VIDEO: Jonge oorlogsfotografen delen indrukwekkende verhalen over hun leven in Aleppo

Geen slaap

Verschrikkelijke executies, kinderen die voor je ogen overlijden en huizen die volledig worden verwoest. De fotografen hebben alles gezien én vastgelegd. Hoe kun je dan ooit nog een normaal leven opbouwen? Inmiddels zijn ze alle drie gevlucht, maar de gevolgen van de oorlog zijn blijvend.

''Soms wil ik alle foto's van mijn laptop wissen. Om normaal te kunnen slapen.''

Kapot van binnen

Ameer woont inmiddels in Parijs. Hij wil psychologie gaan studeren. Met fotografie is hij gestopt, maar de beelden zullen altijd op zijn netvlies gebrand blijven staan.

''Hier in Parijs kan ik niet lachen en genieten, zoals de normale mensen dat hier doen. Ik ben altijd verdrietig en kan niet als iedereen leven. Ik denk dat er veel minder verwoest is in de stad dan in ons Syriërs. Ik beleef de bombardementen in de nacht nog steeds. Ik hoor de gebouwen instorten, het puin vallen. Ook al was het ver van ons huis, het maakte iets binnen in mij kapot. En dat is onmogelijk te herstellen.''

Hoop

Een vraag die bij veel mensen telkens weer terugkomt is: hoe kun je een foto maken op het meest verschrikkelijke moment in iemands leven? Waarom zou je foto's blijven maken als er toch niets verandert? De 21-jarige Ameer Alhabi vertelt over zijn vroegere drijfveren, die vooral uit hoop leken te bestaan.

''Toen ik klein was, zag ik een foto uit Vietnam van een meisje dat vluchtte voor een napalmboom. Je zag de wonden op haar lichaam. De foto was van Nick Ut. En dankzij die foto is de oorlog in Vietnam beëindigd. Dus ik had de hoop dat ik ook zo'n foto zou kunnen maken, van kinderen in die toestand en dat daardoor de oorlog zou stoppen. ''

ÉÉN OOG

Zakaria Abdelkafi fotografeert met zijn linkeroog. Niet omdat hij daardoor scherper ziet, maar omdat hij zelf zijn rechteroog verloor in de oorlog. Fouad was daarbij, die de verschrikkelijke gebeurtenis filmde. Een gebeurtenis die Zakaria voor zijn leven heeft getekend.

''Mijn rechteroog heb ik achtergelaten in Aleppo. Die dag herinner ik me nog zo goed: ik verstijfde.''

Lokale fotografen

De Amerikaanse persfotograaf James Foley werd in 2014 geëxecuteerd door IS. Fouad vertelt dat dit er voor heeft gezorgd dat steeds meer Westerse journalisten zich gingen realiseren dat ze ontvoerd zouden kunnen worden in Syrië. Vanaf dat moment werd er meer samengewerkt met lokale Syrische journalisten.

Europa

Veel fotografen wisten zich te ontwikkelen en prijzen in de wacht te slepen. Een aantal fotografen wonen inmiddels in Europa en werken voor internationale persbureaus. Ook Zakaria is gevlucht. Hij woont in Parijs en werkt voor het internationale persbureau AFP. Ameer woont ook in Parijs, maar hij is gestopt met fotografie. Fouad woont sinds 2016 in Nederland. Hij probeert hier als fotograaf aan de slag te gaan.