Carmen (26): "Met mijn kledingmerk verbind ik culturen die ver uit elkaar staan"

"Ik wilde van jongs af aan al in de mode werken. Als kind droeg ik altijd gekke kledingcombinaties en ik raakte erg geïnspireerd door verschillende culturen. In m'n afstudeerjaar van de kunstacademie maakte ik jaren later de eerste sample van mijn merk Stitching Stories. Daar ben ik nu bijna twee jaar m'n bezig. M'n vriend Guillermo is inmiddels ook ingestapt. Hij werkt op een praktijkschool in Amsterdam-West, waar hij veel culturen tegenkomt. Die verhalen inspireren mij weer om nieuw werk te maken.

We maken gebruik van upcycling: onze items zijn deels gemaakt van tweedehands producten en deels van nieuwe materialen. We hebben altijd eerst een verhaal in ons hoofd en daarna gaan we zoeken naar materialen. Zo hadden we een collectie topjes die zijn gemaakt van oude voetbalshirts en heb ik ook een bomberjack gemaakt van oude djellaba's. Elk item heeft een ander verhaal.

Mijn inspiratie haal ik uit verschillende verhalen van mensen en uit het dagelijks leven, zoals mensen op straat. Zo is dat bomberjack geïnspireerd op jongens die ik in Rotterdam zag lopen in djellaba's met Nike Air Max eronder. Dat is eigenlijk een heel groot contrast, dus toen dacht ik: het zou vet zijn om daar iets van te maken. Daarvoor heb ik wel eerst onderzocht of het wel oké was, want je krijgt snel te maken met culturele toe-eigening en dat is iets wat ik niet wil. Ik wil de verbinding opzoeken tussen culturen die ver uit elkaar lijken te staan, maar toch ook veel gemeen hebben. Dat is soms op het randje en voelt soms gek, maar als mensen die elkaar normaal nooit spreken daardoor met elkaar in gesprek gaan, is dat een overwinning. Dat is de insteek van het merk.

Ik heb een atelier aan huis waar ik nu nog alle items zelf maak. De collecties zijn dus best exclusief, want we maken altijd kleine oplages. Om echt te kunnen groeien, willen we de productie deels uit handen gaan geven. Daarom willen we gaan samenwerken met sociale ateliers. We gaan er nu met twee in zee. In het ene atelier werken vluchtelingen die wachten op een verblijfsvergunning, om ze zo aan werk te helpen zodat ze sneller kunnen inburgeren. In het andere werken mensen uit de ggz die vroeger bijvoorbeeld coupeuse zijn geweest en nu weer willen integreren in de maatschappij. Ik dacht eerst: wat kunnen zij dan maken? Maar dat komt door het beeld van dat soort mensen in de maatschappij, eigenlijk heel zonde.

Uiteindelijk willen we ook projecten gaan opzetten in kwetsbare wijken. Veel jongeren die praktijkonderwijs doen, zijn heel creatief, maar dat wordt niet altijd gestimuleerd en geaccepteerd. We willen hen juist de kans bieden om bijvoorbeeld een concept te bedenken, te ontwerpen of te helpen met de styling van een fotoshoot. Die maatschappelijke betrokkenheid vinden we heel belangrijk. Ik zit al best wel lang in de modewereld en hoewel ik dat superleuk vind, kan ik soms ook denken: wat zijn we eigenlijk aan het doen? Met Stitching Stories staan we echt voor het verbinden van mensen en het verkennen van verhalen. En ik heb gelukkig de kracht om dat dan ook nog om te zetten in een mooi design."

- Carmen (26).