Jongeren demonstreren voor Iraanse, Koerdische en Afghaanse vrouwenrechten

Parnian (25)

"In zowel Iran en Iraans-Koerdistan als Afghanistan worden vrouwen verplicht om een hijab te dragen en in Afghanistan mogen vrouwen niet naar school. De vrouwen die in die gebieden wonen, hebben al tientallen jaren te maken met een onderdrukkend regime en dat moet stoppen. Als iemand die zelf Afghaanse roots heeft, vind ik het extra belangrijk om me uit te spreken. Daarom heb ik met andere mensen van de Afghaanse, Koerdische en Iraanse diaspora deze demonstratie georganiseerd. Zo kan iedereen zich laten horen en weten vrouwen wereldwijd dat ze er niet alleen voor staan."

Melika* (30)

"Ik ben hier om te vechten voor de mensenrechten van de vrouwen in Iran. Mijn moeder heeft me gevraagd om anoniem te blijven, omdat ze bang is dat we in Nederland achtervolgd zullen worden. De angst die wij in Iran hebben gevoeld, hebben we meegenomen naar Nederland. Zo ver reikt het regime. Niet alleen vrouwen in Iran, maar ook vrouwen die vanuit Iran zijn gevlucht naar verschillende delen van de wereld leven met doodsangsten. Toch ben ik hier, omdat ik mijn steentje wil bijdragen. Mijn hart is daar, maar mijn stem is hier. En die stem wil ik gebruiken. In principe ben ik hier vrij, dus ik wil alles doen wat ik kan om de vrouwen daar te ondersteunen."

Kawi (24)

"Ik ben zelf Koerdisch, maar ik sta hier ook voor Iraanse vrouwen en andere mensen die in democratie willen leven. Wat er gebeurt in Iran, is ook een Koerdische kwestie, want ook Koerden worden daar onderdrukt. Er moet een einde komen aan het Iraanse regime dat mensen onderdrukt op basis van hun geloof, gender of etniciteit."

Amjad (21)

"Ik kom oorspronkelijk uit Syrië en wat er gebeurt in Iran komt erg dichtbij voor mij. Ik weet hoe het voelt om gediscrimineerd en onderdrukt te worden. Ik vind het dan ook dapper van Iraniërs dat ze deze revolutie begonnen zijn en daarom is het belangrijk om ze te steunen. We moeten laten zien dat ze er niet alleen voor staan."

Naaz (24)

"Ik ben hier vandaag om te strijden voor alle vrouwen die onderdrukt worden in het Midden-Oosten. Een groot deel van de aanwezigen vandaag is hier geboren, maar voelen toch intense pijn door wat er gebeurt in hun land van oorsprong. Ik heb me de laatste paar weken afgevraagd waarom ik elke dag aan het huilen ben. Dan denk ik: ik ben geboren en getogen in Nederland, waarom voel ik me dan zo? Maar eigenlijk is het logisch, want ik draag de trauma's van mijn voorouders bij me. Het doet pijn om te zien dat Koerden vandaag de dag nog steeds onderdrukt worden. Daarom is het belangrijk dat jongeren zich uitspreken. Wij zijn de toekomst en wij kunnen ervoor zorgen dat mensen zich niet meer zo gediscrimineerd hoeven te voelen."

Lana (26)

"Ik ben geboren in Nederland, maar mijn roots liggen in de Koerdische regio in Irak. Deze strijd ligt dan ook dicht bij mijn hart. Ik vind het belangrijk om op te komen voor vrouwen, want zonder vrouwen is er geen vrijheid. Koerden zijn onderdeel van een gemarginaliseerde groep en worden nog steeds onderdrukt. Niet alleen in Iran, maar ook in Turkije en Syrië. Ik vind het belangrijk dat jongeren zich daartegen uitspreken. Ik zeg: 'Jin, Jîyan, Azadî'. Elke dag."

*Wegens veiligheidsredenen is haar naam gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.