet goed voor mij. Op een gegeven moment dacht ik dat het hele systeem niet klopte en dat er sprake was van een samenzwering. Ik dacht dat iemand van het callcenter besloot wanneer ik genoeg telefoontjes had gepleegd en wanneer het tijd was dat ik een sale zou maken. Ik was ervan overtuigd dat zij de touwtjes in handen hadden.

Tijdens de psychose ben ik in het ziekenhuis beland. De dokter wilde dat ik naar een psychiatrische inrichting zou gaan, maar dat wilde ik niet. Ik hield vol dat alles goed ging. Toen ik 24 uur later naar huis mocht, ging het eigenlijk nog steeds niet goed met me. Ik ben met mijn familie naar de huisarts gegaan om daar te spreken met de psycholoog. Zowel mijn vader als ik hebben daar met de psycholoog gepraat over de situatie. Op dat moment zat ik nog steeds in een psychose. Ik zag het leven niet meer zitten. Ik had veel huilbuien en dacht aan zelfmoord. Niemand begreep me en ik was alleen. Ik werd me ervan bewust dat ik hulp nodig had. Toen heb ik besloten me aan te melden bij een psychiatrische inrichting.

Mijn psychose was een uitbarsting van jarenlange opgekropte emoties. Nu heb ik geleerd dat drugs de stemmen in mijn hoofd kunnen activeren. Daarom heb ik besloten geen drugs meer te gebruiken. Maar ook negatieve situaties en negatieve mensen moet ik vermijden.

Dit is mijn verhaal en ik schaam me er niet voor. Nu het beter met me gaat wil ik mijn verhaal met mensen delen. Veel mensen blijven hun hele leven in een psychose hangen. Ik wil laten zien dat het ook anders kan, dat je hulp kunt zoeken. Dankzij die hulp gaat het beter en ben ik weer lekker bezig met mijn muziek. Het laatste wat ik nog wil doen, is dingen goed maken met de mensen om mij heen. Als ik dat heb opgelost, weet ik zeker dat ik weer op het juiste pad zit."

- Gabriel (29)