Tayfun (23): "Ik wil kansarme kinderen helpen in naam van mijn overleden moeder"

"Mijn moeder kreeg in april 2020 te horen dat ze leed aan een glioblastoom, oftewel een zeer agressieve hersentumor. Een maand later onderging ze een geslaagde operatie en ging het vervolgens lange tijd goed. Totdat het op een gegeven moment bergafwaarts ging, omdat de chemo niet meer aansloeg.

Uiteindelijk was er nog één medicijn als laatste hoop. Mijn moeder besliste dat ze die mogelijkheid nog wilde grijpen. Het was een soort zwaardere vorm van chemokuur. Na die kuur ging het een aantal weken goed, maar ook daarna ging het heel snel bergafwaarts. Ze raakte halfzijdig verlamd en had met de dag steeds meer zorg nodig.

Vanaf eind november had ze intensieve zorg nodig en moest ik keuzes maken. Ik koos ervoor om mijn werk op te geven en fulltime als mantelzorger voor mijn moeder te gaan zorgen. Familie is belangrijker dan geld verdienen voor mij. Je moeder is natuurlijk je nummer 1, dus voor mij was de keuze heel makkelijk. Zij heeft altijd voor mij gezorgd, dus ik vind dat het als zoon mijn plicht was om dat ook voor haar te doen.

Het was heel intensief en het ging met ups en downs. Ik deed altijd alles met liefde, maar mentaal was het ontzettend zwaar. Echt een mindfuck. Je ziet iemand waarvan je superveel houdt beetje bij beetje kapotgaan. Je gunt het niemand om zoiets van dichtbij mee te maken. Iedere keer dat ik haar weer zag, brak mijn hart.

Gelukkig kregen mijn familie en ik veel steun van mijn beste vrienden. Ze stonden er allemaal voor ons, hetzij met even wat kleine boodschappen doen of hetzij met meegaan naar het ziekenhuis. In zo'n periode zie je echt wie er met je is en wie niet. Mijn moeder was altijd de buurtmoeder en het was mooi om de waardering van mijn vrienden voor haar te zien.

Uiteindelijk liet mijn moeder vorige maand het leven. Het besef dat ik de belangrijkste vrouw in mijn leven kwijt ben, begint nu pas in te slaan. Het is een rollercoaster waardoor je ook sterker wordt en inziet dat het niet nodig is om je met negatieve vibes bezig te houden. Als je een van je ouders verliest, ga je het echt voelen. Daarom wil ik ook iedereen meegeven: wees goed voor ze en bel ze nu even op om te zeggen dat je van ze houdt, want achteraf is het altijd te laat.

Om de herinnering van mijn moeder levend te houden, heb ik een doneeractie opgezet om waterputten te laten bouwen in haar naam. Dat wil ik doen in landen waar het echt nodig is, zoals Sri Lanka, Bangladesh en Ghana. Maar ik heb nog veel grotere plannen. Als mijn vader en ik ooit een bepaald bedrag bij elkaar kunnen krijgen, hopen we in de toekomst een school te bouwen in Turkije voor kansarme kinderen die niet kunnen studeren omdat hun ouders daarvoor niet de financiële mogelijkheden hebben.

Deze ideeën zijn ontstaan doordat mijn moeder ontzettend veel van kinderen hield. Ik zeg altijd: 'Droom groot om het kleine te bereiken'. Als ik al mijn dromen kan verwezenlijken, hoop ik vooral mijn moeder aan de andere kant trots te maken."

- Tayfun (23)