Geronimo over 10 jaar Ninetyfour: "Trots dat we nooit opgegeven hebben"

Since day one

Geronimo is geboren in Vlissingen en op zijn derde naar Leerdam verhuisd. Daar leerde hij zijn compagnon Kin Ho kennen. De vriendschap begon in 1994 op basisschool De Verrekijker. Jaren later kozen ze ervoor om hun gezamenlijke kledingmerk te vernoemen naar het jaartal waarin hun vriendschap ontstond. Ninetyfour was echter niet de eerste naam die de matties in gedachte hadden. "Eerst wilden we 'SDO' (Since Day One, red.) doen. Maar dat was echt te corny, haha. Toen kwamen we al snel bij Ninetyfour en dat is natuurlijk veel harder. Vooral ook omdat het symbool staat voor onze vriendschap."

Door het vuur

Als jonge jongen was Geronimo veel buiten. Hij omschrijft zichzelf als iemand die snel afgeleid was. "Maar als ik creatief bezig was, kon ik mezelf uiten. Dat is eigenlijk nog steeds zo." Hoewel Geronimo goed kon tekenen en knutselen, dacht hij er op jonge leeftijd niet over na om ondernemer te worden in de creatieve sector. "Ik ben opgegroeid in een hele multiculturele omgeving en was veel buiten aan het chillen met jongens van verschillende afkomsten. Ik deed gewoon wat ik moest doen en voor de rest hadden we veel lol." Hij begint te glunderen als hij terugdenkt aan die periode. "Het was echt een mooie tijd. We gingen toen al als vrienden voor elkaar door het vuur."

Ander niveau

Dat hun vriendschap hecht was, bleek toen Geronimo en Kin Ho in 2012 besloten om kleding te gaan ontwerpen. "We zaten op een dag in de trein en zagen merken als Filling Pieces en Mason Garments opkomen. Toen zeiden we tegen elkaar: 'Bro, waarom beginnen wij zelf niet iets?'" Geronimo werd immers van jongs af aan al geïnspireerd door zijn moeder, die hij omschrijft als een waar fashionicoon. "Nog steeds, bro. Ze is nu 63, maar als je haar tegenkomt, zie je gewoon dat haar stijl op een ander niveau is."

Geen fashionachtergrond

Met veel passie en inspiratie, maar zonder daadwerkelijke kennis van de fashionindustrie, begonnen Geronimo en Kin Ho hun avontuur. De twee hadden eigenlijk geen idee wat ze moesten doen, maar het leek ze "gewoon dope om vette shit te maken". "Ik ga niet voor je liegen: onze eerste t-shirts kochten we gewoon bij de H&M, haha." Bij een lokale drukkerij bedrukten ze die shirtjes dan met hun logo. "Ik gaf die shirtjes dan aan mijn vrienden. We gingen ieder weekend met de hele gang uit in die kleding."

Diversiteit en unity

Tijdens het uitgaan viel de groep op door de matchende kleding die ze droegen. "Mensen zeiden dan: 'Faka, wat dragen jullie eigenlijk? Die shit is hard!'", aldus Geronimo, die vertelt dat de kleding veel verschillende mensen aansprak. "We hadden Nederlandse, Molukse en Turkse jongens in onze groep. Ik denk dat onze diversiteit, gecombineerd met de unity die we uitstraalden, ervoor zorgde dat mensen geïnteresseerd raakten in ons verhaal."

'Die dag vergeet ik nooit'

De t-shirts die Geronimo in die tijd maakte, waren onder meer geïnspireerd door artiesten als A$AP Rocky en merken als Hood By Air. "Het was in de periode dat 'all black' in was." Geronimo omschrijft de stijl die ze hanteerden als 'simpel en strak'. De jongens stonden nog niet eens ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (KvK), maar steeds meer mensen benaderden hen voor een t-shirt.

Geronimo vertelde Kin Ho, die zelf niet vaak uitging, dat de hype rondom de shirtjes enorm gegroeid was. "Tot die tijd verkochten we alles 'vanuit onze achterbak'. Maar toen zeiden we tegen elkaar: 'Nu moeten we doorpakken'." Op basis daarvan besloten ze zich aan te melden bij de KvK. Op 3 maart 2013 schreven ze Ninetyfour in. "Nadat we ons hadden ingeschreven, gingen we samen een kapsalon eten", vertelt Geronimo lachend. "Die dag vergeet ik nooit meer."

In één avond uitverkocht

Na hun officiële inschrijving bij de KvK kondigde Ninetyfour hun eerste online drop aan. De website werd gemaakt door iemand uit hun vriendengroep. "Voor hem was het ook zijn allereerste project. Hoe hard is het dat we samen van niks zijn begonnen?" Op de website boden ze destijds vier verschillende t-shirts, vier verschillende bomberjacks en een cap aan. Van alle items hadden ze vijftig stuks op voorraad.

Om de producten te bekostigen, leende Geronimo 3000 euro van zijn schoonvader. "We gingen live en alles was diezelfde avond al uitverkocht. We werden gek en waren tegen elkaar aan het schreeuwen van blijdschap. We konden onze ogen niet geloven, bro." Geronimo kon zijn schoonvader meteen terugbetalen, omdat ze het geld van de investering direct verdubbeld hadden. "Het was voor ons de ultieme bevestiging dat we het goed aan hadden gepakt."

Instagramwave

Volgens Geronimo had hun succes vooral te maken met goede mond-op-mondreclame en de opkomst van Instagram. "Toen was Instagram nog hoe Instagram hoort te zijn: het algoritme was gunstiger en je werd niet platgegooid met advertenties en posts van pagina's die je niet volgt." Ninetyfour was dan ook een voorloper in het promoten van kleding op het platform. "We vonden het belangrijk om dope content te maken en kozen er ook voor om onze drops te teasen voordat ze online kwamen, zodat de hype zou groeien en mensen ernaar uit zouden kijken. Tegelijkertijd wisten mensen dat de items exclusief waren en ontstond er een bepaalde urgentie om je order te plaatsen, voordat je te laat zou zijn en je kans zou missen."

Stacken en investeren

Hoewel Ninetyfour vanaf het begin af aan goede omzetcijfers behaalde, was het niet zo dat Geronimo en Kin Ho de volledige vrijheid hadden om aan hun bedrijf te werken. Zo had Geronimo daarnaast nog een fulltime baan en combineerde Kin Ho Ninetyfour met zijn werk en studie. "We hebben al ons spaargeld erin gegooid en alles op alles gezet om dit te laten lukken. Tegelijkertijd waren we niet direct afhankelijk van de inkomsten, omdat we ernaast gewoon werkten. Daardoor konden we de money die we verdienden stacken en alleen maar opnieuw investeren. Dat hebben we drie jaar lang gedaan, zonder gekke aankopen te doen."

'Let's go for it'

Na een periode van drie jaar grinden in de avonduren en weekenden, staken Geronimo en Kin Ho de koppen bij elkaar. "Ik belandde in het ziekenhuis vanwege een klaplong. Toen ging ik nadenken: ik steek nu misschien vijftig procent van mijn energie in Ninetyfour en kijk hoe hard het gaat. Wat gaat er gebeuren als ik honderd procent geef?", herinnert Geronimo zich zijn gedachtes. Volgens hem was Kin Ho ook erg afgeleid op school, omdat hij in zijn hoofd veel bezig was met Ninetyfour. "Ik belde hem op en vroeg hem of we vol voor Ninetyfour konden gaan. Hij heeft de 'brains' en begon meteen te rekenen. Hij maakte een plan hoe we er allebei van zouden kunnen leven en zei toen: 'Ja man, we kunnen stoppen met 'werken'. Let's go for it'."

Netflix & chill

Niet iedereen was blij met de keuze van de jongens om vol voor Ninetyfour te gaan. "Mijn moeder zei: 'Weet je het zeker? Je hebt nu een vast contract'. Ze maakte zich zorgen, omdat ik in onzekerheid zou gaan leven. Verder wilde de familie van mijn compagnon dat hij zijn school af zou maken." Geronimo en Kin Ho vonden het zelf ook spannend om alles opzij te zetten voor Ninetyfour. Ze hadden immers geen fashionopleiding gedaan, hadden geen ervaring met marketing en hadden al helemaal geen kennis van hoe ze een bedrijf moesten runnen. "In het begin deden we maar wat, bro. Het ging echt met vallen en opstaan."

Dat Geronimo en Kin Ho geen idee hadden wat ze precies moesten doen, bleek op hun 'eerste officiële werkdag'. "We zaten bij hem in de flat in Eindhoven. Ik weet nog dat ik daar op een stoel zat en tegen hem zei: 'Oké, en nu?' Haha, we gingen toen gewoon een beetje Netflixen en chillen. We waren zo gelukkig: we hadden ineens alle vrijheid om helemaal zelf te bepalen wat we zouden doen."

'Met zijn allen'

Ondanks dat er twijfels waren en de mannen geen ervaring hadden in het runnen van een bedrijf, voelden ze zich wel gesteund door hun omgeving. "Mijn ouders hadden sowieso mijn back. Zij hielpen me met van alles, zoals het inpakken van bestellingen. Ook werden we geholpen door onze vrienden en was iedereen altijd in Ninetyfour gekleed als we bijvoorbeeld naar festivals gingen."

De toename van hun populariteit bleef ook in de fashionindustrie niet onopgemerkt. "Zo kregen we de kans bij Fresh Inc (een kledingwinkel die inmiddels gesloten is, red.) in Amsterdam om onze eerste pop-up shop te openen." Ook tijdens het runnen van de tijdelijke winkel bleek hoe de vrienden en familie van Geronimo en Kin Ho voor ze door het vuur gingen. "Mijn matties stonden achter de kassa. Mijn moeder was mensen in de winkel kledingadvies aan het geven. Mijn vader stond bij de deur om mensen binnen te laten. We deden het met zijn allen", vertelt Geronimo trots.

Vallen en opstaan

De pop-up shop gaf het merk een grote boost. "Daardoor ontplofte Ninetyfour en kwamen we ook in de picture bij mensen die ons nog niet kenden. Ik ben Geoffrey (de voormalig eigenaar van Fresh Inc, red.) nog steeds dankbaar." Dankzij Geoffrey leerden Geronimo en Kin Ho ook hoe winkels te werk gaan. "Bro, wij wisten niks van collecties. In die tijd maakten we gewoon wat we vet vonden en als het (bijna) op was, gingen we nieuwe shit maken. Geoffrey leerde ons over zomercollecties, wintercollecties en alles wat erbij kwam kijken om onze kleding in winkels te krijgen."

Volgens Geronimo leerden ze met name door 'vallen en opstaan'. Hij zegt dat ze niet bang waren om fouten te maken. "We moesten het onszelf zien aan te leren. Alles wat we meekregen, gingen we dan verder uitzoeken via internet. Zo werden we steeds een beetje beter en konden we het steeds professioneler aanpakken. We volgden ons hart en waren vooral gedreven om het te laten slagen."

Uitgelachen

Een van de tegenslagen die Ninetyfour in de beginfase kende, was toen ze voor het eerst hun potentiële leverancier in Portugal gingen bezoeken. Ze gingen met vier man sterk de fabriek bekijken en kregen daar een rondleiding. "Vervolgens liet ik vol trots mijn tekeningen zien. Maar ze lachten ons keihard uit." In de ontwerpen die Geronimo met zich mee had genomen ontbrak een heleboel informatie. "Die guy zei: 'Oké, het ziet er mooi uit, maar waar zijn alle maten? Welke stoffen wil je gebruiken? Hoe groot moet het logo zijn? Hoeveel gram moet het shirt zijn?' Ik keek een beetje vragend om mij heen. Ik had werkelijk waar geen idee."

Essentiele fouten

De jongens hadden veel geld neergelegd voor hun vliegtickets en verblijf. "Maar we gingen met lege handen weer terug naar huis." Geronimo liet zich echter niet uit het veld slaan. "Toen ik thuis kwam, ging ik meteen aan de slag. Ik dacht: ik ga op YouTube checken wat ik precies moet doen. Zo heb ik mezelf heel veel dingen geleerd." Een paar maanden later pakte hij weer het vliegtuig naar Portugal. "Ik was f*cking zenuwachtig. Ik hoopte dat het deze keer wel in orde was. Die guy zei toen: 'Ja man, top, hier kunnen we wat mee'. Ik besefte daardoor nog beter dat 'fouten' maken soms essentieel is om nieuwe dingen te leren en te kunnen groeien."

Niet nagedacht

Hoewel Geronimo's ontwerpen goedgekeurd waren, was hij nog steeds erg gespannen omtrent de productie. "De minimale afname als je alles volledig zelf wilde laten produceren, was 200 stuks per item. Het was voor het eerst dat we zoveel per product afnamen." Het was dan ook de grootste investering die Ninetyfour tot die tijd gedaan had. "We hadden al ons geld in die productie gestopt. Ik vond het echt spannend."

Een paar maanden later ontvingen ze de levering bij Kin Ho in de flat. "Bro, we hadden er niet eens goed over nagedacht. Waar ga je alles laten? We hebben toen al die dozen op elkaar gestapeld in zijn schuurtje. Maar dat was gewoon in zo'n 'ghetto-flat', haha. Letterlijk al onze voorraad en dus al onze money lag daar. Er hoefde maar één gek de deur in te trappen en we waren alles kwijt."

Boze klanten

Toen de jongens begonnen met de verkoop van hun nieuwe items, waaronder regenjassen, kregen ze al meteen met de volgende tegenslag te maken. "We kregen ineens allemaal mailtjes van boze klanten. De bedrukkingen op de regenjacks lieten los." Het bleek dat de stof die ze gebruikt hadden voor de jassen niet geschikt was voor bedrukkingen. "We werden gek, bro. We dachten: en nu dan? Hoe gaan we dit oplossen?"

Hoewel ze veel geld geïnvesteerd hadden en niet over de mogelijke risico's geïnformeerd waren door hun leverancier, wisten Geronimo en Kin Ho dat het geen optie was om verhaal te halen bij de fabriek. "We konden niet nu al onze supplier gaan uitschelden, haha. We moesten die contacten goed houden. Uiteindelijk was het onze eigen fout. We hadden geen ervaring en hadden zelf de productie op deze manier aangevraagd." Dat resulteerde erin dat de compagnons hun frustraties op elkaar gingen uiten. "We hebben elkaar de huid vol gescholden. Hoe konden we hier niet over nagedacht hebben? Maar opgeven was voor ons allebei geen optie. We hebben toen samen keihard gewerkt om er sterker uit te komen."

Nog meer tegenslagen

In de tien jaar dat Ninetyfour bestaat heeft het merk nog veel meer tegenslagen gekend. Zo haalt Geronimo een voorbeeld aan over de maten van t-shirts die niet goed waren. "Alles was veel te klein geproduceerd. Ik paste de samples zelf en vond dat ze goed waren. Maar omdat ik niet zo breed ben, waren de afmetingen van de maten voor veel klanten veel te smal." Geronimo voelde zich verantwoordelijk voor de blunder en kon wel door de grond zakken.

Het is slechts een kleine greep uit de tegenslagen die Ninetyfour heeft moeten overwinnen. "We hebben zoveel meegemaakt, bro. Maar uiteindelijk gaat het erom hoe je met die tegenslagen omgaat. Zo hebben we ook weleens gehad dat onze website eruit lag, waardoor er geen orders konden binnenkomen. We realiseerden ons daarna dat het tijd werd om serieuzer te worden. Wij wilden dit gewoon zo graag laten lukken dat we bij iedere tegenslag weer harder gingen werken om het te fixen."

Eigen pand

Volgens Geronimo groeide Ninetyfour in professionaliteit toen ze in 2016 hun eigen pand in Leerdam kregen. Tot die tijd hadden ze gewerkt vanuit de 'ghetto-flat' waar Kin Ho woonde. "We kregen meer ruimte, waardoor je ook beter kunt nadenken en werken. Vanuit daar gingen we langzaamaan uitbreiden en kwamen er ook stagiaires bij. Daar leerden we ook weer superveel van."

Daarnaast omarmden ze de vele fouten die ze tot die tijd gemaakt hadden. "Het was gewoon nodig om al die fouten te maken. Daarna ging het steeds beter en ontstond er een bepaalde structuur in onze werkwijze. Maar die kun je alleen ontwikkelen als je ervaring opdoet. Doordat we veel pijn gevoeld hadden, konden we ook weer betere keuzes maken. Op een gegeven moment zagen we in dat dat normaal is bij het runnen van een bedrijf en raakten we niet meer in paniek."

24/7

Voor Geronimo is het soms lastig om een duidelijke focus te bepalen tussen Ninetyfour en Hundredboyz. "Maar gelukkig heb ik mensen om mij heen die mij daarbij helpen." Hij vertelt dat het hem veel energie kost om de bedrijven te runnen. "Je bent er 24/7 mee bezig. Ik denk de hele dag door na over mogelijke kansen of problemen die we moeten oplossen. Ik ben tot laat in de avond bezig met ontwerpen of het uitwerken van andere ideeën."

