Viroens moeder kreeg 4 hersenbloedingen: "Alle last kwam op mijn schouders terecht"

Hersenbloedingen

Viroen zorgt al meer dan tien jaar voor zijn moeder. Zij kreeg binnen één maand vier hersenbloedingen. Het leven van Viroen en zijn moeder is sindsdien volledig op zijn kop gezet, omdat zijn moeder volledig afhankelijk werd van de zorg van anderen. "Er kwam ineens heel veel op me af die maand. Onze familie woonde niet in de buurt en ik ben enig kind, dus alle last kwam op mijn schouders terecht", aldus Viroen.

Zijn vader werkte destijds in ploegendiensten en Viroen moest zijn schoolrooster daarop aanpassen, zodat hij voor zijn moeder kon zorgen. "Mijn moeder woonde toen nog thuis en kon eigenlijk niet alleen zijn. Als mijn vader dan een avonddienst had, kon ik die avond niets plannen."

Mentale issues

Dit heeft Viroen vier jaar lang gedaan, totdat de gezondheid van zijn moeder helaas nog verder achteruit ging. "Sindsdien zit ze in een verpleeghuis, maar ik had nog steeds veel ballen om hoog te houden." Na een tijdje werd het allemaal te veel voor Viroen. "Ik moest sociale contacten bijhouden, werken en afstuderen. Dat kon ik allemaal niet meer aan", zegt hij. "Ik heb toen alles op pauze gezet en ben in therapie gegaan om aan mijn mentale issues te werken."

Goed gekomen

Viroen heeft veel van de therapiesessies geleerd. "Ik heb leren omgaan met slecht nieuws en weet nu hoe ik bepaalde situaties kan relativeren", zegt hij. Uiteindelijk heeft Viroen ook zijn studie weer op kunnen pakken en af kunnen ronden. "Ik werk nu bij het zorginstituut en ik volg de pre-master Gezondheidswetenschappen aan de Erasmus Universiteit. Het is dus allemaal wel goed gekomen, maar ik heb het niet makkelijk gehad." Om deze reden zet hij zich nu in als ambassadeur voor andere jonge mantelzorgers. "Ik wil de nadruk leggen op het mentale aspect. Want als je niet goed voor jezelf kunt zorgen, kun je ook niet goed zorgen voor een ander", aldus Viroen.

Mantelzorger

Viroen had in het begin niet per se door dat hij een mantelzorger was, in zijn ogen was het vanzelfsprekend dat hij voor zijn moeder zorgde. Volgens mantelzorgcoach Tessa is dit iets herkenbaars onder jonge mantelzorgers. Je kies er namelijk niet zelf voor om mantelzorger te worden, maar het overkomt je. "Als je broertje, zusje of een van je ouders van de een op de andere dag ziek wordt, dan kan je niet anders dan voor hen zorgen. Dit klinkt als iets heel logisch, maar je kan je wellicht herkennen in de extra taken en zorg die je op je neemt. Denk hierbij aan boodschappen doen, helpen met aankleden of naar bed gaan. En je kan er niet voor kiezen om ineens niet meer voor hen te zorgen", zegt Tessa.

Volgens de mantelzorgcoach kan het fijn zijn om woorden te geven aan de last die je draagt en voelt als mantelzorger. "Het zijn van mantelzorger kan best een conflict oproepen, omdat er buitenshuis iets anders van je wordt verwacht dan thuis. Onze westerse maatschappij is best wel individualistisch ingericht, maar als je thuis bent opgegroeid met een wij-cultuur, dan kan je best weleens tegen dingen aanlopen. Met het woord 'mantelzorger' zou je jezelf dan uit kunnen leggen aan de buitenwereld."

Ruimte voor jezelf

Tessa stelt dat het daarbij op kan luchten als je het met andere mensen over jouw situatie kan hebben, omdat ze je dan beter kunnen begrijpen. "Het is misschien lastig om erover te praten, maar dat is de eerste stap om meer ruimte voor jezelf te creëren."

Verder kun je volgens de mantelzorgcoach aanspraak maken op bepaalde voorzieningen om jezelf wat meer ruimte te geven. "Er zijn regelingen die het je makkelijker kunnen maken, zodat je iets meer financiële ademruimte krijgt. Denk daarbij aan een parkeervergunning, stookkosten of kleding." Volgens Tessa kan dit bijdragen aan de balans tussen er zijn voor je familieleden en goed te blijven zorgen voor jezelf.