New School Heroes: Nasrdin Dchar over racisme, typecasting en je dromen volgen

In New School Heroes trekt FunX met vier helden van nu langs middelbare scholen in Nederland. Tijdens een scholentour worden gesprekken gevoerd onder leiding van Défano Holwijn, waar jongeren de helden van nu alles mogen vragen over zaken die voor hen écht belangrijk zijn en die je niet vindt in de schoolboeken. Hoe ga je om met racisme? Hoe deal je met de druk van social media? Hoe zorg je dat je naast succesvol ook mentaal gezond blijft? In deze aflevering is het de beurt aan acteur en theatermaker Nasrdin Dchar, die je onder meer kunt kennen van zijn rol als Potlood in Mocro Maffia. Nasrdin vertelt leerlingen van het Lumion College over zijn pad naar succes, dat zeker niet zonder obstakels was.

Rustige puber

Nasrdin was een rustige puber: "Ik ben niet iemand geweest die gekke dingen heeft gedaan." Hij groeide op in Steenbergen, een klein stadje in Brabant. "Dus ik ben heel erg opgegroeid in een witte wereld." Op school had hij wel meer willen leren over dingen die betrekking hebben op zijn geschiedenis. "Iets meer representatie had ik wel tof gevonden."

Toch heeft hij geen last gehad van het opgroeien in een witte wereld. "Ik heb wel altijd geprobeerd om dat anders zijn op een positieve manier over te brengen. Door bijvoorbeeld een spreekbeurt te doen over Marokko." Dat betekent niet dat hij niet te maken kreeg met racisme. "Ik kan me nog goed herinneren dat ik thuiskwam van de basisschool, ik was toen ongeveer tien, en mijn vader was de achterdeur aan het schoonmaken. Er stond op de achterdeur: 'vieze stink Turken ga terug naar je eigen land'. Dat is een zin die ik nooit meer ga vergeten. Maar het is wel daardoor dat ik op de middelbare school een spreekbeurt gaf over rassenhaat, om die dingen wel aan te kaarten."

Carrière

Nasrdin is niet uit het niets een succesvol acteur geworden. Hij kreeg in zijn carrière met veel obstakels te maken. "Ik kom uit een gezin dat acteren niet als een optie zag. Ze dachten: we zijn niet voor niks naar Nederland gekomen." Toch wilde Nasrdin niks liever dan acteren. Een heel belangrijk moment in zijn leven heeft hem doen besluiten om deze droom achterna te gaan: "Toen ik 19 was overleed een vriend van me, zomaar uit het niets. Hij is verongelukt." De gebeurtenis liet hem inzien dat het leven zo voorbij kan zijn. "Ik dacht: waarom ga ik niet iets doen wat ik het liefste doe? En dat is acteren."

In het begin van zijn carrière kreeg Nasrdin veel te maken met typecasting. "In het begin werd ik alleen maar gevraagd voor de crimineel of terrorist." Die rollen weigerde hij, hij wilde alleen een crimineel spelen als de rollen een verhaal hadden en ze niet alleen maar om het stigma gingen. "Die keus is heel belangrijk geweest voor mijn carrière."