Valerie werd depressief door woke zijn: "Soms vraag ik me af of de wereld gaat veranderen"

Jong geleerd

Al van jongs af aan is Valerie bezig met wat er allemaal mis is in de wereld. "Mijn moeder is Indisch en mijn vader is Afro-Surinaams, dat zijn groepen die het niet altijd even makkelijk hebben gehad in de Nederlandse samenleving. Daarnaast hadden we niet veel geld."

Niet alleen haar roots en haar economische positie zorgden ervoor dat Valerie zich al vroeg bewust was van de struggles in de wereld. Ook haar moeder hield zich bezig met maatschappelijke kwesties. Ze heeft zich namelijk voor lange tijd als vrijwilliger ingezet voor Vluchtelingenwerk, waardoor ze veel van haar leerde. "Ik was pas twaalf toen ik me voor het eerst machteloos voelde over de situatie van vluchtelingen. Toen wist ik al dat ik me daar later hard voor wilde maken."

Machteloos

Iedereen is wel eens bezorgd over een oorlog, het klimaat of over discriminatie, maar wanneer weet je dat iets je te veel raakt? Valerie merkt het wanneer het een direct effect heeft op haar dagelijkse leven. "Je kan eigenlijk niet meer onder het nieuws uitkomen. Je wilt wel een break nemen, maar als je de televisie uitzet, zie je het wel door de notificaties op je telefoon of hoor je het om je heen. En het nieuws dat je raakt, wanneer het bijvoorbeeld over racisme gaat, voelt als een stomp in je maag. Je voelt je machteloos."

Verandering niet snel genoeg

Veel mensen zijn zich niet alleen bewust van de staat van de wereld, maar ze proberen de wereld ook echt een betere plek te maken. "Als je activist bent en bezig bent met ongelijkheid aankaarten, zie je elke dag hoeveel energie en tijd mensen erin stoppen om de wereld te veranderen en dat dat eigenlijk niet snel genoeg gaat. Daardoor kan je je hopeloos voelen", aldus Talissa.

Mentale en fysieke gevolgen

Volgens Talissa kan woke zijn zowel mentale als fysieke gevolgen hebben. Zo kan je je uitzichtloos en hulpeloos voelen, wat kan leiden tot eenzaamheid, verdriet, rouw, maar ook tot woede. Die emoties kunnen vervolgens fysieke klachten creëren, zoals slapeloosheid en vermoeidheid.

"Dit had mij kunnen overkomen"

Het is lastig om je niets aan te trekken van het nieuws, vooral wanneer je zelf een vergelijkbare maatschappelijke positie hebt als de mensen over wie je leest. "Ik kan de hele dag en nacht piekeren over het idee dat iets mij ook had kunnen overkomen. Soms vraag ik me af of de wereld ooit nog gaat veranderen. Ik heb dan de neiging om pessimistisch te worden", aldus Valerie.

Dieptepunt

Vorig jaar bereikte Valerie een dieptepunt tijdens haar depressie. Ze is er niet eerder zo open over geweest, maar besluit toch een kwetsbare kant te laten zien bij Tannaz. "Mijn gedachten werden zo donker dat ik wel professionele hulp moest zoeken. Mijn depressie belemmerde mijn functioneren. Zo was het lastig voor me om uit bed te komen en de gordijnen open te doen. De meest simpele dingen waren ineens heel zwaar. Zelfs eten maken voor mezelf."

Professionele hulp

Valerie begon met gesprekken bij de praktijkondersteuner en kwam daarna in contact met een psycholoog. Vooral die professionele hulp heeft haar geholpen. "Misschien is het cliché, maar daarnaast heb ik aan yoga, meditatie en ademhalingsoefeningen gedaan en dat hielp me enorm. Ook heb ik met mezelf afgesproken om alleen op bepaalde tijden op sociale media in te loggen en de rest van de dag niet."

Lotgenoten en professionele hulp

Niet alleen professionele hulp, maar ook een gevoel van community is belangrijk, vertelt Talissa. "Probeer mensen te vinden die vergelijkbare ideeën hebben als jij. Samen kun je actie ondernemen tegen het onrecht dat je ziet. Het gaat misschien niet al je klachten laten verdwijnen, maar het kan je wel energie geven. Zo kun je zien dat je er niet alleen voor staat. "

Gedeelde verantwoordelijkheid

Hoewel we allemaal ons steentje kunnen bijdragen aan een betere wereld, mag de verantwoordelijkheid volgens Talissa niet op een individu komen te rusten. "Het is belangrijk om je verdriet, woede of teleurstelling te bespreken met anderen. Zo kan je gezamenlijk die problemen aanpakken. Systemen als racisme en ongelijkheid zijn namelijk te groot om in je eentje te bestrijden."

Daarnaast is het volgens Talissa belangrijk om te realiseren dat vele generaties voor ons hebben gestreden tegen diezelfde systemen. Het is dus niet realistisch om te denken dat we dat allemaal in één keer en heel snel kunnen oplossen. "Zorg dus dat je jezelf niet voor niets uitput."

Leer nee zeggen

Verder is het volgens Talissa goed om te onderzoeken wat je behoeftes zijn. Zo is het voor iedereen belangrijk om af en toe pauze te nemen. "Plan je rustmomenten in en zeg vaker nee. Dat kan moeilijk zijn wanneer het gaat over thema's die je raken en waar je veel passie voor hebt, maar toch moet je het doen. Iemand zei me ooit: als je ja wil zeggen tegen de dingen die je hoop en energie geven, moet je ook leren nee te zeggen."

Bij de FunX Mental Health Club snappen we dat het leven niet 24/7 fissa is. Of je nou dealt met een depressie, niet goed weet hoe je hulp moet vragen of te maken hebt een burn-out: je bent niet alleen. In deze wekelijkse podcast bespreekt Tannaz met verschillende gasten hoe zij dealen met hun mental health-struggles en krijg je handige tips van experts. Alle afleveringen terugluisteren kan hier.