Khaled (25): "Als Palestijnen blijven we geloven in rechtvaardigheid"
- News
- Khaled (25): "Als Palestijnen blijven we geloven in rechtvaardigheid"
De 25-jarige Khaled Abu-Qare woont in de Palestijnse stad Ramallah en heeft in de afgelopen dagen verschillende protesten bijgewoond tegen de onderdrukking van Palestijnen en het gewelddadige optreden van de Israëlische politie. Hoe beleeft hij de situatie als Palestijnse jongere? Khaled vertelde er meer over in Start met Fernando.
Ik wil iedereen eraan herinneren waarom Palestijnen én de hele wereld zouden moeten protesteren: we leven in 2021 en er is nog steeds sprake van een Israëlische bezetting.
Fernando spreekt met Palestijnse Khaled die demonstratie bijwoonde.
'Nee' tegen etnische zuiveringen
Khaled vertelt dat de onvrede en protesten een aantal weken terug opnieuw ontstonden vanwege de beslissing van een Israëlische rechter om verschillende Palestijnse gezinnen uit de Palestijnse wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem gedwongen te onteigenen om plaats te maken voor Joodse kolonisten.
Door de beslissing van de rechter gingen veel Palestijnen de straat op om vreedzaam te protesteren. Desondanks werden zij met buitensporig geweld aangevallen door de Israëlische politie, die gebruikmaakte van onder andere rubberen kogels en flitsgranaten. Sinds het begin van de onrust in Israël raakten honderden Palestijnen gewond en kwamen enkele tientallen om het leven. Maar Khaled verduidelijkt:
"Dit is niet iets wat van de ene op de andere dag is gebeurd. Dit is al decennialang aan de gang. Er zijn illegale Joodse kolonisten die in de straten roepen: 'Dood aan de Palestijnen!' Alles bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat de Palestijnen weer voor zichzelf opkomen om te zeggen: 'Nee tegen bezetting' en 'Nee tegen de etnische zuiveringen van Palestijnen'. Ik wil iedereen eraan herinneren waarom Palestijnen én de hele wereld zouden moeten protesteren: we leven in 2021 en er is nog steeds sprake van een Israëlische bezetting."
De impact van de bezetting
De bezetting van Israël heeft volgens Khaled grote impact op iedere Palestijn, zowel direct als indirect. "We hebben bijvoorbeeld geen vliegveld hier in de Westelijke Jordaanoever. We moeten naar Jordanië om te kunnen reizen", vertelt Khaled. Hij vervolgt: "Daarnaast moeten we langs allerlei checkpoints als we van de ene stad naar de andere willen, zelfs als je naar school moet. Als ik 's ochtends wakker word, ga ik op mijn balkon staan en zie ik aan de ene kant Palestijnse huizen en aan de andere kant illegale Israëlische nederzettingen gebouwd op Palestijnse grond."
Vooral het feit dat er veel beperkingen zijn voor Palestijnen, doet Khaled pijn. "Er is weinig bewegingsvrijheid en er zijn veel beperkingen wat betreft vrijheid van meningsuiting. We hebben overal te maken met beperkingen. Zelfs als we op een vreedzame manier protesteren, wordt er veel geweld gebruikt tegen ons."
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Kritiek op de media
Veel media hebben in de afgelopen dagen kritiek gehad op het gebruik van bepaalde woorden, zoals 'confrontatie', dat volgens veel mensen geen eerlijke term is. Zo ook FunX, dat de feedback heeft overwogen en besloten om het woord 'confrontatie' niet meer te gebruiken. Fernando vroeg Khaled wat hij van de berichtgeving van de media vindt.
"Ik denk dat dit een poging is om de aandacht te verleggen", zegt Khaled. "Vreedzame demonstranten gaan de straat op om simpelweg 'nee' te zeggen tegen bezetting en 'ja' voor vrijheid en onafhankelijkheid. Daarvoor worden ze onder andere aangevallen met rubberen kogels door de Israëlische politie. Dit zijn geen botsingen of confrontaties, maar aanvallen van de bezetter tegen de bezetten. In deze situatie kan je niet alles gelijktrekken, dat is onacceptabel en hypocriet van de media."
