Leerlingen Dream School geïnspireerd door wijze les over pech en geluk

Eigen verantwoordelijkheid?

Maarten vertelt de leerlingen dat zijn vader hem altijd zei dat hij zelf verantwoordelijk was voor alles dat hem in zijn leven zou overkomen. Hij vroeg de klas hoe zij daarover dachten. Leerling Richard is het daarmee eens: "Wat er ook gebeurt, jij bent uiteindelijk degene die de doorslag geeft."

Kanker

Maar dan krijgt het verhaal een wending. Op zijn twintigste kreeg Maarten, die op dat moment keihard aan zijn zwemcarrière aan het werken was, namelijk te horen dat hij kanker had en misschien nooit meer beter zou worden. Toen hij dat hoorde vroeg hij zijn vader: "Pap. Hoe kan dit? Ik was toch verantwoordelijk voor alles wat mij zou overkomen?" Zijn vader moest daarom onder ogen komen dat hij het al die tijd verkeerd had gehad, want wat Maarten was overkomen, was gewoon "domme, domme pech".

Verdriet

De les van Maarten maakt veel indruk bij de leerlingen. En in het bijzonder op de tweeling Rodney en Mitchell die hun moeder op jonge leeftijd verloren aan kanker. Jaren later hebben de twee nog steeds moeite om dit verdriet te verwerken en ze doen dat allebei op hun eigen manier. Rodney wil de groep over zijn ervaringen vertellen, maar dat wordt Mitchell te veel. Hij wil zijn emoties niet laten zien waar anderen bij zijn.

Mitchell: “Weet je hoe het is als je alleen de slechte dingen onthoudt? Dat je onthoudt dat je elke dag van school met de ambulance wordt opgehaald om naar je moeder te gaan. Dat je moeder in haar rolstoel langs het voetbalveld zit met morfine, omdat ze toch nog bij je wedstrijd wil kijken.”

Gesteund

Hij loopt weg en zondert zich af. Maar dan komt klasgenote Denise hem steunen. Rodney huilt bij haar uit en besluit terug te gaan naar de les. Een grote stap voor hem.

Leraar Maarten sluit de les af met zijn wijze woorden: "Accepteer pech, leef je eigen leven."