Kim (32): "Met acupunctuur kan ik anderen helpen én dealen met het verlies van m'n vader"

"Mijn ouders zijn als bootvluchteling naar Nederland gekomen. Ze zijn Chinees en Vietnamees en kwamen in Limburg terecht. Daar ben ik geboren en opgegroeid. Wat mijn moeder mij en mijn zusjes altijd heeft geleerd, is dat we onze kans moeten grijpen en ons best moeten blijven doen. Dat hebben we heel sterk meegekregen, iedereen werkte altijd heel hard.

Ik ben opgegroeid met de Chinese geneeskunde. Mijn vader werkte als arts in het ziekenhuis en later als acupuncturist. Ik had altijd zoiets van: wat moet ik daarmee? Ik woon toch hier in Nederland? Maar op een gegeven moment ging ik doorhebben dat het best interessant is en dat veel mensen er iets aan kunnen hebben.

Tijdens mijn studie psychologie raakte ik steeds meer geïnteresseerd in de traditionele Chinese geneeskunde. Mijn ouders raadden me aan om er iets mee te gaan doen. 'Misschien kun je ons dan ook beter begrijpen', zeiden ze. Daarom ben ik uiteindelijk acupunctuur gaan doen: om beter met ze te connecten, maar ook om de Chinese geneeswijze toe te kunnen passen.

Inmiddels heb ik als acupuncturist een eigen studio thuis. Ik voer behandelingen uit en geef adviezen. Het leuke is dat ik dankzij mijn psychologie-achtergrond op een bredere manier naar patiënten kan kijken. Niet alleen naar de fysieke klachten, maar ook naar de mentale. Iedereen kan bij mij terecht. Niet alleen voor bijvoorbeeld rugpijn, maar ook voor dingen als stress, trauma's of slaapproblemen. Daar kan een hele simpele behandeling al bij helpen, het is heel toegankelijk. Veel mensen vinden acupunctuur eng, met 'naalden, bloed en pijn', maar dat is het helemaal niet. Het gaat echt om mininaaldjes, zo dik als een haar, die je in je huid steekt. Daar voel je niks van. Ik wil het graag toegankelijker maken, zodat mensen kunnen ontdekken of het voor ze helpt.

Ik vind het daarnaast heel belangrijk om met acupunctuur zoveel mogelijk diverse patiënten te helpen. Het is bedoeld voor iedereen. Zo is het eigenlijk met alle vormen van (alternatieve) geneeskunde. Mensen die zich daarmee bezig houden, hebben de verantwoordelijkheid om inclusief te zijn en er voor te zorgen dat iedereen bij ze terechtkan. Om het lowkey te houden. Onder andere daarom zit ik met mijn studio in de Bijlmer en zijn mijn prijzen niet te hoog.

Mijn vader overleed afgelopen zomer aan kanker. Dit is daarom ook een persoonlijk project waarmee ik dat kan verwerken. Ik probeer de herinneringen en wat ik van hem heb meegekregen om te zetten in iets waarmee ik anderen kan helpen. Het duurde wel even voordat dat lukte en ik mis hem nog elke dag. Vooral in het begin was het nog te confronterend, maar uiteindelijk kan ik er juist op een positieve manier mee omgaan. Ik zou natuurlijk heel graag met hem willen praten en hem dingen willen vragen. Dat kan niet meer, maar met hetgeen dat hij heeft achtergelaten - de kennis en inspiratie - doe ik mijn best om mensen te helpen met acupunctuur."

- Kim (32)