Derek Otte eert aardbevingsslachtoffers met spoken word: "Zo veel tranen, zo veel pijn"

'Zo veel tranen, zo veel pijn...'

"Zo veel tranen, zo veel pijn, zo veel zorgen, zo veel dood. Zo veel wanhoop, zo veel leed, zo veel voor woorden veel te groot. Maar zijn er tóch wat letters om het duister door te gaan? Is er één woord dat wat licht biedt op het pad van ons bestaan? Dan is er één woord voor: niets voelen, gaat niet. Bij levens in puin, hartverscheurend verdriet. Voor helpende handen, die zo goed en zo kwaad niet stoppen met zoeken naar waar hoop nog bestaat.

Is er één woord voor 'oprecht omkijken naar'? Als mensen van hier, naar mensen van daar. Is er één woord voor 'afstand doet er niet toe'? Er is altijd een wat, er is altijd een hoe. Eén woord voor manieren om ergens te helpen. Een noodkreet klinkt in elke taal hetzelfde. Is er één woord voor, één woord om te zeggen… Tegen wie er verdriet heeft, wie redt wat er te redden. Wie alleen achterbleven, wie hun leven verloren. In de hoop dat ze zien en nog steeds kunnen horen.

Als teken van leven, dat we wij kunnen geven. Eén woord dat gewoon zegt: 'Je wordt niet vergeten'. Tegen familie en vrienden, collega's of buren. Eén woord uit het hart, om een hart in te sturen. Om te herhalen, tot het op z'n minst het punt is waarop doen, vanuit dát woord begint. Is er één woord, voor wie of wat dan ook? Juist in de ellende, de ravage, zo groot. Voor waar je onderweg, al of niet in gelooft. Voor kalmte en kracht. Voor moed en voor troost.

Eén woord voor wezen van waarde, in onze tijd hier op aarde, het minstens proberen van waarde te zijn. Om het noodlot te vatten, is een alfabet vaak te klein maar… Is er één woord, is dat 'liefde', volgens mij. Want liefde, alleen liefde, kan de dood voorbij."

- Derek Otte