Michael moest kiezen tussen verloofde en ongeboren kind: "Ik was doodsbang"

Vruchtwater en navelstreng

Toen Michael vorig jaar ontdekte dat zijn verloofde, Stephanie Brown, zwanger was, was hij dolblij. Hij had al vijf kinderen met zijn aanstaande vrouw en dit zou zijn zesde worden. Maar na 18 weken zwangerschap begon de 29-jarige Stephanie vruchtwater te lekken en klapte haar navelstreng in.

'Moeder of baby?'

Het echtpaar haastte zich naar het ziekenhuis. Na een aantal onderzoeken nam een van de dokters Michael apart en vroeg hem: "Als het erop aankomt wie er overleeft, zou je dan de moeder of de baby kiezen?" Michael kreeg de schrik van zijn leven. "Ik was doodsbang." Ondanks de bizarre vraag, hoefde Michael niet lang na te denken over het antwoord. "Toen ik hoorde dat het leven van mijn verloofde in gevaar was, bevroor mijn hart. Het enige waar ik op dat moment om gaf, was dat ze in orde zou zijn."

De dokter lichtte toe dat het een groot risico was om door te gaan met de zwangerschap. Er zou een kans zijn dat beiden het niet zouden overleven. Om die reden stelde hij voor dat het koppel ervoor zou kiezen om de zwangerschap op te geven, zodat in ieder geval Stephanie de bevalling zou overleven. Ondanks de risico's, kozen Michael en zijn verloofde er toch voor om door te gaan met het op aarde brengen van hun kind. Omdat de baby nog niet voldragen was, deden medici wat ze konden om Stephanie te helpen de baby nog zes weken vast te houden.

Niet van problemen verlost

Volgens Michael was het een moeizame tijd voor het gezin, zowel fysiek als mentaal. "Er was een kans dat de placenta aan Stephanie's maag en blaas bleef plakken. Een keizersnede was uiteindelijk de beste optie om te voorkomen dat de situatie nog gevaarlijker zou worden." Hun zoon Micky werd uiteindelijk in november, drie maanden te vroeg, geboren. Hoewel Stephanie en de baby de bevalling overleefden, was het gezin helaas nog niet van alle problemen verlost.

Het leven kende een moeilijke start voor baby Mickey. Hij bracht de eerste drie maanden van zijn leven door in het ziekenhuis, waar zijn kleine longen niet in hetzelfde tempo groeiden als zijn lichaam. Artsen concludeerden later dat hij niet meer geholpen kon worden, omdat zijn lichaam te groot werd voor zijn longen om te ondersteunen.

'Lange en gecompliceerde strijd'

Tragisch genoeg stierf Mickey op 24 juli, na maanden in het ziekenhuis, in de armen van Stephanie. Het stel had niet eens de kans gehad om hun zoontje mee naar huis te nemen. Michael kijkt verdrietig en trots terug op de strijdlust van Mickey. "Hij heeft een lange en gecompliceerde strijd uitgevochten. Hij stierf vredig en pijnloos in de armen van zijn moeder. Hij was de helderste ster die ik ooit heb gekend. Ik zal nooit de impact vergeten die mijn jongen op deze aarde heeft gemaakt. Hij was echt een krijger."

Geld inzamelen

Na het verlies van zijn zoon heeft Michael een carrièreswitch gemaakt. Hij organiseert nu verschillende fondsenwervende evenementen om geld in te zamelen en bewustzijn te creëren voor gezinnen in soortgelijke situaties. Ook voor Michael's gezin is een GoFundMe-pagina opgezet om het gezin te ondersteunen.

Stella Bauros, die de pagina opzette, schreef: "Uw donaties kunnen helpen bij het dekken van de begrafeniskosten en helpen de kosten van levensonderhoud te verlichten, omdat een kind 8 maanden lang voor zijn leven moest vechten, waardoor Mick niet veel kon werken. Deze financiering zal hen enorm helpen. Het laatste waar je je zorgen over moet maken in een tijd vol verdriet, zijn financiën." Ze voegde eraan toe dat het hen ook zou helpen hun kind de 'uitvaart te geven die hij verdient'.