Dit is het verhaal achter de viral foto van Turkse vader Mesut na de aardbeving

Fotograaf

De veel gedeelde foto werd de ochtend na de eerste aardbeving gemaakt door fotograaf Adem Altan van persbureau AFP. Hij was in Kahramanmaraş, een Turkse provincie die hard is getroffen, en zag hoe bewoners zelf hun dierbaren probeerden te redden die onder het puin lagen. Reddingswerkers ontbraken nog.

Vanaf een afstandje zag Adem ook Mesut zitten, die stil voor zich uit zat te kijken. "Toen ik beter keek, zag ik dat hij een hand vasthield", aldus de fotograaf tegen The Guardian. "Dus ik begon foto's te maken."

Hand van dochter

De hand die Mesut weigerde los te laten was die van zijn 15-jarige dochter Imrak, die om het leven kwam terwijl ze in bed lag. "'Maak een foto van mijn kind', riep hij. Toen liet hij de hand los en liet me zijn kind zien", vertelt Adem. "Mijn ogen zaten vol tranen en ik had moeite om niet te huilen toen ik de foto's maakte."

Zeven familieleden verloren

Zelf was Mesut op het moment van de aardbeving aan het werk in zijn bakkerij. Na een belletje kwam hij erachter dat zijn vrouw, twee dochters en zoon veilig waren, maar van zijn jongste dochter, Imrak, kreeg hij geen gehoor. Die was een paar dagen op bezoek bij haar oma.

Geen graafmachines

Eenmaal bij het gebouw aangekomen, trof Mesut zijn dochter aan onder het puin. Dat zomaar opruimen ging niet. "Er was geen mogelijkheid om op die plek een graafmachine te krijgen", aldus de vader. "De Turkse rampenbestrijding zei dat het gebouw zou instorten als de graafmachine in de buurt zou komen."

Mesut besloot het heft in eigen handen te nemen. "Ik heb geprobeerd met mijn blote handen te graven om mijn prinses te redden, maar ik kon haar er niet uit krijgen. Ik heb veel gebeden, maar helaas werkte het niet."

'Onbeschrijfelijk'

Uiteindelijk kreeg Mesut hulp van reddingswerkers, die het lichaam van Imrak hebben weten te bevrijden. "Met pikhouwelen en een schop. Ik heb haar hand geen moment los willen laten, er was geen andere keus voor me. Mijn enige troost is dat mijn dochter als een engel lag te slapen en ging zonder pijn te lijden." Naast zijn dochter is Mesut nog zes familieleden verloren door de aardbevingen, onder wie zijn moeder en twee broers.

Imrak is inmiddels begraven. Het verdriet dat Mesut - en met hem vele andere Turken en Syriërs - heeft, is groot. "Het is verschrikkelijk om je moeder, vader of broer te begraven, maar je eigen ​​kind opgeven... dat is onbeschrijfelijk. Zij nam bij haar dood mijn leven, mijn hart en mijn armen mee."

Huidige situatie

Het dodental van de aardbevingen is in Turkije en Syrië is opgelopen tot zeker 35.000. Het zoeken naar mensen onder het puin komt vrijwel tot een einde nu de kans op overlevenden steeds kleiner wordt. Hier en daar vinden nog 'wonderen' plaats. Zo werd vanmorgen nog een 40-jarige vrouw gered die 170 uur heeft vastgezeten, aldus het Turkse Tele1.

Noodhulpverleners focussen zich nu op de volgende moeilijke operatie: het bieden van onderdak, voedsel en hulpgoederen aan getroffen mensen. Ook het bieden van psychologische hulp wordt nog een hele klus.