Solange (24) vreesde voor haar leven toen jongen ontdekte dat zij trans is: "Hij werd agressief"

Coming-out

Toen Solange een jaar of negen was, kwam ze er op de basisschool achter dat ze andere gevoelens had dan de jongens om haar heen. "Ik begreep niet waarom ik er niet uit kon zien zoals de meiden", vertelt ze. Door dat gevoel realiseerde Solange zich steeds meer dat ze in een lichaam zat waarin ze eigenlijk helemaal niet wilde zitten. "Ik wist wel wat ik voelde, maar ik wist niet wat het was. Ik had letterlijk geen enkel vergelijkingsmateriaal, omdat er in die tijd vrij weinig bekend was in de media of schoolboeken over wat transgender zijn is. Vanaf je geboorte word je eigenlijk in bepaalde genderrollen geduwd en that's it. Nu is dat inmiddels wel veranderd en is er meer aandacht voor."

Nadat ze veel moed verzamelde, kwam Solange op haar zestiende uiteindelijk uit de kast. Destijds als homoseksuele jongen. Daar reageerde haar familie niet heel blij op. "Ik ben niet gelovig opgevoed, maar wel heel traditioneel. In mijn familie was een man gewoon een man en een vrouw, een vrouw. Ook was het voor mijn familie al raar als iemand homo was. Ze moesten er niets van hebben. Het was dus heel moeilijk en traumatiserend om écht mezelf te zijn."

Contact verbroken met familie

Met de coming-out van Solange had haar familie al heel veel moeite. Het zorgde voor veel ruzies, waarbij heftige woorden vielen. Maar Solange moest hen ook nog vertellen dat ze geen jongen, maar een meisje wilde zijn. Dat maakte de situatie er niet beter op. "Ik heb tot op de dag van vandaag geen contact meer met mijn familie", vertelt Solange. Ze verbrak een aantal jaar geleden zelf het contact. "Ik weet dat zij mij zouden accepteren als ik hen nu een appje stuur, maar daar ben ik op dit moment niet aan toe. Er zijn zoveel woorden gezegd, ruzies geweest en tranen gevloeid. Puur uit onbegrip vanuit beide kanten. Dat is traumatisch geweest voor mij. Het heeft een enorm gat bij mij achterlaten dat ik helaas voor altijd mee zal nemen. Ik wil dat niet nogmaals beleven."

'Ik vreesde voor mijn leven en rende keihard weg'

Solange vertelt dat ze al haar hele leven te maken heeft gehad met intimidatie, geweld en enorm pestgedrag. Zo maakte ze een tijdje terug nog iets heftigs mee nadat ze een jongen ontmoette in een Amsterdams zwembad. Na een leuke tijd in het zwembad vroeg de jongen aan Solange of ze nog een drankje bij hem thuis wilde doen. Solange besloot op die uitnodiging in te gaan. "Ik heb hem niet verteld hoe en wat. Ik vind dat ik het niemand verplicht ben om te vertellen wie ik ben en hoe ik in elkaar zit. Dat deed ik ook niet, omdat ik dacht dat het bij een drankje zou blijven. Was dat naïef van mij? Waarschijnlijk wel, maar ik ben ook maar eens mens."

De jongen zag uiteindelijk een litteken op de keel van Solange. Dat litteken hield ze over aan een adamsappelreductie van een aantal jaar geleden. Met die ontdekking was de jongen alles behalve blij. "Het eindigde bijna in een plaatselijk delict. Hij werd enorm agressief en boos toen hij een beetje doorhad dat ik misschien wel transgender kon zijn. Ik vreesde echt voor mijn leven en ben uiteindelijk keihard weggerend. Dit soort incidenten zijn vaker voorgekomen. Dat je eigenlijk moet vrezen voor je leven als je bent wie je bent."

Van tevoren zeggen

Solange is van mening dat je jezelf niet verplicht moet voelen om voorafgaand aan een date te vertellen dat je transgender bent. Zelf is Solange wel vanaf het begin eerlijk over haar situatie als ze iemand beter wil leren kennen. Daarmee wil ze ervoor zorgen dat ze niet in een vervelende positie terechtkomt, zoals met de jongen van het zwembad. "Dat was de eerste keer dat ik niets had verteld. Dat deed ik omdat ik niet uit was op seks. Door deze nare ervaring leerde ik dat ik het voortaan altijd van tevoren zal zeggen."

Oplossing voor haat en geweld tegen LHBTQIA+-community

Solange weet niet per se wat de oplossing kan zijn voor de haat en het geweld tegen de LHBTIQIA-community. Wel heeft ze een aantal suggesties. "Ik denk dat Nederland de realisatie nodig heeft dat wij als klein landje totaal niet accepterend zijn. Er wordt te weinig aandacht besteed aan voorlichtingen op school en het daadwerkelijk aanpakken van discriminatie. [...] Ik vind dat we minder tijd moeten besteden aan regenboogpaden of nog meer Pride-feestjes. We moeten meer gaan kijken naar wat de problemen zijn en hoe we die bij de kern gaan aanpakken."

Doordat Nederland als eerste land ter wereld het homohuwelijk legaliseerde, heeft het in de loop der jaren het imago van een tolerant land opgebouwd. Volgens Solange is ons land echter niet zo tolerant als dat het lijkt. "Ik ga er niet over liegen dat er als transgender goed voor je gezorgd wordt wat betreft gezondheidszorg. Maar er zit een groot verschil tussen goed verzorgd worden en geaccepteerd worden. Nederland staat al vaak niet meer in de top 10 van de Rainbow Europe Index. Dat vind ik zorgwekkend. In die lijst is te zien welke landen het veiligst zijn voor homoseksuelen of transgenders om in te wonen."

'Mijn leven heeft ook mooie kanten'

Na alle heftige dingen die Solange heeft verteld, sluit ze af met een positieve noot. Haar leven is namelijk niet zo rampzalig als het misschien lijkt door de nare ervaringen uit haar verleden: