Bokser Martin Foru: "Jeugddetentie was een stressreliever, het deed me goed"

moeilijke jeugd

Martin groeide op in het Gelderse Ede, wat volgens hem niet het makkelijkst was. Hij komt uit een gezin van drie kinderen en terwijl zijn moeder hen opvoedde, verdween Martins vader langzamerhand uit zijn leven, wat hij maar moeilijk kon begrijpen. De band met zijn vader was sterk, dus toen hij wegging keerde Martin zich weg van iedereen en had hij het gevoel dat hij niemand nodig had.

"Ik had geen behoefte aan vrienden [...] Nadat m'n vader wegging keerde ik me in mezelf en toen had ik het gevoel dat ik zelfs m'n moeder niet nodig had. Daardoor werd de relatie met haar ook slechter."

boksen

Op zijn dertiende begon Martin met boksen. Een familievriend, die hij beschouwd als neef, bracht hem in aanraking met de sport en sindsdien wist hij het: dit is zijn lot. Omdat hij kleiner was dan zijn broers, keek hij tegen hen op. Ze waren groter en sterker, dus hij wilde net als hen zijn. Zijn neef nam hem toen mee naar de sportschool en daar was hij meteen verkocht.

"Ik weet nog dat ik binnenkwam en iedereen was aan het touwtje springen, dus ik deed gewoon mee. De trainer kwam binnenlopen en die ging meteen een praatje met me maken. Het klikte en sindsdien is hij een soort vaderfiguur voor me geworden."

jeugddetentie

Vanaf dat moment ging alles goed qua boksen, maar in zijn privéleven ging het wat minder. Martin had altijd al het gevoel dat zijn gezin het misschien wat slechter had dan de rest en dat werd sterker toen hij naar de middelbare school ging. "Die leuke dure dingen had ik thuis niet. De jongens uit de buurt hadden die wel en hoe kregen ze die? Door domme dingen te doen. Zo kwam ik in aanraking met de verkeerde groep jongeren." Martin eindigde hierdoor in jeugddetentie, maar hij had er eigenlijk niet veel moeite mee.

"Ik was al heel erg op mezelf. Het was meer tot mezelf komen, maar het was ook wel een stressreliever. Ik hoefde niet meer aan bepaalde dingen te denken en ik werd met rust gelaten. Zo voelde het. Het is heel raar om daar nu over na te denken, maar het deed me wel goed."

Z'n carrière stond dus stil, maar daarna ging hij met volle support van zijn trainer weer door. Hij haalde zijn mavo-diploma en wilde zelfs verder studeren, maar dat ging niet heel lekker. Daarna focuste hij zich weer vol op het boksen en kreeg hij langzamerhand bekendheid in Londen.

topmodel

Het ging weer lekker met Martin en zijn carrière stond op full blast. En daar bleef het niet bij. Op z'n negentiende werd hij terwijl hij in een kledingwinkel stond, gescout door één van de grootste modellenbureaus: IMG Models. Hij had wel vaker een aanbod gekregen van modellenbureaus, maar nam het nooit serieus, totdat IMG hem benaderde en hij zag hoe groot dat bureau eigenlijk is. Martin was eerst skeptisch, maar ontdekte dat hij het eigenlijk heel leuk vindt.

"De eerste keer dat ik werd geboekt, vond ik het echt heel apart. Ik werd gevlogen naar Frankrijk en dat was de eerste keer dat ik op vakantie was. Het was net een droom, vooral ook bij de beroemdheden. Op een gegeven moment besefte ik dat ze ook van vlees en bloed zijn, dus een heel ander gevoel heb ik niet bij hen. Ze zijn gewoon mensen."

Beluister hier de hele podcast.