Opgeven geen optie
Het zijn opnieuw moeilijke tijden voor Palestijnen. Sterker nog, dat zijn het al decennialang. Maar opgeven is nooit een optie, vertelt Khaled.
"Palestijnen hebben twee opties: zich overgeven of zich verzetten om te kunnen blijven leven op hun eigen grond. We zijn nooit fan geweest van die eerste optie. Als Palestijnen geloven we in rechtvaardigheid. Daarom zullen we door blijven gaan met de weerstand om op onze grond te blijven wonen. We weten dat Israël beschikt over zware wapens, maar wij beschikken over vertrouwen in ons hart. Ook vertrouwen we erop dat de jongere generaties meer zullen begrijpen over onze drijfveren. In dit soort gevallen is het belangrijk om meer onderzoek te doen, dieper te graven en te zoeken naar de waarheid. Als je eenmaal de waarheid zult vinden, dan zal je voor gerechtigheid voor Palestijnen staan."
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Wat is er aan de hand in Sheikh Jarrah?
Sheikh Jarrah is een Palestijnse wijk in Oost-Jeruzalem, waar Palestijnse vluchtelingen in 1956 in woningen werden ondergebracht. Dit nadat zij slachtoffer werden van de etnische zuivering die plaatsvond tijdens de Nakba in 1948. Zij woonden destijds in andere Palestijnse gebieden, maar moesten door de Nakba dus gedwongen hun huis verlaten.
De huizen waar de Palestijnen in Sheikh Jarrah al decennia in wonen, werden gebouwd met behulp van Jordanië, dat destijds Oost-Jeruzalem in handen had. Jordanië sloot vervolgens een deal met de Verenigde Naties: de huizen van de Palestijnse vluchtelingen zouden na drie jaar eigendom worden van de Palestijnen. Daarvoor moesten de Palestijnse vluchtelingen alleen afstand doen van hun vluchtelingenstatus.
De huizen werden echter nooit eigendom van de Palestijnen vanwege de bezetting van Oost-Jeruzalem in 1967 door Israël. Desondanks geldt Oost-Jeruzalem volgens internationaal recht nog altijd niet als Israëlisch gebied, maar als Palestijns gebied (dat bezet wordt door Israël).
Plaatsmaken voor Joodse kolonisten
Het is een decennialange strijd die de Palestijnse families in Sheikh Jarrah voeren tegen onrecht. Zo begonnen verschillende Joodse kolonistenorganisaties in 1972 rechtszaken aan te spannen tegen de Palestijnse families, omdat zij beweren dat het gebied Joods eigendom is.
In de afgelopen jaren lukte het deze organisaties al om verschillende Palestijnen te onteigenen van de huizen waar zij al jarenlang in woonden. Een voorbeeld zijn de maar liefst 55 Palestijnen die in 2009 gedwongen hun huis moesten verlaten. Dit met 'hulp' van de Israëlische politie, die de families hardhandig uit hun huizen gooide.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Etnische zuiveringen
Volgens de Verenigde Naties worden nog altijd zo'n 200 gezinnen bedreigd met huisuitzetting. Dat gaat om bijna 1000 mensen. Een Israëlische rechter bepaalde onlangs nog dat zeker zes families in mei plaats moeten maken voor Joodse kolonisten. Daarnaast moeten nog zeven andere families gedwongen ontheemd worden in augustus. De etnische zuiveringen die in 1948 plaatsvonden, herhalen zich dus weer.
Zaak uitgesteld
Het zou maandag duidelijk worden of de families in hoger beroep mogen gaan tegen de beslissing van de rechter, maar dat ging niet door. Zo heeft het Israëlische hooggerechtshof de zaak uitgesteld en volgt er een nieuwe datum binnen dertig dagen.
Onder meer de VS, Europese landen, de Verenigde Naties en Amnesty International roepen Israël op om de gedwongen huisuitzettingen en het gewelddadige optreden van de Israëlische politie te stoppen. Zo schrijft Amnesty: "Bewijs dat Amnesty International heeft verzameld, toont een angstaanjagend patroon van Israëlische troepen die de afgelopen dagen grof en lichtzinnig geweld gebruikten tegen grotendeels vreedzame Palestijnse demonstranten."
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.