Kris (23) gaat een jaar lang in haar elektrische rolstoel door Europa backpacken

De 23-jarige Kris heeft een grote droom: meer van de wereld zien. Dat leek lange tijd onmogelijk, omdat ze door het Ehlers-Danlos syndroom (EDS) maar heel weinig spierkracht heeft en jarenlang zelf het huis niet uit kon. Pas twee jaar geleden werd die diagnose officieel gesteld en kreeg ze een elektrische rolstoel, zodat ze eindelijk kan gaan en staan waar ze wil. In Start met Fernando vertelt Kris wat ze komend jaar van plan is.

Lang geen diagnose

Kris legt uit dat EDS een genetische afwijking in het bindweefsel is. "Tachtig procent van je lichaam is bindweefsel, dus je kunt je voorstellen dat ik overal last van heb. Van m'n spierkracht, maar ook van m'n stabiliteit en organen. Als wat het lichaam moet regelen, gaat bij mij net even anders."

Het duurde echter heel lang voordat Kris officieel die diagnose kreeg. "Tot die tijd kreeg ik behandelingen waarvan ik wist dat ze de verkeerde waren." Daar kreeg ze anderen niet van overtuigd en dus voelde ze zich vaak onbegrepen. "Door die diagnose werd eindelijk duidelijk: dit is het en dit kunnen we eraan doen."

Elektrische rolstoel = vrijheid

Het moeilijkste was dat Kris al die jaren niet zelfstandig naar buiten kon, omdat ze geen geschikte rolstoel had. Zo schrijft ze in een Instagrampost dat ze wel een tweedehands duwrolstoel had, maar over te weinig armkracht beschikte om er daarmee op uit te gaan. En dus zat ze alleen maar thuis. "Hele simpele dingen als naar de winkel of naar school gaan, zaten er niet in. Die elektrische rolstoel is m'n vrijheid. Ik heb er mijn zelfstandigheid door teruggekregen", vertelt ze Fernando.

Backpacken door Europa

Van die vrijheid maakt Kris volop gebruik, want volgende maand gaat ze op rondreis door Europa. "Ik ga een jaar lang in m'n eentje backpacken in m'n elektrische rolstoel." Ze begint in het koude Scandinavië, wat nog best spannend wordt. "M'n lichaam kan geen temperatuur regelen, dus ik weet nog niet hoe ik dat ga doen", vertelt ze lachend.

Obstakels

Er zijn nog meer obstakels waar Kris mee te maken zal krijgen tijdens haar reis. "Het is niet altijd makkelijk om een slaapplek te vinden. Daarom heb ik een oproepje gedaan en daardoor heb ik veel logeeradressen gekregen. Ik kan namelijk niet elk hostel in, omdat daar vaak grote trappen zijn." Ook reizen met het openbaar vervoer gaat niet zo simpel als voor mensen zonder rolstoel. "Je moet soms wel drie dagen van tevoren assistentie aanvragen om de trein in te mogen."

Gelukkig heeft Kris altijd twee belangrijke dingen op zak: haar positieve instelling en de moed om anderen om hulp te vragen. "Ik kan gelukkig opstaan uit m'n rolstoel en gewoon een paar sterke mensen vragen om me te helpen tillen."

Genieten

Kris kan niet wachten om te vertrekken en haar omgeving support haar. "M'n ouders weten dat ik geen gekke dingen doe en we houden contact. Ze vinden dat ik m'n kansen moet pakken om te genieten." Dat genieten is ook iets wat ze andere mensen in een soortgelijke situatie aanraadt. "Je moet zorgen dat je eerste prioriteit in het leven gelukkig zijn is. Als je een droom hebt, moet je die achterna gaan en alles loslaten."

Wil je Kris volgens tijdens haar reis? Op haar Instagram geeft ze updates.