Eredivisie-voetballer vertelt waarom hij niet openlijk uit de kast komt

Angst

Volgens Jeroen hebben homoseksuele voetballers met verschillende angsten te maken wat betreft publiekelijk uit de kast komen. Een voorbeeld is het meemaken van spreekkoren in stadions. "Ga er maar aanstaan: in het weekend voor een volle tribune spelen die 'homo, homo!' scandeert", zegt Jeroen. Maar het in de kast blijven, gebeurt ook vaak uit strategische afwegingen. "Ook het mislopen van een buitenlandse carrière is een grote angst. In sommige landen is het een stuk moeilijker om openlijk homoseksueel te zijn, waardoor ze denken van: ik ga het nog maar niet zeggen."

Ervaring van voetballer

Voor de podcast wisten Jeroen en zijn collega's een homoseksuele voetballer uit de Eredivisie te spreken. Diegene is nog niet openlijk uit de kast gekomen en vertelt in de podcast: "Ik treed er niet mee naar buiten, omdat ik daar de meerwaarde niet van inzie. Ik ben wie ik ben en ik wil niet dat er over mijn geaardheid wordt gesproken. Mijn carrière gaat goed en privé kan ik zijn wie ik wil zijn, wat is dan de meerwaarde? Mijn grootste angst is dat ik mijn carrière op het spel zet door te roepen dat ik anders geaard ben."

Een homoseksuele voetballer vinden die op het hoogste niveau voetbalt, was geen gemakkelijke zoektocht, vertelt Jeroen. Uiteindelijk kregen de mannen het telefoonnummer van een speler via een tipgever. "Toen hebben we met diegene gebeld. Vanwege privacyredenen hoor je in de podcast een acteur, maar het gesprek met de voetballer ging daadwerkelijk zo."

Geen rolmodel

In de podcast wordt de voetballer ook gevraagd hoe hij kijkt naar de mogelijkheid om een rolmodel te zijn voor anderen die niet uit de kast durven te komen. Over dat idee is hij sceptisch. "Wie zegt dat als iemand ervoor uitkomt, dat er dan ook anderen gaan volgen? Ik vraag me echt af of het anderen over de streep gaat trekken. Natuurlijk hoop ik dat dat gebeurt, maar er blijft gewoon angst."

Hoewel de voetballer zich liever niet wil profileren als rolmodel, geeft hij wel aan dat dit in de toekomst misschien kan veranderen. "Ik vind het goed dat er mensen zijn die zich inzetten om het bespreekbaar te maken en om het geaccepteerd te krijgen. Dat juich ik echt toe. Ik heb altijd gezegd dat ik daarin best iets wil betekenen, maar dit is gewoon nog niet mijn moment. Ik verwacht ook niet dat er heel veel homoseksuele voetballers, die nu nog actief zijn, eerlijk voor uit gaan komen."

KNVB moet meer doen

In het Nederlandse profvoetbal dragen alle aanvoerders een weekend per jaar een regenboogband, maar als het aan Jeroen ligt moet de KNVB veel meer doen om voor meer acceptatie te zorgen. "Ik heb veel jongeren gesproken die nog in de kast zitten of gestopt zijn omdat ze niet homo konden zijn. Als je aan hen vraagt of dit de oplossing is, geven ze allemaal aan van: hoe denken ze in hemelsnaam dat een weekend per jaar de oplossing is?"

Volgens Jeroen moeten vooral de spreekkoren keihard aangepakt worden. "Ze zeggen nu heel vaak dat ze dat gaan doen, maar in de praktijk gebeurt dat nog te weinig. Ik denk dat het daar moet beginnen."