Syrische Armen: "Alles ging goed tot ik uit de kast durfde te komen"

Vandaag is het Wereldvluchtelingendag en daarom staan we stil bij mensen die hun land hebben moeten verlaten door oorlog of andere gevaren. Vrijdag sprak Gilly in Jouw Stad Den Haag al met Armen (25), die in 2015 vluchtte uit Syrië vanwege de oorlog en zijn seksuele geaardheid: "Ik hoop dat je het echt nooit meemaakt, niemand moet dit meemaken."

Via Libanon

Armen vertelt dat zijn jeugd in Syrië eigenlijk heel fijn was, tot het moment dat hij uit de kast durfde te komen. "Dan worden dingen steeds moeilijker natuurlijk. En na het uit de kast komen kwam ook nog de oorlog, dus het was eigenlijk onmogelijk om daar nog te blijven." Voordat hij Nederland wist te bereiken, vluchtte hij in eerste instantie naar Libanon, maar daar werd de situatie niet veel beter. "Ik hoorde dat homoseksualiteit daar wel een beetje geaccepteerd was, maar dat was helaas ook niet zo. Dus toen ik in Libanon was, merkte ik heel erg de discriminatie richting Syriërs, vluchtelingen en vooral ook lhbti-vluchtelingen", vertelt Armen.

Daarom besefte hij al snel dat hij opnieuw moest vluchten. Uiteindelijk wist hij op een veilige manier Nederland te bereiken en hij merkte meteen een verschil op het gebied van het uiten van zijn seksuele geaardheid. "Want je kan hier christelijk zijn en homoseksueel. Dus dat is wel fijn. Daarom ben ik blij dat het Nederland is waar ik nu woon, want hier kan alles."

Psychische impact

Het constante vluchten vanwege oorlog en zijn eigen seksuele geaardheid, heeft een flinke impact gehad op Armen. "Het had fysiek niet zo erg een impact, maar wel psychisch. Ik hoop dat je het echt nooit meemaakt, niemand moet dit meemaken, maar ik moest inderdaad alles achterlaten en hopen dat ik een nieuwe kans kreeg ergens anders", zegt hij.

Extended family

Tegenwoordig zingt Armen in Nederland in een koor. "In Syrië had ik al een passie voor zingen. Ik zong natuurlijk ook in het koor, maar toen ik hier kwam, kende ik niemand. Ik wilde heel graag mensen leren kennen en voor mij ging dat via een homomannenkoor", aldus Armen, die zich sindsdien steeds meer thuis is gaan voelen in Nederland. "Vanaf het begin werd ik zo goed verwelkomd. Het zijn 65 fantastische mannen die allemaal heel mooi met elkaar zingen. Zij zijn wel een beetje extended family geworden, eerlijk gezegd. We zijn daar niet alleen maar voor de lol of om te zingen, maar ook om voor elkaar te zorgen en om de diversiteit te laten zien. Een veilige plek voor iedereen."