Mohamed (17): "Door alle afwijzingen voor een stage stopte ik bijna met mijn studie"

"Ik zit momenteel in mijn eerste jaar van de opleiding Technicus engineering. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in techniek en hoe bijvoorbeeld gebouwen worden gemaakt. Daarnaast vond ik het altijd al leuk om met de hand te werken en dacht ik: er zit genoeg werk in deze sector. Dat maakte het ook aantrekkelijk voor mijn toekomst.

Mijn studie vind ik helemaal geweldig en het is precies wat ik ervan verwachtte. In november kregen we te horen dat we op zoek moesten naar een stage van acht weken. Daar moest ik na de meivakantie mee beginnen. Persoonlijk wil ik me specialiseren in de installatie- en elektrotechniek, dus benaderde ik bedrijven die zich daarmee bezighouden.

De bedrijven benaderde ik telkens per mail of telefonisch. Van de ruim 25 bedrijven die ik heb benaderd, ben ik uiteindelijk maar door 3 bedrijven uitgenodigd voor een gesprek. Na mijn gesprekken kreeg ik uiteindelijk niets meer te horen. De overige bedrijven lieten sowieso niets van zich horen of er werd gezegd dat ze al helemaal vol zaten.

Al die afwijzingen legden de druk heel hoog. Op school werd er namelijk simpelweg gezegd: 'Geen stage betekent geen overgang naar het volgende jaar'. Aan het begin dacht ik na elke afwijzing: het kan kloppen dat ze vol zitten. Maar dat idee veranderde helemaal na wat ik meemaakte met een van de vele bedrijven waar ik solliciteerde.

Nadat ik geen antwoord op mijn mail kreeg, besloot ik het bedrijf in kwestie telefonisch te benaderen. Mij werd toen gezegd dat ze binnen enkele dagen op mijn mail zouden antwoorden, maar dat is nooit gebeurd. Uiteindelijk solliciteerde een klasgenoot met Nederlandse roots een week later bij datzelfde bedrijf en werd hij wél aangenomen. Dat kwam als een hele harde klap aan. Ik dacht: waarom hij wel en ik niet?

Na een half jaar vol afwijzingen had ik de hoop zo goed als opgegeven wat betreft mijn opleiding. Ik dacht: het houdt hier op voor mij. Dat terwijl ik mijn studie ontzettend leuk vind. Op een dag raakte ik aan de praat met de manager van een restaurant waar ik aan het eten was. Ik vertelde hem mijn verhaal en hij zei: 'Niet opgeven en doorgaan.' Hij gaf me de tip om te blijven zoeken op het internet.

Tijdens mijn zoektocht op het internet kwam ik het bedrijf Bouma CV tegen. Ik zag dat het 4,9 sterren heeft op Google en ik besloot naar de reviews te kijken. Op die manier kwam ik erachter dat een van de werknemers al op 20-jarige leeftijd in zijn eentje een cv-ketel kon plaatsen. Toen dacht ik: dat wil ik ook kunnen in de toekomst.

Ik besloot het bedrijf te bellen, waarna ik een van de managers aan de lijn kreeg. Ik vertelde hem over mijn situatie en hij vertelde me dat ze eigenlijk al een beetje vol zaten qua stageplekken. Toch besloot hij de eigenaar Abdelmajid in te lichten, die mij later terugbelde. Abdelmajid nodigde me uiteindelijk uit voor een gesprek en vertelde me toen dat hij vroeger hetzelfde als ik had meegemaakt. Ook hij kwam moeilijk aan een stageplek. Na mijn gesprek mocht ik meteen de volgende dag al beginnen, ik was dolgelukkig.

Wat ik ontzettend mooi aan Abdelmajid vind, is dat hij de jongeren een kans wil bieden. Deze week heeft hij me meegenomen naar een aantal klusjes en ik voel me al helemaal thuis. Ik kijk er ontzettend naar uit om de komende periode veel te leren tijdens mijn stage. Aan alle jongeren die hetzelfde als ik hebben meegemaakt, wil ik meegeven: geef niet op, want de aanhouder wint altijd."

- Mohamed (17)