Chandra (34): “Ik kwam erachter dat mijn adoptieverhaal niet klopt"
- News
- Chandra (34): “Ik kwam erachter dat mijn adoptieverhaal niet klopt"
"Ik heb altijd al het gevoel gehad dat er iets mis was met mijn adoptie. Twee jaar geleden kwam ik erachter dat dat gevoel klopte. Ik zag altijd dat er in mijn dossier letterlijk dingen waren doorgekrast. Dat wekte argwaan op. Namen van ziekenhuizen zijn verschillend en mijn geboortedatum is constant veranderd. Het was eigenlijk een doofpotsituatie. Het gebeurde in een tijd waarin adoptie geromantiseerd werd. Je had programma's als 'Spoorloos' op televisie, maar dat was allesbehalve de realiteit.
Ik wist in eerste instantie dus niet wanneer ik geboren was, maar sinds kort wel. Ik heb veel antwoorden gevonden in spiritualiteit en veel readings gehad. Drie weken geleden heb ik de laatste informatie gehad. Ik wist al dat mijn biologische vader een verslaafde is, maar ik ben er nu achter gekomen dat ik het gevolg ben van een brute verkrachting.
In eerste instantie zet het heel je wereld op z'n kop. Ik heb nog nooit zoveel gehuild als in de laatste drie weken. Maar uiteindelijk geeft het wel rust. Ik heb altijd al gezegd: alles heeft invloed op een kind. Van hoe iemand verwerkt is, tot hoe de zwangerschap verloopt, tot de geboorte en manier van opvoeden. Deze informatie heeft een hoop dingen voor me verklaard. Ik miste vroeger altijd al iets. In mijn puberteit voelde ik me altijd eenzaam en had ik het gevoel nooit goed genoeg te zijn. Het was echt alsof er een connectie was afgeknipt. Ik had zo'n craving naar veiligheid en geborgenheid...
Ik kreeg ook altijd te horen dat mijn biologische moeder mij niet wilde, maar sinds kort weet ik dat ze dat wél wilde. Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik het gevoel heb dat er echt iemand van me houdt. Natuurlijk weet ik wel dat er al van me gehouden werd, maar nu kan ik het oprecht van binnen voelen. Ik ben mijn adoptieouders heel dankbaar voor wat ze voor me gedaan hebben, maar ik ben me bewust van het feit dat de relatie die ik met ze heb, is aangeleerd. Ik kon dat nooit aan mijn eigen gevoel koppelen. Als ik kijk naar wat ik écht nodig heb, is dat het niet.
Ik wil nu graag meer bewustzijn creëren over adoptie en vooral over wat het met iemand doet. Ik heb het gevoel dat dat vaak in de doofpot wordt gestopt en dat het alleen gezien wordt als een goede daad vanuit de wens van de adoptieouders. Ik volg een opleiding innerlijke kind-therapie en in de toekomst wil ik graag therapieën aanbieden aan mensen die heftige trauma's hebben meegemaakt in hun kindertijd, zoals ook adoptie een trauma kan zijn. Heel veel dingen waar je vandaag de dag mee strugglet, komen namelijk door iets wat je toen hebt meegemaakt.
Ik weet nu mijn geschiedenis. Dat is voor heel veel mensen normaal, maar ik wist dat nooit. Ik voel dat het nu weer tijd is om terug te gaan naar Sri Lanka en het gesprek aan te gaan met mijn biologische moeder. Ik wil daar graag een documentaire over maken en ik zou ook graag lezingen geven. Ik wil het taboe echt opengooien. Alles gebeurt met een reden. Dus als ik hier iemand mee kan helpen, is het toch nog ergens goed voor."
- Chandra (34)
CLOSE-UP
We zijn benieuwd naar het onvergetelijke, inspirerende, ontroerende of onvoorstelbare verhaal dat jou heeft gemaakt tot wie je nu bent. Wil jij je verhaal delen? Meld je hier aan!
Lees ook
FunX
Harun (38): “Ik jankte als een baby toen de weeskinderen hun levensverhalen vertelden”FunX
Isabel (21): "Ik word leip als mensen zeggen dat ik iets niet kan door mijn diabetes"News
Juun (21): “Het is zo bizar dat er nog zoveel armoede is in Nederland”Close-up
Rafke (24): "Door iemand anders' alvleesklier heb ik nu een betere levenskwaliteit"