Tornike (24): "Door kattenkwaad werd ik bijna weggestuurd, nu sta ik op de Olympische Spelen"

"Mijn vader deed vroeger al aan judo, dus het is er bij mij met de paplepel ingegoten. Eigenlijk vond ik er in het begin helemaal niets aan. Ik was altijd heel lui en vond voetbal en tennis veel leuker. Uiteindelijk werd ik steeds beter in judo en dacht ik: het is zonde als ik hier niets mee doe.

In 2016 koos ik uiteindelijk fulltime voor topsport en moest ik ineens van Amstelveen naar Arnhem verhuizen, waar Sportcentrum Papendal ligt. Dat was natuurlijk een grote stap. Als je voor topsport gaat, komen daar ook veel opofferingen bij kijken. Je kunt niet even naar een feestje gaan in het weekend of ongezond eten. Veel vrienden begrepen dat in het begin niet.

Vaak bezwijken mensen onder die druk van buitenaf, dat had ik inop het begin ook. Maar na verloop van tijd dacht ik: hier word ik niet fit van en het voelt niet goed. Daardoor heb ik harde keuzes moeten maken en vaak 'nee' moeten zeggen. Er is veel discipline voor nodig.

Mijn eerste jaar op Sportcentrum Papendal ging slecht. Ik werd ook bijna weggestuurd, simpelweg omdat ik te weinig discipline had. We zaten met allemaal jonge judoka’s in een appartement. Dat ging weleens mis, haha. We bleven dan vaak tot in de late uurtjes op en haalden allerlei kattenkwaad uit. Zo stond ik altijd bekend als de 'bankier' van Papendal. Een van de regels is dat je niet mag gokken binnen het sportcentrum. Daarom creëerden we stiekem een klein casino in onze woonkamer en speelden we bijvoorbeeld Black Jack en roulette. In het begin speelden we alleen met de judo-ploeg, maar op een gegeven moment speelden ook andere ploegen regelmatig mee.

Ik was dan altijd de croupier, daar heb ik best veel geld mee verdiend, haha. Het begon als iets kleins, maar het liep uiteindelijk uit de hand. De beveiligers kwamen er ook achter, waardoor we strenger in de gaten werden gehouden. Een avond zagen we een beveiligersbusje langsrijden en raakten we allemaal in paniek. We gooiden de fiches alle kanten op en renden weg. De volgende dag kregen we een berichtje van onze bondscoach die ons wilde spreken. Die had allerlei camerabeelden waarop te zien was dat we aan het gokken waren. Ik bleef het desondanks ontkennen, maar dat hielp natuurlijk niets. Zo werd ik bijna van Papendal gekickt.

Ook hadden we een keer een crossauto laten afleveren op Papendal. Toen kregen we van onze conciërge te horen dat daarover werd geklaagd en moest dat ding onmiddellijk weg. Aangezien je daar niet mee op de weg mag, moesten we ‘m op de een of andere manier kwijt zien te raken. Of de auto nu ergens onder water ligt? Daar doe ik geen uitspraken over, haha.

Na veel gesprekken met mijn coach en trainer drong het tot me door dat er echt iets moest veranderen. Dat soort kattenkwaad is inmiddels verleden tijd, maar ik kan er wel trots op terugkijken. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik heb geleefd. Inmiddels is judo echt een levensstijl voor me. Het is meer dan alleen een sport. Ik verdien er mijn salaris mee en ik heb dankzij judo al zoveel landen gezien op zo’n jonge leeftijd. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.

Het hoogste toernooi waar ik ooit gestaan heb, was de Masters in Qatar dit jaar. Daar doet de top 32 van de wereldranglijst aan mee en ik behaalde een bronzen medaille. Daar ben ik tot nu toe het meest trots op. Nu ga ik mijn olympisch debuut maken in Tokio op 24-jarige leeftijd. Dat was altijd mijn grootste doel. Nu dat ik dat bereikt heb, ligt de focus uiteraard op een nieuw doel: een medaille winnen.

Als ik kijk naar mijn recente prestaties en van wie ik heb gewonnen, heb ik zeker kans op een medaille. Ik sluit dus niets uit. Maar bij judo kan er van alles gebeuren. Zo werd ik in juni in de voorrondes van het WK in Hongarije uitgeschakeld. Dat terwijl ik tegenover iemand stond van wie ik nooit had verloren. Dat was wel even een klap, maar het is een kwestie van jezelf herpakken. De focus ligt nu volledig op de Olympische Spelen en daar wordt het gewoon alles of niets. Ik heb er vertrouwen in.

Wat ik na de Olympische Spelen ga doen? Een maand lang vakantie houden, haha. Dan mag ik ook genieten van een barbecue en een biertje. Ik ga geen gekke dingen doen, maar ik ga wel even goed eten, lekker uitrusten en mijn hoofd leegmaken. Daarna ga ik alles weer rustig opbouwen, omdat vanaf volgend jaar weer de kwalificatie begint voor de volgende Spelen in Parijs. Na Parijs weet ik nog niet of ik doorga met judo. Maar dat is voor later. Voor nu geniet ik van de komende tijd."

- Judoka Tornike (24)