Ralph (32) over het sociale vangnet: ''Je wordt als slachtoffer gewantrouwd''
- News
- Ralph (32) over het sociale vangnet: ''Je wordt als slachtoffer gewantrouwd''
Nederland kent super veel hulpinstanties. Denk aan slachtofferhulp, jeugdzorg, wijkteams of instanties die jou kunnen helpen bij financiële nood. Maar wat nou als deze enorme hoeveelheid aan instanties het soms juist alleen maar ingewikkelder voor je maken? Voor Ralph is dat herkenbaar. Na een aantal traumatische gebeurtenissen in zijn leven, zoals de moord op zijn broer, liep hij vast in alle opties. Hij weet als geen ander wat het met je mind kan doen, als je van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Zijn persoonlijke reis om alles weer op de rit te krijgen, is er een van de lange adem. Het gaat beter met hem en deelde in de Topix-podcast zijn verhaal en tips om met zulke problemen om te gaan.
#66 - "We leven in een Nederland waar je als slachtoffer gewantrouwd wordt" Ralph Kooistra, - Over het sociale vangnet en sociale zekerheid in Nederland (S02) - FunX TopiX
Broer
De lockdown was voor veel mensen een hele switch in het dagelijkse leven, maar voor Ralph niet: ''Ik was al gewend aan binnen zitten.'' Hij is namelijk vanaf zijn 21ste voor een lange tijd depressief geweest. Hij kwam in een depressie terecht na de moord op zijn broer en het overlijden van zijn vader dat vlak achter elkaar gebeurde. ''Mijn dagen waren zwart. Ik had nergens zin meer in. Je bestaat, maar je doet niet meer echt wat.'' Het overlijden van zijn broer probeerde Ralph in het begin weg te drukken. ''Hoe ga je ermee om? er is geen handboek voor. Slachtofferhulp was er wel, maar dat proces kwam pas 2 maanden later op gang.''
Zelfmedicatie
Ralph vertelt dat zijn moeder het ook zwaar had en hem dus niet echt kon begeleiden in het rouwproces. Hij voelde zich dan ook soms best eenzaam. In het begin Als jonge twintiger, die niet helemaal wist hoe hij met die emoties moest omgaan, zocht Ralph de oplossing om met zijn verlies om te gaan in wiet. ''Dan was het deurtje naar de 'echte wereld' eventjes dicht. Door de jaren heen heb ik dat deurtje langzaam maar zeker weer opengedaan. Ik denk dat da wel mijn redding is geweest. Of het de juiste manier is dat weet ik niet, maar ik zit hier nog steeds.'' Ralph vond het op die leeftijd lastig om aan andere mensen hulp te vragen. Daar is de GGZ op dit moment wel op gebouwd: je moet zelf om hulp vragen. Op zich is dat logisch, maar Ralph vermeed die grote instanties juist. ''Met slachtofferhulp heb ik gesprekken gehad, daar haalde ik wel perspectief uit. maar of je er verder mee komt ligt toch echt aan jezelf.''
Van het kastje naar de muur
Tijdens zijn studie verloor hij ook zijn moeder en zijn vriendin. Hij verhuisde naar Groningen en kwam overspannen in de bijstand terecht. Waar ze helaas ook geen aandacht hadden voor zijn onderliggende problematiek. Het is best bizar dat wanneer het niet goed met je gaat je toch zelf al het werk moet doen om hulp te krijgen. Uiteindelijk kreeg Ralph de hulp die hij nodig had van een psychiater, maar voor zijn gevoel zat hij nog steeds vast: ''Vanaf mijn 21ste is mijn leven niet ideaal verlopen en ik zat in de bijstand, met een schuld. Die tijd vanaf je 21ste moet je uiteindelijk wel inhalen om naar je leeftijd te kunnen groeien.'' Op een gegeven moment wilde Ralph die groei dan ook inhalen. Dat deed hij door middel van kleine uitdagingen en overwinningen: ''Het is lastig als je alles als één groot probleem ziet. Ik kon mijn eigen huis al moeilijk schoonhouden. Dus ik focuste op kleine stappen en successen, zoals het eten van twee stukken fruit per dag.''
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Kleine stapjes
Ralph heeft het geluk dat hij een omgeving heeft waarvan hij hulp kon aannemen en veel steun aan heeft gehad. Bij de instanties verliep het allemaal wat moeizaam vertelt hij: ''Ik moest bij iedere instantie mijn verhaal herhalen en er was geen echte zorg op maat.'' Dat merkte hij bijvoorbeeld toen hij aangaf meerdere keren per week te willen sporten als onderdeel van zijn behandelplan. Dat mocht, maar werd uiteindelijk afgekapt. ''Het werkte. Ik maakte echt grote sprongen in mijn behandeling, maar twee maanden later werd het uit het niets stopgezet. Waarom dat precies gebeurde weet ik niet, maar het was iets bureaucratisch.''
Recht
Hoe denken hulpverleners dan over de dingen die Ralph meemaakt in zijn proces om weer beter te worden? Zij kunnen hier toch ook niet achter staan? ''Veel mensen hebben mij verteld het heel belachelijk te vinden wat er is gebeurd in mijn traject. Er gaat echt veel structureel mis: er is miscommunicatie of het loopt vast door het vele papierwerk'', vertelt Ralph. Door zijn opleiding sociaal-cultureel werk en omgeving wist hij wel zijn hulp te vinden, maar als je dit niet hebt, kan het soms aardig lastig zijn om de hulp te krijgen waar je recht op hebt. Je krijgt volgens Ralph vaak nee te horen en daarom moet je dan ook echt sterk in je schoenen staan om met die tegenslagen om te gaan en door te zetten. ''Instanties zijn vaak wantrouwend, ze zitten vast in hun eigen structuur. Er is geen ruimte voor afwijking van de standaard procedures.''
Je moet nog meer met nee omgaan, je wilt opties en mogelijkheden horen. 'Ik weet het niet' wil je niet van zulke instanties horen. Je moet zekerheden bieden, niet nog meer vraagtekens.
In beweging blijven
Het lijkt alsof Ralph vanaf het overlijden van zijn broer lang geen tijd heeft gehad om al zijn verliezen goed te verwerken. Maar toch heeft hij door de jaren heen grote stappen gemaakt en geleerd hoe hij om moet gaan met zijn emoties. ''Ik word nu soms nog geraakt door een bepaalde emotie. Bijvoorbeeld bij het zien van een vader die zijn kind op de bus zet. Het zijn gevoelens die komen en gaan, maar je leert het gewoon beter te dragen.'' Door alles wat hij heeft meegemaakt, ziet Ralph nu wat er echt belangrijk is in het leven: ''Je moet je niet zoveel druk maken om de buitenwereld. Focus op je eigen pad en blijf in beweging.''
Hulp bij depressie
Heb jij last van een depressie of andere psychische problemen? Het is heel belangrijk om hierover te praten. Neem contact op met Mind Korrelatie. Zij zijn maandag tot en met vrijdag tussen 09.00 en 21.00 bereikbaar via 0900-1450. Je kunt ook chatten, mailen of WhatsAppen voor advies en hulp via mindkorrelatie.nl.
Zelfmoordpreventie
Denk je aan zelfbeschadiging, zelfmoord of maak je je zorgen om iemand anders? Praten over zelfmoordgedachten kan anoniem: chat via 113.nl, bel 113 of via het gratis nummer 0800-0113.
