Onana: "Om te komen waar ik nu ben, moest ik heel veel grenzen over"

Kameroen

Onana heeft een lange weg af moeten leggen om te komen waar hij nu is. Hij werd geboren in Kameroen en moest iedereen achterlaten om zijn dromen achterna te gaan."Veel kansen krijg je niet in Afrika. Van de duizenden kinderen die voetballen, nemen ze er één. En die ene was ik. Ik kende geen twijfel."

Hij verhuisde 300 kilometer van huis om naar de beste voetbalacademie van Kameroen te gaan. "Je moet je familie loslaten. Je broers en je ouders, je vrienden. Bij hen weggaan was de prijs die ik moest betalen. Het was moeilijk soms. Ik had heimwee. Om te komen waar ik nu ben, moest ik heel veel grenzen over."

Afrikaanse keeper

In 2019 werd Onana genomineerd voor de prestigieuze Lev Yashin Award, de prijs voor de beste keeper van Europa. Hij won de award niet, maar dat maakt hem niet uit. "Ik vond het al een groot compliment om genomineerd te worden. Als Afrikaanse keeper, volgens mij als eerste zwarte keeper. Het was dus niet alleen belangrijk voor mij, maar ook een boodschap aan de volgende generatie.”

Niet makkelijk

Met die boodschap bedoelt hij dat je ook als zwarte keeper hogerop kunt komen. Makkelijk was dat echter niet voor Onana. "Onderweg merkte ik: het is niet makkelijk voor een zwarte keeper om hogerop te komen." Na de Europa League-finale met Ajax sprak Onana's manager met een geïnteresseerde club, maar die club zag toch af van een transfer: "Een zwarte keeper zou moeilijk liggen bij hun achterban."

Racisme

In 2019 werd wel duidelijk hoe schrijnend het probleem van racisme in de professionele voetbalwereld nog is. Ook Onana krijgt er bij bijna elke uitwedstrijd mee te maken. Hij wil zich er echter niet openlijk over spreken, zoals bijvoorbeeld Georginio Wijnaldum wel deed. "Ik wil die schreeuwers niet geven wat ze willen."

"Ik ben trots om zwart te zijn. Als jij mij een aap vindt, prima. Ik zie geen verschil tussen wit en zwart en ik maak geen verschil. Als jij dat wel doet, is dat jouw probleem.”

Het is niet zo dat hij niet geraakt wordt door de racistische uitspraken, maar hij wil sterker zijn dan de 'schreeuwers'. Hij wil geen aandacht besteden aan dingen die hij niet kan controleren.

"Racisme is er niet alleen in voetbal, het is overal. Racisme was er al ver voor ik geboren ben, en het is morgen niet ineens weg. Op een dag zal het ­stoppen. Het heeft alleen tijd nodig en je kunt het niet ­forceren.”