Ook Kin Ho legt zijn ziel en zaligheid in Ninetyfour. "Maar we hebben beiden ook een gezin waar we superveel van houden. Soms is het lastig, maar we weten waar we het voor doen. Uiteindelijk vinden we het wel echt leuk en is dit waar ons hart ligt. En hoe dope is het dat je dit met je beste mattie kunt doen?"

Friends become family

Het is op zijn zachtst gezegd indrukwekkend dat Ninetyfour na tien jaar nog steeds een belangrijke naam in streetwear is. Waar veel labels hooguit een run van een aantal jaar volhouden, lukt het Ninetyfour om hun vaste groep klanten aan zich te binden en hun klantenkring nog steeds verder uit te breiden. Volgens Geronimo is het geheim van Ninetyfour dat het merk mensen met elkaar verbindt. "Onze slogan is 'Friends become Family'. Dat is precies hoe we begonnen zijn en waar we voor staan. Je ziet vriendschap terugkomen in alles wat we doen. Mensen voelen gewoon dat het real is, omdat het echt is wie we zijn."

Van ver gekomen

Geronimo is trots op het feit dat Ninetyfour mensen met elkaar connect. "Als onbekenden elkaar in Ninetyfour zien lopen, groeten ze elkaar. Zo zijn vriendschappen en relaties ontstaan. Mensen wonen nu samen en hebben kinderen door Ninetyfour, dat is toch crazy, haha!" Geronimo vertelt dat hij soms nog steeds kippenvel krijgt als hij iemand in Ninetyfour ziet lopen. "Ik ben zo dankbaar, bro. Ik groet diegene altijd. Soms weten ze niet eens wie ik ben. Maar ik show altijd love als ik iemand in Ninetyfour zie. Het is een blessing man, we zijn van ver gekomen."

Toekomst

Hoewel Ninetyfour harder gaat dan Geronimo ooit voor ogen had, betekent het niet dat het hij en zijn compagnon geen uitdagende doelen voor de toekomst hebben. "We willen in nog meer winkels liggen en onze stempel ook in het buitenland drukken. We vinden het bijvoorbeeld heel dope wat Daily Paper doet." Je kunt Ninetyfour nu al vinden in winkels in Barcelona, Bonaire en Antwerpen. "Maar we willen op grotere schaal vertegenwoordigd zijn." Volgens Geronimo ligt er een plan van aanpak en komen er toffe internationale projecten aan.

Happiness

Ondanks dat Geronimo zijn bedrijven naar het volgende niveau wil tillen, laat hij ook weten veel waarde te hechten aan zijn familie. "Aan het einde van de dag ben ik een vader voor mijn zoon en breng ik hem iedere dag naar school. Ik hou superveel van mijn gezin en kan me niet voorstellen om lange tijd zonder ze te moeten." Zijn liefde voor zijn familie ziet hij niet als een belemmering om nieuwe successen te behalen. "Er zijn altijd manieren om dingen te laten lukken. Het geeft mij juist kracht om het maximale eruit te halen en de volgende generatie te inspireren."

Nooit opgeven

Geronimo beseft dat niet iedereen het in zich heeft om een bedrijf te runnen. "Maar dat hoeft ook niet. Als mensen naar mij kijken, hoop ik dat ze vooral zullen doen waar ze gelukkig van worden."

Op de vraag of hij ooit aan zichzelf heeft getwijfeld, antwoordt Geronimo gedecideerd: "Nee, eigenlijk niet. Dat is ook hetgeen wat ons zover heeft gebracht. We zijn nooit bang geweest om fouten te maken. Ik had tien jaar geleden nooit gedacht dat we met Ninetyfour hier zouden staan. Daarom is het denk ik alleen maar goed om nieuwe dingen te blijven proberen. Dat is ook iets wat ik mezelf zou meegeven als ik terug in de tijd zou kunnen: blijf vooral je creativiteit uiten in de dingen die je leuk vindt. Als je hard blijft werken en in jezelf blijft geloven, ontstaan er altijd weer nieuwe kansen. Ik ben er trots op dat we nooit opgegeven hebben."