Richel (34): "Het is nooit te laat om te gaan studeren, daar ben ik het levende bewijs van"

"Ik ben opgegroeid in Schiemond, Rotterdam-West, bij sommigen bekend als een achterstandswijk. Studeren aan het hbo was iets waar ik niet direct mee te maken kreeg. Maar ik ben altijd een harde werker geweest en had vanaf m'n veertiende al bijbaantjes. Ik vond het toen al belangrijk om m'n eigen geld te verdienen en zelfstandig te zijn. Ik had alleen niet echt een zakelijk netwerk voor bijvoorbeeld stages. Wel had ik de drive, zoals ik die ook zag bij m'n moeder. Een hardwerkende sterke vrouw die zonder partner zorgde voor haar vier kinderen.

Tijdens m'n afstudeerjaar van het mbo ben ik acht maanden stage gaan lopen in New York. Dat was gewoon 60 uur per week keihard werken. Voor het eerst was ik daar buiten m'n eigen kringen en maakte ik kennis met hoe het leven kon zijn als je superveel geld hebt. Ik woonde er gratis en verdiende bakken met geld. Ik werkte met mensen die rijke ouders en meerdere huizen hebben. Dat herkende ik totaal niet. Het was een compleet andere wereld.

Ik leerde dat mensen met veel geld ook gewoon alledaagse problemen hebben, niet anders dan wat ik zag in mijn omgeving. Dat zorgde ervoor dat ik dacht: wat anderen kunnen, kan ik ook. Zo is het balletje gaan rollen om zo hoog mogelijke doelen voor mezelf te stellen. Ik had een mbo-diploma en veel horeca-ervaring. En toch had ik het gevoel nog veel meer in m'n mars te hebben. Op mijn 23e werd ik moeder van mijn dochter Sade. Toen zij zes maanden oud was, ben ik begonnen met een hbo-studie. Het hoeft allemaal niet volgens het standaard plaatje te verlopen, zo van: 'studeren, vriendje, samenwonen en kinderen'. Het kan ook anders en daar ben ik het levende bewijs van.

Studeren als moeder ging meestal heel goed, maar zeker niet altijd Ik was wel heel gemotiveerd en kreeg hulp van haar vader, mijn moeder, zussen en beste vriendin bij het oppassen. Ik slaagde met vlag en wimpel en studeerde af met een 8. Daarna ben ik gaan werken bij een grote organisatie, waar ik steeds verder doorgroeide. Uiteindelijk gaf ik leiding aan een groot team. Ik kwam er op een gegeven moment achter dat ik over veel ondernemingsskills beschik. Twee jaar geleden heb ik er daarom voor gekozen om te gaan ondernemen. Ik had nog geen idee wat het moest worden, mijn bedrijf is ontstaan vanuit m'n eigen behoefte. Ik kon namelijk geen goede werkplek vinden om te schrijven aan mijn toekomstplannen. Die heb ik nu zelf gecreëerd. Met mijn bedrijf Your Flex Workspace help ik nu anderen aan ruimtes voor projecten, workshops en trainingen of aan plekken voor studiegroepen, tentamens of events.

Als je er eenmaal voor kiest om te gaan ondernemen, vormt het pad zich vanzelf, dat heb ik wel gemerkt. Maar het starten was echt geen makkie. Ik wist niet eens wat er in een businessplan moest staan. Ik kreeg tegenslagen en werd afgewezen, maar probeerde het altijd om te keren naar iets positiefs en ervan te leren. Dat je een afwijzing krijgt, is niet persoonlijk. Het betekent dat je plan nog niet goed is. Ik heb het hele proces doorlopen zonder netwerk en uiteindelijk komen er vanzelf de juiste mensen op je pad. Maar de eerste stappen moet je zelf zetten.

Het is een grote erkenning dat ik genomineerd ben voor Rotterdamse Zakenvrouw van het Jaar. Ik zit nu in de finale, de uitreiking is volgend jaar. Nu ben ik hartstikke druk met mijn bedrijf. Met mijn kennis wil ik graag andere ambitieuze mensen inspireren en helpen. Personen met zo'n zelfde drive. Voor mij was het een hele struggle om te komen waar ik nu ben, dus het lijkt me tof om in de toekomst mensen verder te helpen. Als ik destijds een rolmodel en sterk netwerk had gehad, had ik vijf jaar geleden al gestaan waar ik nu ben. Maar iedereen heeft zijn eigen unieke pad. Je bent nooit te laat om te gaan studeren of ondernemen."

- Richel (34)

CLOSE UP

We zijn benieuwd naar het onvergetelijke, inspirerende, ontroerende of onvoorstelbare verhaal dat jou heeft gemaakt tot wie je nu bent. Wil jij je verhaal delen? Meld je hier aan!