Moeder Bigidagoe een jaar na zijn dood: “Geen enkele ouder wil zijn kind begraven"
- News
- Moeder Bigidagoe een jaar na zijn dood: “Geen enkele ouder wil zijn kind begraven"
25 februari 2024: het is een dag die voor altijd in het geheugen van Mariska, de moeder van Bigidagoe – of zoals zij hem noemt, Denzel – gegrift staat. Die ochtend werd ze gebeld dat haar zoon was neergeschoten. In paniek haastte ze zich naar het ziekenhuis, hopend op goed nieuws. Maar dat kwam niet. Zijn leven was niet meer te redden. Een jaar later blikt Mariska terug op deze donkere tijd. Ouassima gaat met haar in gesprek over wie Denzel echt was en over de herinneringen die haar dierbaar zijn.
Dood Bigidagoe
De dood van Bigidagoe weegt zwaar op Mariska. “Ik kom de dagen soms heel moeilijk door, het lijkt alsof ik gek word. Ik huil veel." Hoewel ze zich sterk probeert te houden, blijft het lastig dat ze nu zonder haar zoon door het leven moet gaan. “Het is moeilijk om het te dragen, elke dag.” Toch vindt ze troost in het idee dat hij nu waarschijnlijk op een mooie plek is.
Een jongen die erbij wilde horen
Mariska vertelt dat Denzel een heel lief kindje was. Hij was volgens haar heel slim, zelfverzekerd en leerde snel. Vriendschap betekende alles voor hem: “Hij had altijd vrienden over de vloer". Denzel was loyaal en wilde datzelfde terugkrijgen van de mensen om hem heen. “Hij wilde erbij horen, hij wilde geliefd zijn.”
Ze maakte zich eigenlijk nooit zorgen om haar zoon, tot de dag dat hij betrokken raakte bij een schietpartij. "Sindsdien vertrouwde ik hem niet meer."
Ziekenhuis
De dag van zijn dood staat in haar geheugen gegrift. Haar nicht belde haar met het nieuws dat Denzel was neergeschoten. “Op een gegeven moment hoorde ik dat ze hem aan het reanimeren waren, en toen dacht ik al: dit klinkt wel heel ernstig.” In het ziekenhuis werd ze opgevangen door een verpleegster en rechercheurs. “Ze vertelden me dat hij was overleden. Ik kreeg een paniekaanval, de verpleegster moest me bedaren." Mariska kon niet geloven dat haar zoon echt dood was. "Het is mijn kind, het is mijn baby, het is mijn jongen.”
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Boodschap
Mariska wil niet alleen haar verhaal delen, maar ook een boodschap meegeven aan jongeren. “Laat je wapens thuis, het heeft geen nut om een ander pijn te doen. Je moet je beseffen: je doet ouders pijn, je doet dierbaren pijn. En je loopt rond met een geweten waar je nooit vanaf komt.” Haar oproep is simpel, maar krachtig: “Bespaar jezelf de stress. Ga met harmonie met elkaar om. Als je ruzie hebt, loop weg. Maar ga niet gewelddadig met elkaar om.”
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Bigidagoe doodgeschoten
Bigidagoe werd vroeg in de ochtend op 25 februari 2024 doodgeschoten aan de Rhoneweg in Sloterdijk, Amsterdam. De politie heeft hem nog geprobeerd te reanimeren, maar hij is kort na het incident overleden aan zijn verwondingen. Later bleek dat de kogels niet voor hem waren bedoeld, maar voor het broertje van Bigidagoes vriendin.
Stop geweld
Je hoort het steeds vaker in het nieuws: gewelddadige incidenten, mishandeling en wapenbezit onder jongeren. Dat geweld nooit de oplossing is, hoeven we je niet te vertellen. Maar wat is dan wél de oplossing? En waar komt dat onveilige gevoel en de drang om wapens te dragen vandaan? Lees hier alle verhalen over wapenbezit en zinloos geweld.
Bekijk ook
FunX Amsterdam
Esko brengt ode aan Bigidagoe tijdens concert: "Moeilijkste wat ik ooit deed"Entertainment
Esko openhartig over verlies Bigidagoe: "Ik vecht tegen de tranen"Entertainment
Esko over verlies van Bigidagoe in Rookworst: "Ik heb mijn grootste vriend verloren"FunX Amsterdam
Politie vindt moordwapen Bigidagoe in woning Amsterdam-Zuid